Συστατικά: έχουμε δύο ικανότατους κιθαρίστες, ένα rhythm-section μετρονόμο και ένα χαρισματικό υψίφωνο τραγουδιστή… τί μας κάνει το αποτέλεσμα; Μην σπεύδετε να πείτε τους Judas Priest!
Είναι οι Mean Streak από την Σουηδία σε ένα κλασικό heavy/ euro power metal “μουσικό όργιο”! Μπορεί η τεχνοτροπία τους, η συνθετική προσέγγιση και το ακουστικό αποτέλεσμα να θυμίζει έντονα-χωρίς να κοπιάρει ασύστολα- Iron Maiden, Dio, Accept, Hammerfall, Primal Fear και τους παλαίμαχους Priest ,Queensryche και Saxon, αλλά το συνολικό αποτέλεσμα σε αποζημιώνει. Τυπικά αλλά καλοπαιγμένα κιθαριστικά riff και δισολίες ,ένας χαρισματικός μεταλλικός στον ήχο αλλά και ταυτόχρονα μελωδικός/ συναισθηματικός τραγουδιστής που “κεντάει” στις χαμηλές νότες και υπερίπταται στα ουράνια με άνεση ,συνθέτουν τα στοιχεία αυτού του δίσκου. Heavy Metal που μάλλον δε θα κάνει τη διαφορά στο παγκόσμιο στερέωμα, γιατί πέρα από την ευχάριστη παρέα των 45 περίπου λεπτών ίσως είναι για άλλη μία ακρόαση που θα με συντροφέψει στο cd player του αυτοκινήτου… Αλλά πάλι τα γούστα ,ειδικά στη μουσική ,είναι υποκειμενικά …ευχάριστα πάντως ως dj θα έπαιζα στο club το βουτηγμένο σε ανατολίτικες κλίμακες “No Man’s Land” ή τον κιθαριστικό φόρο τιμής στον Malmsteen “The End Of The Rainbow”. Το μπαρόκ αισθητικής “Crimson Sk”’ επίσης κατορθώνει να είναι ένα ακόμη δείγμα των μουσικών ικανοτήτων των David Andersson (ex-Soilwork) και Patrik Gardberg (ex-Ammotrack, Solution.45) στις κιθάρες, Peter Andersson στο μπάσσο, Jonas Kallsback στα τύμπανα και Andy LaGuerin στα φωνητικά και όλα αυτά μπορούν να ξεσηκώσουν ή να ταξιδέψουν τους θαμώνες. Mean Streak… είναι κάτι το πρόσκαιρο άραγε; Ή μήπως όχι; Ο χρόνος θα δείξει… Ρίξτε τους ένα “άκουσμα”… το αξίζουν αν μη τι άλλο…
667 
