Οι Stoned Jesus επιστρέφουν σε ένα τόπο που τους λατρεύει για να παίξουν στο Κύτταρο (δελτίο τύπου) παρέα με τους Monkey 3 (διαβάστε και τη δική τους συνέντευξη στο Rockway.gr) την Παρασκευή 27 Μαΐου και ο μπροστάρης τους, Igor Sidorenko, δεν χάνει την ευκαιρία να απαντήσει τις ερωτήσεις του Δημήτρη Μαρσέλου…
Γεια σου, Igor! Έχουν περάσει δύο χρόνια από την τελευταία σου “συνάντηση” με το Rockway.gr. Θυμάμαι τότε, μεγάλες αναταραχές στη χώρα σας. Πως είναι η κατάσταση τώρα;
Γεια σου, Δημήτρη! Ναι, η κατάσταση ήταν τεταμένη. Είναι πολύ καλύτερα τώρα τα πράγματα, αλλά ακόμα άστατα σε πολλούς τομείς. Όταν μια μικρή χώρα σφηνώνεται μεταξύ Ευρωπαϊκών και Ασιατικών συμφερόντων και οι αρχές αρνούνται να βοηθήσουν…νομίζω η Ελλάδα και οι Έλληνες μπορούν να ταυτιστούν με αυτό και να καταλάβουν!
Τον προηγούμενο χρόνο κυκλοφόρησε το “The Harvest”, όχι βέβαια όσο σύντομα θα επιθυμούσατε και υποσχέθηκες πως το επόμενο δε θα αργήσει τόσο. Είναι το “Stormy Monday” EP προπομπός νέο ολοκληρωμένου album;
Βασικά, το “Stormy Monday” EP είχε κυκλοφορήσει αρχικά πριν πέντε χρόνια, απλά η Heavy Psych Sounds μας βοήθησε να γιορτάσουμε μια επέτειο του, ας πούμε. Όσο για νέο LP, είναι λίγο αστείο. Παρατήσαμε τις πρωινές μας δουλειές για να αφιερώσουμε χρόνο στη μουσική, επειδή ήμασταν απογοητευμένοι που η ηχογραφήσεις έπαιρναν τόσο από το χρόνο μας. Και πάλι όμως, δεν έχουμε αρκετό λόγω της περιοδείας. Βάλε και λίγο από τη δική μας καθυστέρηση…
Το “The Harvest” δείχνει πως οι Stoned Jesus προσπαθούν να συνδυάσουν διαφορετικούς ήχους και το κομμάτι “Wound” είναι λίγο funk σε ρυθμό. Τι μουσική ακούς όταν θες να ηρεμήσεις; Υπάρχει κάτι που θα ονειρευόσουν να κάνεις μουσικά, αλλά δεν ταιριάζει στους Stoned Jesus description;
…και το “Here Come the Robots” είναι ψιλο-punk, ενώ το “Silkworm Confessions” φωνάζει prog-metal! Θεωρούμε πως το “The Harvest” είναι το ποικιλόμορφο και πιο ώριμο album μας, αλλά υπάρχει πάντοτε χώρος για περισσότερες επιρροές, αν δουλευτούν με το σωστό τρόπο. Μας αρέσει να είμαστε εκλεκτικοί κι αυτό συμβαίνει επειδή μας αρέσει να ακούμε πολλές διαφορετικές μουσικές, από Death Grips μέχρι Van Der Graaf Generator, από Sbtrkt μέχρι Red House Painters. Αρκετές φορές, οι μουσικές ιδέες πηγαίνουν πολύ πέρα από αυτό που πρεσβεύουν οι Stoned Jesus, αλλά για αυτό το λόγο υπάρχουν και τα side-projects. Οι δικοί μου Krobak, θα έχουν το νέο τους album το ερχόμενο φθινόπωρο, παρεμπιπτόντως! Την κιθάρα την παίζω εγώ, ένας φίλος βιολί και δύο όμορφα κορίτσια σε τύμπανα και μπάσο. Παίζουν ας πούμε, instrumental prog/post-rock. Ακούστε στο krobak.bandcamp.com.
Επισκέπτεστε για μια ακόμη χρονιά την Ελλάδα και φαίνεται σαν να είστε συνεχώς στο δρόμο.
Αυτό ήταν που σου έλεγα πριν! Έχουμε παίξει ήδη 50 shows φέτος και είναι μόλις Μάιος. Ας ελπίσουμε λοιπόν, να έχουμε χρόνο να δουλέψουμε νέο υλικό το φθινόπωρο, διότι στην περιοδεία είσαι σε mode “ξυπνάω και παίζω”! Τίποτα δημιουργικό δεν βγαίνει από αυτό. Όχι στην περίπτωση μας τουλάχιστον.
