Οι Νορβηγοί αυτοί είναι πιο cult από τα φανελάκια του Στάθη Ψάλτη στις βιντεοταινίες, το παγουρίνο, τη γρανίτα σπρώξε-γλύψε και το Maracaibo μαζί.
Κι αν δεν πιστεύετε εμένα, πιστέψτε τους Therapy?, Queens of the Stone Age, Supersuckers και άλλους που μαζεύτηκαν πριν κάποια χρόνια και δημιούργησαν ένα φοβερό tribute album για τους σαδομαζοχιστές glam punk rockers Turbonegro. Αν όχι, ρωτήστε το Νορβηγικό Ταχυδρομείο που τους έκανε γραμματόσημο, όπως βλέπετε παραπάνω!
Οι Turbonegro είναι μια ειδική μουσική περίπτωση, που συνδυάζει το punk rock των Ramones, το proto-punk των The Stooges και MC5, το glam rock που δίδαξαν οι KISS, τη βρώμα των Motorhead σε ένα δικό τους horror στυλ με το sex να είναι στο στιχουργικό επίκεντρο πολύ συχνά.
Και είναι από εκείνα τα συγκροτήματα που έχουν φανατικό fan club στην Ελλάδα, το Turbojugend Greece, το οποίο περίμενε με ανοικτές αγκάλες το συγκρότημα στο περσινό Heavy by the Sea Festival, που ακυρώθηκε λόγω προβλημάτων των headliners, Mastodon.
To χειμώνα του 1989 στο Όσλο μαζεύτηκαν οι Thomas Seltzer (aka Happy-Tom), Vegard Heskestad, Pål Bøttger Kjærnes, Rune Grønn, Pål Erik Carlin and Tor-Kristian “TK” Jenssen και σχημάτισαν τους Turbonegro. Το Μάρτιο του ίδιου χρόνου και λίγο μετά από το πρώτο τους live στην πόλη έπιασαν δουλειά και κυλοφόρησαν το single “Route Zero” και το 10’’ “Turboloid” στην εταιρία που είχε τότε ο Happy-Tom, την Straitjacket Records.
Στην αυγή του 1990 αποφάσιδαν να περιοδεύσουν στις ΗΠΑ και το αποτέλεσμα όχι μόνο κακό ήταν, αλλά ο Rune υπέστη ξυλοδαρμό από οπιομανείς και κατέληξε στο νοσοκομείο.
Ήταν όμως το 1992, όταν και οι Turbonegro με τον βετεράνο Harald Fossberg στα φωνητικά θα κυκλοφορήσουν το πρώτο τους “Hot Cars and Spent Contraceptives” και όλα τα μέλη της μπάντας αναφέρονται με το Neger ως επίθετο (νέγρος στα νορβηγικά).
Το 1993 για λόγους υγείας ο Fossberg σταματάει το τραγούδι και τη θέση του παίρνει o Hans Erik Husby, γνωστό από κει και έπειτα ο Hank Von Helvete. To δεύτερος τους album “Never is Forever” είναι η αρχή της εκτόξευσης της δημοτικότητας τους στην underground σκηνή.
Οι Turbonegro εδώ φαίνεται πως απομακρύνονται από το noise rock του ντεμπούτου τους προς τα εκείνον τον ήχο που οι ίδιοι χαρακτήρισαν αργότερα deathpunk.
Δύο χρόνια μετά έρχεται το “Αss Cobra” που περιέχει το κομμάτι που τους έκανε διάσημους σε ευρύτερο κοινό. Ο σαδομαζοχισμός που εμπνέει το “I Got Erection” πέρασε γρήγορα σε cult διαστάσεις και χιλιοπάιζτηκε από djs σε όλον τον κόσμο. Κομμάτια σαν αυτό και τα “Denim Demon” και “Turbonegro Hate the Kids”, έδειξαν σε όλους που πάει το πράγμα και άρχισε να τους κερδίζει φανατικό ακροατήριο.
Το 1998 κυκλοφορεί μέσω της Virgin στη Νορβηγία το “Apocalypse Dudes” το πιο ολοκληρωμένο και σημαντικό τους δημιούργημα που τους ανέβασε στην κορυφή της συνείδησης, όχι μόνο των οπαδών, αλλά και πολλών συναδέλφων τους μουσικών. Ένα album, από το οποίο δεν μπορείς ξεκάθαρα να ξεχωρίσεις κάποιο hit. “Are you ready for some darkness”, “Back to Dungaree High”, το εμπνευσμένο από πιτσαρία “Age of Pamparius”, “Get it on”, “Prince of the Rodeo”, μάθετε μπαλίτσα, ρε παιδιά. Ο Jello Biafra χαρακτήρισε αυτόν το δίσκο ως τον σημαντικότερο Ευρωπαϊκό όλων των εποχών. Τι άλλο να πεις;
Με τον Hank να παλεύει με τις καταχρήσεις, αν και μετά από ένα σημαντικό δίσκο σαν το “Apocalypse Dudes”, οι Turbonegro θα αναγκαστούν να σταματήσουν να υπάρχουν. Εκτός από τα προβλήματα του τραγουδιστή τους, οι Νορβηγοί είχαν προβλήματα και με τη δισκογραφική Boompa, στην οποία ανήκαν τα δικαιώματα των κυκλοφοριών, με συμφωνία από την οποία λίγα έφταναν στα χέρια των μουσικών. Έτσι, αποφάσισαν να σταματήσουν. Το 1999 βέβαια, η γερμανική Bitzcore Records αγόρασε όλα τα δικαιώματα και προέβη σε επανακυκλοφορία ολόκληρου του καταλόγου των deathpunks και μάλιστα, κυκλοφόρησε και ένα live album με τίτλο “Darkness Forever!”.
