Δύσκολη μέρα! Άστατος καιρός και με τα ΜΜΜ να έχουν 24ωρη (εκτός του ΤΡΑΙΝΟΣΕ), πίστευα πως πολύ λιγότερος κόσμος θα καταφέρει να βρεθεί σε μια συναυλία που κουβαλάει ένα μεγάλο μέρος της ιστορίας της rock μουσικής.
Φιλοξενούμενοι στο Gagarin 205 ήταν οι Βρετανοί πατεράδες του space rock (μετά τους Floyd βέβαια) και της psychedelic trance ενδεχομένως. Αυτή η μπάντα εκτός του ότι ήταν το συγκρότημα από το οποίο πήρε φόρα ο Lemmy, είναι το επί δεκαετίες σκάφος του 74-χρονου Dave Brock. Κι έτσι, από ότι φαίνεται, με αεροπλάνα και βαπόρια, πολλοί πήγαμε για να τιμήσουμε τον “παππού”.
Πρώτα, όμως και δυστυχώς, με όχι αρκετό κόσμο βγήκαν, χωρίς καθυστέρηση στο timetable, οι Godsleep. Έμπειροι στη σκηνή πλέον, δεν μούδιασαν με το κενό μπροστά (στο μπαρ ήμασταν και χειροκροτούσαμε) και έπαιξαν με πάθος και ακρίβεια τραγούδια από το ντεμπούτο τους, “Thousand Sons of Sleep”.
O ήχος, εκτός μικρολεπτομερειών, καλός και φάνηκε από νωρίς πως σε αυτό το θέμα δε θα είχαμε κανένα πρόβλημα και στη συνέχεια. Το set τους κράτησε 30 λεπτά και με το πέρας, κόσμος ξεχύθηκε στη σκηνή να προετοιμάσει το έδαφος για τους Hawkwind.
Δεν άργησαν πολύ και ξεκίνησαν με το “All hail The Machine” και το πρόσφατο album τους “The Machine Stops” κυριάρχησε στη setlist. Αν κι ο κόσμος δεν το έχει χωνέψει καλά ακόμη, με τη βοήθεια των fractals και την πληθωρική παρουσία του frontman, Mr Dibs, απόλαυσε όλα τα τραγούδια. Ειδικά, το “Thursday” που προλόγισε ο Dave Brock (“αν και είναι Σάββατο”) ζέστανε περισσότερο το κοινό και ο αειθαλής μουσικός, ντυμένος σαν τουρίστας, με καπελάκι Baseball, σαλβάρι και σανδάλι (όπως πρέπει δηλαδή), τραγούδησε τους στίχους που είχε κρυμμένους πίσω από το μόνιτορ του (είναι και κάποιας ηλικίας, μην κράξεις).
Ο ήχος πολύ καλός ο κόσμος, παρά τις συνθήκες ήταν αρκετός και γέμιζε μεγάλο μέρος του Gagarin, ενώ οι αντιδράσεις σε παλαιά κομμάτια σαν το “Assault and Battery” ήταν ξέφρενες. Τα σχήματα και τα τοπία που εναλλάσσονταν στο φόντο της σκηνής έκλεβαν την παράσταση (έτσι και αλλιώς δεν μιλάμε για μια υπερκινητική μπάντα) και έπλεκαν ιστορία παρέα με την ονειρική μουσική των Hawkwind. To encore ήρθε με το κομμάτι που ακόμα και ο περιπτεράς της γειτονιάς παίζει να το γνωρίζει, το “Hassan I Sahba”, με το “You’d Better Believe it” να ακολουθεί και τους Βρετανούς να ετοιμάζονται να φύγουν. Το αθηναϊκό κοινό φαίνεται μάλλον να τους θύμισε πως δεν γίνεται να αποχωρήσουν χωρίς το “Silver Machine” κι έτσι, πήραν και πάλι τις θέσεις τους για να τελειώσουν όπως έπρεπε τη συναυλία.
Όμορφη και ιστορική βραδιά, δέκα χρόνια μετά την τελευταία τους επίσκεψη και ίσως, η τελευταία φορά που θα δούμε ζωντανά τον Brock. Μπορεί να μην ήταν η μεγάλη εμφάνιση που θα φανταζόταν κανείς, αλλά είναι κάτι που σίγουρα θα θυμάμαι πως είδα!
Brock, μαστούρα, υποκουλτούρα!
Hawikwind setlist
All Hail the Machine
The Machine
Thursday
Utopia
Synchronised Blue
Watcher
Assault and Battery
The Golden Void
Lost in Science
Shot Down in the Night (Steve Swindells)
Hassan I Sahba
You’d better believe it
Silver Machine
Photos: Cristina Alossi
555 
