Μπορεί το “Too Hot To Handle” των Wanted να είναι φετινή κυκλοφορία, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι έχουμε να κάνουμε με ‘νέο’ υλικό. Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά οι Wanted είναι ένα από τα πολλά συγκροτήματα που στα τέλη της δεκαετίας του 80 αρχές της δεκαετίας του 90 επέλεξαν το hard rock ως το μουσικό τρόπο έκφρασης τους.
Είχαν όμως ατυχία να βρίσκονται κάτω από τη σκιά ονομάτων όπως οι Guns N’ Roses, Skid Row, Steelheart, Tesla και ΤΟΣΩΝ άλλων ακόμα.
Δυστυχώς αυτό το γεγονός στέρησε από πολλά συγκροτήματα την ευκαιρία του να δείξουν τι πραγματικά αξίζουν. Ανάμεσα σε αυτά τα συγκροτήματα είναι και οι Wanted, στους οποίους η Geffen Records πρότεινε ένα δισκογραφικό συμβόλαιο. Οι σχέσεις όμως ανάμεσα στους managers του συγκροτήματος και στη Geffen διέλυσαν οποιεσδήποτε ελπίδες είχαν οι Wanted να κυκλοφορήσουν ένα δίσκο από μια τόσο μεγάλη εταιρεία.
Και είναι πραγματικά κρίμα, διότι ακούγοντας το δίσκο, καταλαβαίνει κανείς, ότι οι Wanted ήξεραν να γράφουν καλά τραγούδια. Hard rock τραγούδια στο στιλ των Steelheart, Motley Crue, Skid Row. Τα πέντε πρώτα τραγούδια του “Too Hot To Handle” προέρχονται από τα demos των Wanted, και μπορεί ο ήχος να μην ανταποκρίνεται στα σημερινά υψηλά standards που έχουν τεθεί, αυτό όμως δε σημαίνει ότι δε γίνονται φανερές οι διαθέσεις της μπάντας. Κομμάτια όπως τα “Whiskey & Women”, “Too Hot To Handle” και “Blue Jean Baby” αποπνέουν τη χαρακτηριστική party ατμόσφαιρα που διέθεταν πολλά συγκροτήματα της εποχής εκείνης.
Τα επόμενα δυο κομμάτια έρχονται από την εποχή που το συγκρότημα ήταν σε επαφή με τη Geffen. Μπορεί το “Lost In Me Forever” να είναι απλά μια μπαλάντα, το “Be Still In My Heart” είναι όμως ένα πολύ καλό hard rock κομμάτι, το οποίο αποδεικνύει ότι οι Wanted είχαν τις δυνατότητες να ξεχωρίσουν στο χώρο. Αν βέβαια η υπογραφή του συμβολαίου με τη Geffen γινόταν πραγματικότητα.
Εκτός από τα εφτά studio κομμάτια το “Too Hot To Handle” περιλαμβάνει και έξι ακόμα, αυτή τη φορά ηχογραφημένα ζωντανά, από τη συναυλία του συγκροτήματος το 1990 στο The Ritz Music Hall στην Ινδιανάπολη. Και εδώ ο ήχος είναι απλά καλύτερος από αυτόν ενός bootleg, αλλά δεν είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς ότι οι Wanted τα κατάφερναν εξίσου καλά στη σκηνή. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα live κομμάτια είναι διαφορετικά από τα studio, δίνοντας έτσι μια πληρέστερη εικόνα του σχήματος.
Οι Wanted δεν κατάφεραν να γίνουν ένα από τα μεγάλα ονόματα του χώρου, κάτι που προσωπικά πιστεύω ότι δε θα είχαν καμία δυσκολία να κάνουν, λαμβάνοντας υπόψη τα τραγούδια του συγκεκριμένου δίσκου. Δυστυχώς όμως η τύχη τους γύρισε την πλάτη. Μην κάνετε και εσείς το ίδιο λάθος. Δώστε τους μια ευκαιρία και δε θα βγείτε χαμένοι.
Δημήτρης Καρβούνης
756 
