Τρία χρόνια μετά την ώρα της μάγισσας (διαβάστε την κριτική του “The Witching Hour”), οι Γερμανοί metal σκοταδιστές The Vision Bleak κάνουν μια βουτιά στο άγνωστο.
Χωρίς να διαλύουν ολοσχερώς την gothic ατμόσφαιρα του “The Witching Hour”, σκληραίνουν λίγο τα πράγματα και φαίνονται σαν αγνά τέκνα των σημαντικών μεντόρων Moonspell.
Το όμορφο ξεκίνημα του μονόλεπτου “Spirits of the dead” δείχνει πως έχουμε να κάνουμε και πάλι με μία ιστορία, όμως αυτή τη φορά δεν έχει σχέση με την κλασική λογοτεχνία τρόμου, αλλά έχει μάλλον μεταφορική αξία, όπως δηλώνουν οι δημιουργοί. Μοιάζει σαν μια κατάβαση στο βασίλειο των νεκρών, αν κανείς απλά διαβάσει τους τίτλους των κομματιών και μάλλον είναι πιο προσωπικού χαρακτήρα, ενώ το εξώφυλλο του Dan Seagrave δίνει μορφή στο άγνωστο, στο οποίο αφιερώνεται το πόνημα αυτό.
Ο έκτος δίσκος των Vision Bleak ίσως σημάνει μια νέα αρχή, μια μικρή στροφή προς στον πιο σκληρό εαυτό τους, χωρίς βέβαια να ξεχνούν την ανάγκη για ατμόσφαιρα. Ας πούμε πως το επτάλεπτο “From Wolf to Peacock” έχει μια κάποια αναφορά στην πρώιμη στροφή του black metal προς το ατμοσφαιρικό, ενώ το “Kindred of the Sunset” θυμίζει λίγο από τα πρώτα βήματα των Amorphis (εποχής “Tales from the Thousand Lakes”) και την “Irreligious” περίοδο των Moonspell, για να καταλάβετε περίπου τι γίνεται εδώ.
Στο “Into the Unknown” φαίνεται και μια ροπή προς το progressive στοιχείο, στο οποίο έχει βυθιστεί εδώ και χρόνια η νορβηγική σκηνή, ενώ η παρουσία της ακουστικής κιθάρας δίνει ένα ρομαντισμό στο κομμάτι, βάζοντας το στην κορυφή των προτιμήσεων μου.
To “Αncient Heart” είναι μια τυπική σύνθεση των Γερμανών και το “The Whine of the cemetery hound” φέρνει στο λογαριασμό και λίγο από κλίμα My Dying Bride (ίσως φταίει το βιολί).
Στη συνέχεια το “How deep lies Tartaros?” είναι ίσως το σκληρότερο κομμάτι του “The Unknown” και δείχνει μια άλλη πλευρά των Bleak, ενώ μετά το όμορφο σαουντρακικό “Who May Oppose me?”, το τέλος γράφεται με ένα εξαιρετικό riff που οδηγεί το τραγούδι “The Fragrancy of Soil Unearthed”.
Ένας ακόμη όμορφος δίσκος από τους The Vision Bleak, αυτή τη φορά πολύπλευρος και με εναλλαγές έντονες σε ρυθμό και συναίσθημα. Μπορεί να είναι στα αλήθεια η δεύτερη τους γέννηση!
Ψήφος εμπιστοσύνης και πάλι!
524 
