TIDES FROM NEBULA: “Safehaven”

Οι Πολωνοί post-rockers, Tides from Nebula (οι οποίοι θα μας επισκεφτούν στις 18 και 19 Οκτωβρίου στην Θεσσαλονίκη και την Αθήνα αντίστοιχα), μπαίνουν ξανά δυναμικά στην σκηνή με την τέταρτη στην σειρά κυκλοφορία τους, “Safeheaven”.

Όπως και τα προηγούμενα άλμπουμ τους έτσι κι αυτό απαρτίζεται από 8 κομμάτια κι η συνολική του διάρκεια είναι κοντά στα 43 λεπτά.

Ο δίσκος ξεκινά με το ομώνυμο κομμάτι “Safeheaven”, το οποίο αποτελείται  από  math rock μελωδίες και μία μικρή δόση γυναικείων φωνητικών. Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνουν  να δημιουργήσουν μία πολύ χαλαρή και ambient ατμόσφαιρα.

Το άλμπουμ βαδίζει πάνω στην πεπατημένη οδό από την οποία δύσκολο να παρεκκλίνει κάποια post rock μπάντα. Ξεκινούν με μία μελωδία την οποία χτίζουν φτάνοντας σε ένα συναισθηματικό peak, με σκοπό να κάνουν τον ακροατή να ταξιδέψει και να αφήσει τα συναισθήματά του ελεύθερα. Αυτό όμως έχει σαν αποτέλεσμα να μην μπορείς  να ξεχωρίσεις  πολλές μπάντες μεταξύ τους καθώς οι διαφορές θα είναι σχετικά μικρές. Έτσι για παράδειγμα το τρίτο κομμάτι του δίσκου, “All The Steps I’ve Made”, μου φέρνει έντονα στο μυαλό τους If these trees could talk και τις σχεδόν χαρακτηριστικές τους μελωδικές γραμμές. Από την άλλη το “We Are The Mirror” είναι ένα κομμάτι που θα ικανοποιήσει κάθε φαν του είδους με τις μελωδικές του γραμμές, τις μικρές δόσεις progressive και την ambient αισθητική του, χωρίς όμως να έχει κάποιο χαρακτήρα. Είναι τραγούδι που θα ακούσει κάποιος και δε θα αναγνωρίσει ότι πρόκειται για πόνημα των Nebula, καθώς θα μπορούσε να αποτελεί δουλειά οποιασδήποτε μπάντας του είδους.

Παρότι ως συνθέσεις, feeling και γενικά σαν σύνολο δεν είναι ένα κακό άλμπουμ (ίσα ίσα  είναι πάρα πολύ καλά δουλεμένο κι άρτιο), εν τέλει, δεν κάνει την διαφορά.

Θεωρώ ότι υπάρχει κορεσμός στην post-rock σε αντίθεση με την post-metal σκηνή και αυτό διότι λίγες είναι οι μπάντες οι οποίες έχουν το “θάρρος” να πρωτοτυπήσουν ή  έστω να διαφοροποιηθούν.

Πρέπει να αλλάξει λίγο το ύφος της post ώστε να φύγουμε από το τρίπτυχο “μελωδία, χτίσιμο, αποδόμηση” στη σύνθεση των κομματιών ή έστω να το ακολουθούν χωρίς ωστόσο να μοιάζουν τόσο μεταξύ τους σαν ύφος. Μπάντες όπως οι Tides from Nebula, If These Trees Could Talk, 65DaysOfStatic, Caspian, God is an Astronaut κλπ κλπ, θεωρώ ότι πρέπει να παρουσιάσουν κάτι καινούριο ώστε να ανανεωθεί η σκηνή και να κερδίσει περισσότερο κόσμο.
 
https://www.facebook.com/tidesfromnebulaofficial/

702