Οι Γερμανοί Sumerlands δημιουργήθηκαν από τον τραγουδιστή Phil Swanson (Briton Rites, Hour of 13) και τον κιθαρίστα και παραγωγό Arthur Rizk (Inquisition, Power Trip, Pissgrave).
Ηχητικά κινούνται στον κλασικό heavy metal χώρο. Οι επιρροές τους έρχονται από τις σκοτεινές στιγμές των Βlack Sabbath της Dio εποχής, τους Judas Priest, τους Virgin Steele, τους Warlord, τους ‘80s Mercyful Fate, τους Metal Church και τις heavy στιγμές των Doomsword. Αν με ρωτάτε βέβαια αν αγγίζουν αυτά τα επίπεδα ποιότητας η απάντηση είναι “ούτε για αστείο”.
H κιθαριστική δουλειά που έχει γίνει (ειδικά στα ρυθμικά) είναι ενδιαφέρουσα αν και λίγο κοινότυπη. Η ατμόσφαιρα είναι αρκούντως σκοτεινή και σε αυτό έχει βοηθήσει στο μέγιστο βαθμό ο φυσικός (αναλογικός) ήχος της παραγωγής. Η φωνή του Swanson έχει μια αναγνωρίσιμη κι ενδιαφέρουσα χροιά, όχι όμως και κάποια ιδιαίτερη έκταση. Σίγουρα πάντως τα φωνητικά είναι από τα δυνατά σημεία του δίσκου. Τα περισσότερα τραγούδια κινούνται σε mid-tempo μονοπάτια πράγμα που μάλλον κάνει το album λίγο μονότονο.
Η τελική γεύση που αφήνει ο δίσκος είναι ικανοποιητική, αλλά φυσικά δεν επαναπροσδιορίζει ούτε αλλάζει κάτι ηχητικά σε ένα ιδίωμα που ήδη έχει σμιλευθεί από τη δουλειά των γιγάντων του είδους. Οι λάτρεις του κλασικού ήχου ας τσεκάρουν το “Sumerlands”. Για τους υπόλοιπους θα έλεγα μάλλον μία από τα ίδια. Σίγουρα είναι μια τίμια δουλειά που όμως δεν ξεφεύγει από τα όρια του “μέτρια προς καλή”.
611 
