Η one-man-band του Jacob Buczarski, φτάνει αισίως στην τέταρτη ολοκληρωμένη δουλειά της.
Αν δεν είσαι fan της σχολής του ατμοσφαιρικού black metal και προτιμάς πιο old school καταστάσεις, θα απογοητευτείς από τα 5 μακροσκελή κομμάτια (συνολικής διάρκειας 50 λεπτών) του “Luminiferous Aether”. Αν από την άλλη, αρέσκεσαι σε ταξίδια γύρω από το απόκοσμο, τότε θα εκτιμήσεις το εν λόγω album και θα σπεύσεις κι εσύ να βγάλεις εισιτήριο για την ψυχογραφική κρουαζιέρα γύρω από το αναπόφευκτο τέλος της ανθρωπότητας, του οποίου ο δίσκος είναι τιμητής.
Γεμάτο εικόνες και ξεσπάσματα, όπως ουσιαστικά κι οι υπόλοιπες δουλειές των Mare Cognitum, αλλά σχετικά πιο “βαθύ” και διεισδυτικό. Δεν αλλάζει το μουσικό ρου που ο ίδιος ο Buczarski εφαρμόζει από το 2011, αλλά βάζει ένα ακόμη λιθαράκι στην ατμοσφαιρική black σκηνή κι αυτό στην παρούσα φάση είναι σημαντικό.
Μέσα σε μια πενταετία, ο εν λόγω πολυοργανίστας έχει καταφέρει να δείξει μια σταθερή ποιοτική γραμμή, ενισχύοντας δειλά- δειλά ένα είδος το οποίο έχει πήξει σε ανούσιες πληκτράτες συνθέσεις κι από του οποίου τα σπάργανα επηρεάστηκαν δεκάδες άλλες μπάντες, προσχωρώντας σε πιο post metal μονοπάτια. Το “Luminiferous Aether” είναι τιμιότατο και αποτελεί εξαιρετικό οιωνό για τις φθινοπωρινές μέρες που έπονται.
663 
