Οι Vainaja είναι ένα από αυτά τα σπάνια φαινόμενα, μια μπάντα που εμφανίζεται από το πουθενά και αρπάζει μια ολόκληρη σκηνή από το σβέρκο και της τρίβει τη μούρη στον τοίχο.
Κάπως έτσι ένιωσαν οι φίλοι του doom/death ακούγοντας το “Kadotetut” του 2014, κοινώς χάσανε το έδαφος από τα πόδια τους, και το νέο άλμπουμ έρχεται να συνεχίσει την δουλειά του προκατόχου του.
Η μόνη λέξη που περιγράφει επαρκώς τον ήχο της φιλανδικής τριάδας είναι “ισοπεδωτικός”, οι Vainaja είναι από τις περιπτώσεις που το ΒΑΡΙΑ μουσική το γράφεις με κεφαλαία, αλλιώς δεν μεταφέρεις πλήρως την ουσία του ήχου τους. Ίσα μέρη αργού doom και μονολιθικού death metal, χωρίς πολλά στολίδια, πλήκτρα και κορδέλες, η όποια ατμόσφαιρα μεταφέρεται κατευθείαν μέσω του κιθαριστικού τείχους που δημιουργούν, σαν μια σύγχρονη εκδοχή των Winter άμα περάσεις τον ήχο τους από ραδιενέργεια και στεροειδή, ή τι συμβαίνει άμα βάλεις τους Necros Christos να παίξουν το “Pentecost III”.
Όπως καταλαβαίνετε σε αυτή την περίπτωση όταν λέμε doom/ death δεν εννοούμε My Dying Bride και τα συναφή, μάλλον μιλάμε για Rippikoulu και τα πρώτα βήματα των Hooded Menace ανεβασμένα στο 11 στον δρόμο των Spinal Tap. Το “Verenvalaja” κοντράρει την καφρίλα πολλών αμιγώς death metal συγκροτημάτων διατηρώντας ακέραιη την doom ατμόσφαιρα και βάζει εύκολα υποψηφιότητα για πολλές Top λίστες και μάλιστα για ψηλές θέσεις. Απλά άχαστο για όσους γουστάρουν το doom τους αιματοβαμμένο και πραγματικά σκληρό.
646