Δεύτερο album για τους σουηδούς Despite, αρκετά χρόνια μετά το debut τους “Clenched” του 2010. Κι από ότι ακούω, αυτή η μακρά περίοδος ανακατατάξεων και δουλειάς ωφέλησε αυτό το πολύ καλό σχήμα, όχι και τόσο συνηθισμένου, neodeath metal ύφους.
Η αλήθεια είναι ότι παρά τη σκανδιναβική καταγωγή του death metal τους, οι Despite δεν διστάζουν να ενσωματώσουν καθαρά αμερικάνικες Fear Factoryικές φόρμουλες στις εξαιρετικές συνθέσεις τους κι η επιμειξία αυτή ηχεί στα αυτιά μου πολύ πετυχημένη παρουσιάζοντας μια εντυπωσιακή ισορροπία ανάμεσα στην brutal αισθητική, στην μηχανική ηχητική αίσθηση και στη μελωδία. Κι οι τρεις αυτοί άξονες εκπροσωπούνται επάξια και πλήρως, με τις επιρροές να είναι διακριτές μεν (ισχυρά τα πνεύματα των Soilwork, Omnium Gatherum και άλλων ενδεικτικών) αλλά όχι αυτοσκοπός, η μουσική τους έχει ισχυρή την έννοια της προσωπικότητας μέσα της.
Ο Peter Tuthill (πρώην Carnal Forge, κτήνος και τότε και τώρα) προσφέρει μια φαντασμαγορική ερμηνεία φωνητικώς, ίσως η απόδοσή του να είναι και το highlight του “Synergi”, καθορίζοντας εν πολλοίς τα ποσά σκληρότητας ή λυρισμού που συνυπάρχουν σχεδόν σε όλες τις συνθέσεις του. Από πίσω του, οι τρείς κιθαρίστες της μπάντας Andre Gonzales, Zoran Panovic και Eldor Pettersson , διακοσμούν με μια ευρύτατη γκάμα ηχοτοπίων τον όγκο που παράγουν οι εξαιρετικοί Anthony Cui (μπάσο) και Janne Jaloma (drums) (στο ομότιτλο track ψιλολάλησα). Καλή riffολογία υπό μια σπουδαία, πλούσια, πολυφωνική παραγωγή από τον Oscar Nilsson, μελωδικότατα εμπνευσμένα solo (εκπληκτικό το “Time Lapse”), κάποια γαμάτα ρεφρέν και αψεγάδιαστη εκτέλεση, σε υλικό μοντέρνο αλλά όχι “ανήλικο”.
Εξαιρετικό το “As You Bleed”, φοβερή η δυάδα των “The Perpetual Weakening” και “Triage”, πολύ καλά τα “Soul = Denied”, “Give Me Life”, “Unexceptional” και ο εκτροχιασμός του “Awakening” (σηκώθηκα και headbangαρα σαν πιτσιρίκι), κομμάτια σε ένα σύνολο ιδεών σχετικά ισοποιοτικό (η σχετικότητα είναι ανάλογη της ψυχολογικής σου κατάστασης, ο δίσκος αυτός δεν ανήκει σίγουρα στην ψυχαγωγική / διασκεδαστική μουσική).
Πολύ καλό album το “Synergi”, τεκμηριώνει ότι οι Despite έχουν πολλές αρετές. Πιθανολογώ ότι αν τιθασεύσουν λίγο τη “σάλτα” (που προσεγγίζει αισθητικώς post hardcore attitudes) κι ενσωματώσουν λίγο από τον λυρισμό των προαναφερθέντων ως επιρροών σχημάτων, μάλλον θα τους μάθει όλος ο κόσμος. Το ταλέντο είναι ολοφάνερο και αφού έκαναν το βήμα τους μετά από τόσο καιρό με τέτοια αξιοπρέπεια, πιστεύω ότι οι Despite θα μας απασχολήσουν πολύ ευχάριστα στο μέλλον.
752 
