Να που φτάσαμε αισίως και στην τέταρτη ολοκληρωμένη δουλειά των Ολλανδών thrashers Legion Οf The Damned, ένα συγκρότημα που δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Ώπα! Γράψε λάθος.
Αν αναλογιστεί κανείς την απογοητευτική προσέλευση του κόσμου στη συναυλία που έδωσαν στην Ελλάδα πριν από ενάμιση, περίπου, χρόνο, οι Ολλανδοί είναι μάλλον άγνωστοι στη χώρα μας. Το αντίθετο δηλαδή απ’ ότι συμβαίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη, όπου έχουν καταφέρει να χτίσουν ένα αξιόλογο όνομα. (Κρατήθηκα όσο μπορούσα, αλλά κάποια στιγμή έπρεπε να τα πω, αλλιώς θα έσκαγα.) Και αφού τα είπα και ξεθύμανα (αν και θα μπορούσα να πω και αρκετά ακόμα), ας περάσω στην κριτική του “Descent Ιnto Chaos”.
Με την πέμπτη τους συνολικά studio δουλειά (συνυπολογίζοντας και το “Feel The Blade”), οι Legion Of The Damned έκαναν δυο πολύ έξυπνες κινήσεις. Η πρώτη είναι ότι για την προετοιμασία του “Descent Ιnto Chaos” έδωσαν στον εαυτό τους περισσότερο χρόνο απ’ ότι πριν, μιας και, από το “Malevolent Rapture” του 2006 μέχρι και το “Cult Of The Dead” του 2008, το συγκρότημα κυριολεκτικά δεν έπαιρνε ανάσα. Τέσσερις studio δουλειές μέσα σε τρία χρόνια και παράλληλα αμέτρητες ζωντανές εμφανίσεις, δεν είναι και λίγο.
Η δεύτερη κίνηση είναι η αλλαγή του παραγωγού. Για πρώτη φορά δεν απευθύνθηκαν στον Andy Classen για την παραγωγή του δίσκου, αλλά αποφάσισαν να ταξιδέψουν μέχρι τη Σουηδία, και πιο συγκεκριμένα στo studio Abyss, προκειμένου να συνεργαστούν με ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του χώρου. Μιλάμε φυσικά για τον γνωστό μουσικό / παραγωγό Peter Tägtgren.
Για ποιο λόγο χαρακτηρίζω αυτές τις κινήσεις ως έξυπνες; Πολύ απλά, διότι ενώ το “Descent Ιnto Chaos” δεν ξεφεύγει ιδιαίτερα από το γνωστό στιλ του συγκροτήματος (ως επί το πλείστον γρήγορες συνθέσεις, απλά αλλά δυνατά και πιασάρικα riffs, οργισμένα φωνητικά και γενικά ότι πρέπει να έχει ένας thrash δίσκος που σέβεται τον εαυτό του) υπάρχουν και κάποια πράγματα που το καθιστούν, σε σημεία, διαφορετικό από τους προκατόχους του.
Ποια είναι αυτά; Από τη μια, η μεγαλύτερη έκταση που έχει δοθεί στα mid tempo σημεία, τα οποία όμως είναι εξίσου καθηλωτικά, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στο δίσκο να ‘ανασάνει’ λίγο περισσότερο. Από την άλλη, είναι η παραγωγή του δίσκου, η οποία προφανώς είναι πολύ καλή (Peter Tägtgren είναι αυτός), αλλά παράλληλα καταφέρνει να μην ακούγεται ως “μια ακόμα Abyss παραγωγή”. Και τα δυο αυτά στοιχεία συνεισφέρουν, κατά τη γνώμη μου, στο να μη χάνει ο ακροατής το ενδιαφέρον του κατά την ακρόαση του δίσκου.
Οι Legion Of The Damned, πράττοντας έξυπνα, κατάφεραν και κυκλοφόρησαν ακόμη μία τουλάχιστον αξιόλογη δουλειά, αποδεικνύοντας ότι κάθε άλλο παρά “αλεξιπτωτιστές” δεν είναι.
Όσοι αποφασίσετε να αποκτήσετε το “Descent Ιnto Chaos”, θα πρότεινα να αποκτήσετε τη limited edition του δίσκου, η οποία περιέχει ένα bonus τραγούδι (την επαναηχογράφηση του “Legion Of The Damned” από τον πρώτο τους δίσκο) καθώς και ένα DVD, στα περιεχόμενα του οποίου δε θα αναφερθώ εδώ, καθώς για αυτά έχουμε μιλήσει στη στήλη των νέων.
Thrash από και για thrashers. Όσοι πιστοί προσέλθετε.
Δημήτρης Καρβούνης
580 
