Δεν νομίζω να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος βιογραφικής αναδρομής…
Η Julie Christmas έχει πλέον εδραιωθεί σαν μια κορυφαία ερμηνεύτρια προοδευτικού και post-ίζοντως metal μέσα από τις δουλείες της, είτε σόλο είτε με τους Battle Of Mice και Made Out Of Babies, ενώ αν δεν γνωρίζετε τους Cult Of Luna μάλλον διαβάζετε λάθος κριτική.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο δίσκος αυτός είναι η post/sludge εκδοχή του King Kong vs Godzilla, μια σύγκρουση μεγαθηρίων προς τέρψιν του ακροατή. Εκπλήξεις δεν υπάρχουν, το άλμπουμ ακούγεται αναμενόμενα απολαυστικό, πέντε κομμάτια μεγάλης διάρκειας (από 8 έως 15 σχεδόν λεπτά) όπου τα post στοιχεία συναντάνε σκληρές sludge κιθάρες, διαστημικά πλήκτρα, σκισμένα (αλλά όχι μόνο) φωνητικά από τα παλικάρια των CoL και πάνω από όλα αυτά η Julie Christmas επιβάλλεται με τα χαρακτηριστικά Katie Jane Garside goes metal φωνητικά της.
Τα πιο χαλαρά post-rock σημεία υπάρχουν μεν αλλά στα περισσότερα κομμάτια είναι περιορισμένα, η όλη κυκλοφορία είναι αρκετά σκληρή και δεν πέφτει στην παγίδα που θέλει πολλές συνεργασίες μεγατόνων να καταλήγουν μουσικοί αυνανισμοί, αντίθετα είναι αρκετά συμμαζεμένη και εκμεταλλεύεται στο έπακρο τα χαρακτηριστικά στοιχεία των συντελεστών της.
Κομμάτια δεν υπάρχει λόγος να ξεχωρίσω, αν σας αρέσει ο προοδευτικός sludge/post metal ήχος τότε επιβάλλεται να ακούσετε αυτό το άλμπουμ, απλά τα πράγματα, κατ’ εμένα είναι ίσως η καλύτερη συνεργασία στο ιδίωμα από την εποχή του θρυλικού Neurosis & Jarboe, αγνοήστε το με δικιά σας ευθύνη.
662 