H Bitzcore δεν σταμάτησε εκεί! Μάζεψε κόσμο και ντουνιά για να διασκευάσουν τα τραγούδια τους σε μια συλλογή με τίτλο “Alpha Motherfuckers”. Το 2001 ονόματα σαν τους QTSA, Therapy, HIM, Satyricon και άλλους πολλούς έδειξαν με αυτό το τρόπο το πόσο σημαντικό συγκρότημα είναι οι Turbonegro και ενώ τα χρόνια αυτά από τη διάλυση τους ως το 2002 που αποφάσισαν να ξαναεμφανιστούν, δεν μιλούσαν μεταξύ τους, απόκτησαν μεγάλο κοινό και έγιναν ένα cult φαινόμενο, πράγμα που δεν μπορούν ούτε οι ίδιοι να εξηγήσουν.
To 2002 φήμες ακούγονταν για ένα show τους στο νορβηγικό festival Quart, όμως όταν εκείνοι είδαν την τεράστια ανταπόκριση των νεοαποκτηθέντων οπαδών αποφάσισαν να συνεχίσουν κανονικά και να κυκλοφορήσουν το 2003 το νέο τους album “Scandinavian Leather”, το πρώτο από τα δύο που βγήκαν με τη βοήθεια της σουηδικής Burning Heart Records.
Δυο χρόνια αργότερα είναι η σειρά του “Party Animals”, που αν και δεν έλαβε τις καλές κριτικές του προκατόχου του, έτυχε καλής υποδοχής από τους μουσικόφιλους και κομμάτια τους σαν το “City of Satan” και “High on the Crime” εδραιώθηκαν στις καρδιές τους.
Θέλοντας να έχουν έλεγχο της παραγωγής τους ιδρύουν την Scandinavian Leather Records και έτσι, κυκλοφορούν το “Retox”, για το οποίο λένε οι ίδιοι “ Το Retox είναι rock μουσική, άϋπνη για πέντε ημέρες, ικανή να βλέπει περισσότερα από τους περισσότερους, αλλά όχι ακριβώς ξεκάθαρα”.
Στη μίξη θα συνεργαστούν με τον John Agniello (Dinosaur Jr., Sonic Youth) και το mastering θα αναλάβει ο Ted Jensen, ο άνθρωπος που είχε αναλάβει το “American Idiot” των Green Day.
Οι κριτικές μαγικές, η μπάντα σε κέφια, αλλά μετά από ένα καλοκαίρι γεμάτο συναυλίες ο κιθαρίστας Rune Rebellion ανακοινώνει την αποχώρηση του, μένει όμως σε θέση management στην εταιρία.
To 2008, αν και φήμες ακούγονται πως ετοιμάζεται νέα δουλειά, η μπάντα ανακοινώνει πως πέφτει σε χειμερία νάρκη άγνωστης διάρκειας και τον Ιούλιο του 2010, οι νορβηγικές εφημερίδες ενημερώνουν το μουσικό κοινό για την αποχώρηση του Hank από το σχήμα, αφού πλέον έχει το δικό τους συγκρότημα, Doctor Midnight & the Mercy Cult, ο οποίος λέει πως η σαϊεντολογία των βοήθησε να απεξαρτηθεί και πρωταγωνιστεί στην ταινία “Cornelis”, παίζοντας ένα θρύλο της σουηδικής δισκογραφίας.
Αφού ο Hank κυκλοφορεί το ντεμπούτο της νέας τους μπάντας (διαβάστε εδώ την κριτική), οι Turbonegro ανακοινώνουν πως τη θέση του παίρνει ο Tony Sylvester, τραγουδιστής των The Dukes of Nothing, με τον οποίο φτάνουν στο ένατο album τους “Sexual Harassment”. Η άποψη μου τότε (LINK) σκληρή, αλλά ήταν ειλικρινής και από τότε, το σχήμα μου άλλαξε τη γνώμη, όσο έβλεπα videos από ωραία τους live.
To Νοέμβριο του 2015 εμφανίστηκε ένα single με τίτλο “Hot For Nietzsche” και τη φωνή του Tony πιο κοντά στο glam style που είχαμε συνηθίσει με τον Hank. Ο νέος τραγουδιστής δηλώνει πως η μπάντα ετοιμάζει νέο χτύπημα, αλλά δεν μπορεί να πει πώς είναι ή πότε θα έρθει, οπότε ίσως την ΚΥΡΙΑΚΗ 4 ΙΟΥΝΙΟΥ στο TERRAVIBE PARK, να ακούσουμε νέα κομμάτια. ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΙΣ ΟΡΔΕΣ ΤΟΥ TURBOJUGEND ATHENS! Εσύ που θα είσαι;
345 
