Η πρώτη προσπάθεια διοργάνωσης αυτής της σημαντικής νύχτας για τους Planet of Zeus αναβλήθηκε λόγω 24ωρης απεργίας των ΜΜΜ και η αρχικά προγραμματισμένη για Σάββατο 7 Μαΐου, μεταφέρθηκε Παρασκευή και 13. Βοήθεια μας, θα έλεγε κάποιος προληπτικός!
Το πρόγραμμα τηρήθηκε μέχρι κεραίας και γύρω στις 20.20 οι Lionize από το New Jersey ανέλαβαν την αποστολή να ζεστάνουν το Academy. Για όσους δεν έχουν ακούσει κάποια από τις πέντε δουλειές τους, να πω πως δεν είναι μια τυπική “stoner” μπάντα.
Έχοντας το heavy rock σαν υπόβαθρο, το συνδυάζουν μαγικά με τη “μαυρη” μουσική. Με έναν υπέροχο μπασίστα που φαίνεται να έχει τη soul στο αίμα του και απόλυτα συγχρονισμένος με τη γκρούβα του τυμπανιστη κύριου Lapp, το ύφος της μουσικής τους άλλαζε συνέχεια, με αποτέλεσμα οι μπίρες να φεύγουν νερό. Ο frontman Nate Bergman πολύ φιλικός με το κοινό και με την βαθιά φωνή του και τις reggae/funk κιθαριές ολοκλήρωνε ένα σύνολο που τυλιγόταν από υπέροχα 70s prog πλήκτρα. Το σαρανταπεντάλεπτο τους ήταν χορταστικό, με αρχοντικό ήχο, και θεωρώ πως θα πρέπει να τους δούνε σύντομα και σαν headliners.
Οι τεχνικοί των Πλανητών εμφανίστηκαν και τα μάτια μου είδαν ακόμη και τύπο με μεζούρα να μετράει απόσταση μικροφώνου από τα τύμπανα και πίστεψα πως αυτή η βραδιά θα χαραχτεί στις μνήμες μας.
Οι POZ τώρα πια είναι από εκείνες τις μπάντες, που μας έκαναν ως πιτσιρικάδες να φτιάχνουμε best of κασέτες και μάλιστα, έχουν και το δικό τους γηπεδικό σύνθημα. Με κάθε ευκαιρία ακουγόταν δυνατά “ΣΕΞ ΚΑΙ ΒΙΑ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΔΙΑ” την Παρασκευή το βράδυ.
Με τους ήχους του instrumental “Athens” έκαναν την εμφάνιση τους με το “The Great Dandolos” και ξέσπασε θύελλα στο pit. “Sky High Heels” και τα πρώτα απο τα καινούργια τραγούδια δοκιμάστηκαν μπροστα στο αθηναϊκό κοινό. Το ομώνυμο του δίσκου “Loyal to the pack” έγινε δεκτό με λατρεία και το “Devil calls my name” συνέχισε στην ίδια ατμόσφαιρα. Δεν ξέχασαν κάποια παλιά σαν τα “Something’s Wrong”, “Wake up Dead” (το οποίο σίγουρα ξύπνησε τους νεκρούς), “Macho Libre”, “Vanity Suit” και “Leftovers”, κομμάτια που τους καθιέρωσαν στις καρδιές μας.
Ο Μπάμπης δεν μπορούσε να συγκρατήσει τον ενθουσιασμό του και ευχαριστούσε συνεχώς τις εκατοντάδες που κατάκλυσαν το Academy. “Your love makes me wanna hurt myself”, “Little deceiver”, “Them Nights” με το νέο πρόσωπο των POZ να τραβάει τον κόσμο και το αεικίνητο κεφάλι του Γιάννη Βράζου να σε κάνει να ακολουθείς σαν εκρεμμές.
Ο Στέλιος να απολαμβάνει κάθε νότα στην κιθάρα του και τα τύμπανα του Σεραφείμ πλέον, κάνουν πιο αισθητή την παρουσία τους με τους POZ να παραδίδονται στην γκρούβα. Και το “Vigilante” βεβαίως είχε πολλούς εκπροσώπους, με το “The Beast Within” να είναι ένα από τα δύο τραγούδια του encore.
Τα υπέροχα φώτα έκαναν το show πιο φαντασμαγορικό, αν και μόνο η ξέφρενη εμφάνιση των Πλανητών και ο τρομερός ήχος από μόνα τους μπορούσαν να σταθούν επάξια. Οι εμφανίσεις τους πλέον, τους καθιστούν μια απαραίτητη προσθήκη στην ατζέντα ενός Έλληνα rocker, είτε εκείνος γουστάρει hard ήχους, είτε όχι. Είχα καιρό να τους δω και διέκρινα πως λόγω της σκληρής τους δουλειάς έχουν φτάσει σε τέτοιο επίπεδο που λίγοι στη χώρα μας στέκονται!
Θα επαναλάβω πως το Academy, κατά τη γνώμη μου είναι ο καλύτερος χώρος της πόλης αυτή τη στιγμή και εύχομαι να παραμείνει και το γεγονός πως τα μεσάνυχτα είχα πλύνει ήδη τα δόντια μου (προλαβαίνεις ότι μέσο θες έτσι), με έκανε ακόμη πιο χαρούμενο. Έτσι πρέπει να είναι οι συναυλίες!
Φωτογραφίες: Cristina Alossi
569 
