Οι Riot ξεκίνησαν το ταξίδι τους στη Νέα Υόρκη στα μέσα των 70s και ευτυχώς για τη μουσική, αυτό το ταξίδι, παρά τις κακοτυχίες του, συνεχίζει μέχρι τις μέρες μας.
Σίγουρα μιλάμε για μια από τις πιο υποτιμημένες μπάντες στην ιστορία της μουσικής, με μεγάλη δισκογραφία και δυσανάλογη αναγνωρισιμότητα σε σχέση με την ποιότητα και αξία της. Σε έναν πιο δίκαιο κόσμο ίσως να είχαν τη δημοτικότητα των γνωστών Βρετανικών μπαντών που ξεκίνησαν μαζί τους. Ίσως και αυτός να είναι ο λόγος που ατυχήσανε, αφού την εποχή που στην Ευρώπη (και δη την Αγγλία) θεωρούσαν ως Heavy Metal τους Judas Priest, στην Αμερική έβλεπαν έτσι τους Van Halen και σίγουρα οι Riot είναι πιο κοντά στον Βρετανικό ήχο και το New Wave Of British Heavy Metal.
To 1981 και μετά από 2 άλμπουμ (“Rock City” – 1977, “Narita” – 1979) κυκλοφόρησαν το “Fire Down Under”, έχοντας στη σύνθεσή τους τον τραγουδιστή Guy Speranza, στις κιθάρες τον αρχηγό Mark Reale και Rick Ventura, ενώ σε μπάσο και τύμπανα, βρίσκονται οι Kip Leming και Sandy Slavin, αντίστοιχα. Φυσικά, ακόμα και αυτή η κυκλοφορία δεν ήταν εύκολη. Η αρχική εταιρία, Capitol records έκρινε το υλικό του “Fire Down Under” πολύ βαρύ και τελικά οι Riot κατέληξαν στην Electra records, η οποία κυκλοφόρησε το άλμπουμ τον Φεβρουάριο του 1981.
Το riff του εναρκτήριου “Swords And Tequila” είναι τόσο εμβληματικό, που το ξανασυναντάμε σε κάποιες μεγάλες μπάντες τα επόμενα χρόνια… Το ομώνυμο κομμάτι είναι ένα από τα δυνατότερα δείγματα heavy metal που υπήρχαν στην Αμερική τότε, όπως και το “Run For Your Life”. Tο “Feel The Same” απογειώνεται με την αισθαντικότητα και την ερμηνεία του Speranza, ενώ το “Outlaw” αποτελεί έναν από τους αιώνιους ύμνους των Riot και της μουσικής που υπηρετούν. Το “Don’t Bring Me Down” έχει μια παιχνιδιάρικη διάθεση και αισθητική του δρόμου, όπως και το “Don’t Hold Back” με το ρυθμό – καλπασμό. Το “Altar Of The King” ξεκινάει με μια πανέμορφη επικής φύσης μελωδία για να εξελιχθεί στο γνήσιο αλήτικο συναίσθημα που διακατέχει ολόκληρο το άλμπουμ και συνεχίζεται στο “No Lies” για να κλείσει με το εκκεντρικό “Flashbacks”. Οι κιθάρες και τα solos του δίσκου αποτελούν την πεμπτουσία του κλασικού heavy metal, η rhythm section συμπληρώνει ιδανικά και τα φωνητικά αναδεικνύουν το συναίσθημα που ξεχειλίζει από τα ηχεία.
Το “Fire Down Under” ήταν ο τελευταίος δίσκος που ηχογράφησαν με τον Guy Speranza, ο οποίος αποχώρησε από τους Riot και δυστυχώς απεβίωσε τον Νοέμβριο του 2003, αφού έχασε τη μάχη με την επάρατη νόσο. Στη θέση του συναντάμε τον Rhett Forrester για τα επόμενα δυο άλμπουμ (“Restless Breed” – 1982, “Born In America” – 1983), ο οποίος επίσης έχασε τη ζωή του τον Ιανουάριο του 1994 από πυροβολισμό, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Μετά το “Born In America” η μπάντα διέλυσε, αλλά ευτυχώς πάντα επιστρέφουν.
Don’t look now, but Johnny’s back again… με νέα σύνθεση και διαφορετικό ύφος σε πιο power metal μονοπάτια στα τέλη των 80s, τα άλμπουμ “Thundersteel” και “The Privilege Of Power” αποτελούν για κάποιους την καλύτερη περίοδο των Riot. Οι αλλαγές στη σύνθεση συνεχίστηκαν και τη δεκαετία του 90, το ίδιο όμως και οι εξαιρετικές κυκλοφορίες, ανάμεσά τους τα “Brethren Of The Long House” (1996) και “Inishmore” (1998). Στις μέρες μας παραμένουν, όσο μπορούν, ενεργοί, ετοιμάζοντας νέες συναυλίες και ενδεχομένως ένα νέο άλμπουμ στα πλαίσια του Thundersteel reunion. Όσο και αδικημένοι παρέμειναν, η μουσική τους θα μείνει αιώνια μέσα από τα αυλάκια του μαύρου βινυλίου (για τους παλιότερους) και τη λάμψη του ψηφιακού δίσκου (για τους νεώτερους)…
The life that you lead
the chance that you took.
A shadow in the night
on the line, you’re hooked.
Ανδρέας Ανδρέου
584 
