Τι δουλειά έχουν οι μακαρονάδες με την Άγρια Δύση;
Εδώ που τα λέμε, αν το δελτίο τύπου δεν αποκάλυπτε την ιταλική τους καταγωγή, θα τοποθετούσα τους Smokey Fingers σε κάποια πολιτεία του Νότου. Με το ντεμπούτο τους “Columbus Way” (2011) έγιναν γνωστότεροι σε Ευρώπη και Αμερική, ενώ σουηδικό site το είχε ψηφίσει ντεμπούτο της χρονιάς. Σελώνουν και πεταλώνουν για δεύτερη φορά τα άλογα τους και κυκλοφορούν το “Promised Land”.
Οι στίχοι εμπνέονται από προσωπικές ταξιδιωτικές εμπειρίες στο Αμέρικα κι η εξαίσια προφορά του Gianluca Patemiti αποκρύπτουν την αληθινή τους ιθαγένεια, δημιουργώντας μια αυθεντική southern ατμόσφαιρα.
Ως επί το πλείστον, ο ήχος είναι πολύ κοντά στους Lynyrd Skynyrd, με κάποια ξεσπάσματα Black Stone Cherry και ψήγματα Aerosmith, ενώ άλλοτε θυμίζουν υποψηφιότητες Grammy στην κατηγορία του alternative country.
Το ύφος τους δεν είναι “μάγκικο” και στηρίζονται περισσότερο σε πιασάρικες radio friendly μελωδίες, αλλά δε θα ξενερώσουν εντελώς κι αυτούς που αρέσκονται στο να μασάνε ταμπάκο. Δε θα μπει στο rock hall of fame με τίποτα, αλλά είναι αρκετά καλοστημένο και καλογραμμένο που θα το αναζητήσεις όταν θα πίνεις βαρελίσια και bοurbon.
Highlights τα “Damage is Done, “Stage”, “The road is my home” και “Turn it up” σε ένα δίσκο που προέρχεται από τη τρυφερή μεριά του southern rock.
Ευχάριστο και γλυκόπιοτο!
686 
