Μπορεί η χώρα μας να περνάει για πολλοστή φορά δύσκολες στιγμές με το νομοσχεδίου για το ασφαλιστικό, αυτό όμως που μας προβληματίζει είναι τι θα κόψουμε ακόμα για να καταφέρουμε να πάρουμε ένα ακόμη δισκάκι της αγαπημένης μας μπάντας.
Οι άρχοντες της Gore, Aborted, που από το 1995, ζωή να έχουν, μας απογειώνουν στέλνοντάς μας στα επικίνδυνα μονοπάτια της εν λόγω σκηνής. Με το “Retrogore” έκαναν αυτό που χρειαζόταν για να μας κάνουν να ξεχάσουμε το μέτριο “The Necrotic Manifesto”. Οι Βέλγοι επανεμφανίζονται με άγριες διαθέσεις και με συνθέσεις άκρως εθιστικές με έντονους τεχνικούς ήχους.
Το “Retrogore” ξεκινάει με μια εισαγωγή βγαλμένη από παιδική ταινία και πριν προλάβεις να καταλάβεις τι συμβαίνει, εμφανίζονται τα πρώτα blast-beasts με την εξωφρενικά γρήγορη ταχύτητα του Ken Bedene να κάνει τα drums να αναστενάζουν. Τα κλασσικά χειμαρρώδη φωνητικά του Sven de Caluwe σου τρυπάνε το μυαλό όπως και οι δυναμικοί groovy ρυθμοί από τις κιθάρες, σε κρατάνε σε ένταση, ενώ σε συνδυασμό με τα χύμα κι απλοϊκά σόλο, μεταμορφώνουν τα κομμάτια σε μια γλυκιά θανατηφόρα ουσία. Το άλμπουμ από την αρχή μέχρι το τέλος σε καθηλώνει και ειδικά στα κομμάτια “Whoremaggedon” και “From beyond (the grave)” νιώθεις μια γεύση μίσους κι αίματος, ενώ highlight αποτελεί το “Divine Impediment”, ένα τραγούδι κόλαφος στα αυτιά μας.
Οι Aborted είναι μια μπάντα που εδώ και 21 χρόνια είναι σαν μια μαινόμενη μπουλντόζα που απλά πολτοποιεί στοίβες από πτώματα χωρίς να προειδοποιεί και χωρίς να δείξει έλεος. Έτσι, με αυτά που γίνονται στον κόσμο αποφάσισαν η θεματολογία και τα lyrics του δίσκου να διαφέρουν λίγο από το κλασσικό τους ύφος, που ασχολείτο με κατά συρροή δολοφόνους, αρρώστιες, πορνογραφία, το φόβο των θρησκειών και πολλά άλλα, δίνοντας στιχουργικό βάρος στα πολιτικά προβλήματα που μαστίζουν τον κόσμο και τις αιματοχυσίες που ασταμάτητα βιώνουμε.
Οφείλουμε να πούμε ότι οι Βέλγοι πρόσεξαν περισσότερο αυτή την φορά τις συνθέσεις τους και δεν έβγαλαν ένα δίσκο απλά για να πουν ότι κυκλοφορήσαν κάτι. Ας τους απολαύσουμε για άλλη μια φορά με αυτήν την ιδιαίτερη αγριάδα τους, που μόνο αυτοί ξέρουν να παράγουν.
561 
