Πώς θα σας φαινόταν ακούγοντας ένα album, να σας μετέφερε νοητικά σε μια teen- movie των τελών της δεκαετίας του 90 ή αρχών των 00s; Σίγουρα θα είχε ένα κάποιο ενδιαφέρον.
Αν τώρα βέβαια από το σκηνικό έμεναν τα τοπία ενός road- trip, τα χαμόγελα από τα γελαστά αμερικανάκια, η “Φωνή της Ηθικής” που μιλάει στους πρωταγωνιστές κι η χαρούμενη διάθεση, το αποτέλεσμα δε θα μπορούσε παρά να χαρακτηριστεί ως γλυκανάλατο. Τι να κάνουμε όμως, υπάρχει κι αυτό το είδος, που η συμβολή του στην διαμόρφωση της εναλλακτικής rock είναι αδιαμφισβήτητη, είτε το θέλουμε είτε όχι (είτε συμφωνούμε επίσης, είτε όχι, με αυτές τις επιλογές της μουσικής βιομηχανίας).
Οι Switchfoot, περίπου 20 χρόνια τώρα διαγράφουν σημαντική καριέρα στο χώρο του Indie rock (college rock θα προσέθετα), με σημαντικότατες επιτυχίες στην σκηνή του Christian rock (ναι υπάρχει και τέτοιο είδος στην Αμερική και διαπρέπει), χαρίζοντάς τους αναγνώριση και διεθνή καταξίωση (Grammy το 2011 για το Best Rock ή Rap Gospel Album).
Παρόλο που αποποιούνται την ταμπέλα της αμιγώς Christian Rock μπάντας, η όλη στιχουργική του θεματολογία παραπέμπει εμμέσως πλην σαφών προς αυτή τη σκοπιά. Τα θετικά μηνύματα, η ευδιάθετη προοπτική της ζωής και μια ανάλαφρη πνευματικότητα διαπνέουν όλο το “Where The Light Shines Through”, το οποίο πρόκειται να κυκλοφορήσει στις αρχές Ιουλίου. Συνδυάζει όλα τα μουσικά στοιχεία στοιχεία των προηγούμενων 9 στουντιακών δουλειών τους, όπως groovy gospel ρυθμικά γυρίσματα, όμορφα φωνητικά (που θυμίζουν Chris Martin στην εφηβεία του) και ψήγματα ψυχεδέλειας, κυρίως από τα synthies του Jerome Fontamillas, που θεωρώ ότι είναι ότι πιο εμπνευσμένο έχει να παρουσιάσει αυτό το album, με σαφής επιρροές από τη Βρετανική σκηνή και ιδιαίτερα τον προ δεκαπενταετίας Paul Weller.
Είναι μια καλή παραγωγή, η οποία, από την προσωπική μου σκοπιά, δεν έχει να συνεισφέρει και πολλά πράγματα, ούτε καν για το είδος που εκπροσωπούν, με κάποιο catchy θέμα να απουσιάζει. Το γεγονός και μόνο ότι είναι οι πιο επιτυχημένοι εκπρόσωποι του Christian Rock σήμερα στις ΗΠΑ, με το κατάλληλο promotion υπάρχει σοβαρή περίπτωση να εκτοξευτούν άνετα στα tabloids των πωλήσεων για ακόμη μια φορά. Θα μπορούσε να ξεχωρίσει το ομότιτλο “Where The Light Shines Through” (του οποίου το promo έχει αποσπάσει ήδη θετικά σχόλια από τους fans) και τα ομοίως ζωηρά κι ευδιάθετα, “Holy Water” και “Float”.
Τι είναι μια teen movie χωρίς τις αμερικάνικες καφρίλες των κακομαθημένων κολεγιόπαιδων; Μάλλον μοχίτο χωρίς ρούμι… Περί ορέξεως βέβαια, ουδείς λόγος…
606 