Οι ζωντανές εμφανίσεις είναι το δυνατό σας χαρτί και κερδίζετε με καθεμιά εκατοντάδες φίλους. Ποιο είναι το μυστικό ενός επιτυχημένου live;
Ακούγεται κολακευτικό, αλλά θα συμφωνήσω! Δεν έχουμε κάποιο σπουδαίο promotion, ούτε έχουμε τραβήξει κανένα ακριβοθώρητο video για να κάνουμε τον κόσμο να ενδιαφερθεί για εμάς. Είναι τα shows μας που το καταφέρνουν! Και είναι και ο καλύτερος τρόπος να ανακαλύψεις ένα συγκρότημα. “Εδώ είμαστε και είμαστε γαμάτοι!” (γέλια).
Δεν υπάρχει στα αλήθεια, κάποιο μυστικό. Είμαστε εξαρτημένοι από το την αντίδραση του κοινού, οπότε αν κάθονται με τα χέρια σταυρωμένα, θα δουν το χειρότερο live. Κουνηθείτε, ψωνάρες!
Αισθάνεσαι πως η μουσική μπορεί να σε βοηθήσει να επιβιώσεις οικονομικά;
Κατά κάποιο τρόπο το κάνει, αλλά κυρίως επειδή η Ουκρανία είναι ένα φθηνό μέρος να ζεις. Αμφιβάλω ότι θα επιβιώναμε αν ζούσαμε στη Γερμανία. Δεν μετανιώνουμε πάντως. Απλά χρειάζεται να παίζεις περισσότερο και να γίνεσαι διαρκώς καλύτερος. Έτσι, προσελκύεις περισσότερο κόσμο στις εμφανίσεις σου, πουλάς πράγματα, μεταφέρεται το όνομα σου και υποστηρίζεται η μπάντα με τον παλιό καλό τρόπο. Έχουμε πολύ αγάπη για το κοινό μας που μας έφτασε ως εδώ!
Θυμάσαι πως ένιωσες την πρώτη φορά στην Ελλάδα; Τι σας κάνει να γυρίζετε εδώ τόσο συχνά;
Βέβαια θυμάμαι! Ήταν η πρώτη φορά που μας συμπεριφέρθηκαν σαν να αξίζουμε κάτι. Πολύ καλή προώθηση του πράγματος, καλά ξενοδοχεία, νόστιμο φαγητό, καλο backline, καλός ήχος, φοβερό κοινό! Νιώσαμε τόσο υπέροχα που θελήσαμε να σας δώσουμε τα πάντα και ο κόσμος μας πρόσφερε τέτοια ενέργεια, που και μεις οι ίδιοι προσφέραμε. Ήταν μια τρέλα! Η δεύτερη μας φορά τον περσινό Απρίλιο ήταν ακόμη καλύτερη, όσο έχει να κάνει με την προσέλευση του κόσμου ή το ποσό που λάβαμε (γέλια), αλλά τίποτα δε θα μπορούσε να νικήσει την ατμόσφαιρα του 2014. Θυμάμαι πως τελείωσε εκείνο το ταξίδι ένα υπέροχο δείπνο στην ακρογιαλιά, γεγονός μαγικό. Η Ελλάδα πάντα είναι μια όμορφη εμπειρία για εμάς κι έχει μια δική της γωνιά στις καρδιές μας και στο σχεδιασμό των περιοδειών μας!
Πολλοί διάσημοι θανάτοι φέτος, οπότε θα σου ζητήσω να μου πεις ποιο τραγούδι του Prince θα διασκεύαζες; Πιστεύεις πως κάτι περίεργο συμβαίνει με το 2016;
Είναι ένα τέλος εποχής! Φοβάμαι πως θα χάσουμε άλλους τόσους ώσπου να έρθει το 2017 και πως και του χρόνου δε θα είναι καλύτερο. Ντρέπομαι να παραδεχτώ πως δεν είμαι γνώστης του καταλόγου του Prince, αλλά πάντοτε θαύμαζα την παραγωγικότητα και την τέχνη τους!
Πριν σε αποχαιρετήσω, θα ήθελα να αφιερώσεις κάποιους στίχους σας στο κοινό σας στην Ελλάδα, σε παρακαλώ!
“sailing seas of hope, climbing up the rope, there’s a chance to start again… things to realize (are) hiding in disguise (but) pilgrim’s journey never ends. It never ends!”
227 
