Τρία χρόνια πέρασαν από το εξαιρετικό “Delusions of Grandeur” κι οι νορβηγοί Sahg αφήνουν προσωρινά το απόκοσμο τους διαστήματος και βαδίζουν σε πιο σκοτεινά (θεματικά) μονοπάτια.
Το “Memento Mori” αποτελεί μια ωδή στο αναπόφευκτο, αποτελώντας έναν έμμεσο φόρο τιμής στον αργό θάνατο που υφίσταται παντού γύρω μας κι ενίοτε αρνούμαστε να τον αντικρύσουμε.
Το εναρκτήριο “Black Unicorn” καθιστά σαφές το χαρακτήρα μνημόσυνου που υπάρχει διάχυτος στο album, με το σχήμα να παρουσιάζει πιο έντονα τις Sabbathικές ρίζες του. Κραυγή απόγνωσης το “Devilspeed”, το οποίο κινείται σε πιο γοργούς ρυθμούς. Σαν μια γλυκιά ψυχεδελική προσευχή σκάει το “Take it to the Grave”, με το πιο στρωτό μουσικά “Silence the Machines” να παίρνει την σκυτάλη.
Μεθυστικά διονυσιακό το 7λεπτο doomάτο “Sanctimony”, που σε κάνει αυθόρμητα να λικνίσεις κεφάλι και γοφούς, ενώ το ολιγόλεπτο διάλειμμα από τη heavy αισθητική του δίσκου, έρχεται με το μελωδικό “(Praise the) Electric Sun”. Στο “Travellers of Space and Light”, το συγκρότημα επισκέπτεται για μια ακόμη φορά το απέραντο μαύρο του διαστήματος, αναζητώντας παράλληλα για μεσσίες κι αυτόφωτους σωτήρες. Το “Blood of Oceans”, που κλείνει το δίσκο, αγγίζει τις πιο μεταλλικές επιρροές του group, με ένα αυθόρμητο epic feeling να διέπει τη σύνθεση.
Το “Memento Mori” αποτελεί τον ορισμό της αργής και σταθερής εξέλιξης μιας μπάντας, που εδώ και δέκα χρόνια δεν έχει κυκλοφορήσει κάτι μέτριο και μας συστήνει τους πιο σκοτεινούς, ώριμους και κατασταλαγμένους Sahg που έχουμε δει από το 2006 που ξεκίνησαν.
Ο δίσκος ακούγεται δυνατά και το repeat επιβάλλεται!
859 
