Ένα albumάκι από αυτά τα ξεκάρφωτα που μου πετάει κατά καιρούς ο αγαπητός αρχισυντάκτης, έπεσε στα χέρια μου πρόσφατα και αφορά μια σχετικά νέα μπάντα (η οποία έχει ιδρυθεί μόλις το 2013), τους Atoutaleme από την Λεμεσό της Κύπρου, ένα σχήμα το οποίο κινείται σε ένα πολύ ασυνήθιστο μουσικό πεδίο.
Η τετράδα αυτή διαπραγματεύεται ένα αρκετά πειραματικό είδος rock (η τρομπέτα που εμφανίζεται πολλαπλώς, έστω κι αν είναι πολύ σαματατζίδικο όργανο, εξυπηρετεί άριστα τις συνθέσεις) το οποίο αναμειγνύει διάφορες φαινομενικώς παράταιρες φόρμες όπως τη jazz, τη soul ή τα blues (“Stray Dog”, “On and On”) με μια λογική κατά πολύ προσεγγιστική του θείου Frank Zappa (“Dazed”) ή των υποτιμημένων Chumbawamba (κατά τον γράφοντα από τις σπουδαιότερες μπάντες εναλλακτικού rock – όχι alternative Κομπεϊνισμοί και λοιπές άτεχνες πίπες μίστερ!), παράλληλα με τον αμιγώς rock χαρακτήρα που διαχέεται ως βασικό δομικό υλικό (“Mr. Phony”, “The Context”, “Out of Control”, κομμάτια που έχουν κάτι από Red Hot Chilli Peppers στο DNA τους).
Καλά riff (είτε καθαρά είτε όταν εξηλεκτρίζονται) από τον Στάθη Χατζηχαραλάμπους και αρκετά καλή φωνή (με εμφανείς μεν αδυναμίες στην προφορά, αλλά δυνατή και μελωδική, ταιριάζοντας στο μουσικό υπόβαθρο χωρίς να μειώνει την πολύ καλή προσπάθεια της μπάντας) από τον τραγουδιστή / κιθαρίστα Παναγιώτη Γεωργίου, απέριττο αλλά ουσιαστικό παίξιμο ρυθμικώς από τους Ανδρέα Κέρβερο (μπάσο) και Αλέξανδρο Παπαδόπουλο (drums), δεν είναι καθόλου δύσκολο να διακρίνει κανείς το επίπεδο κατάρτισης των μουσικών. Αδυναμίες εμφανίζει και ο ήχος ο οποίος είναι απλά επαρκής, χωρίς βέβαια να καταντά ενοχλητικός ή έστω αρνητικός, αλλά έχοντας πολλά περιθώρια βελτίωσης.
Αν και δεν έχω ιδιαίτερη σχέση με το εν λόγω ύφος, η δουλειά των Atoutaleme μου άρεσε και μάλιστα πολύ. Κεφάτη μουσική, καλοκαιρινή θα έλεγα, πλήρως αγχολυτική και για τη συνήθη καθημερινή μουσική τροφή που αναζητεί ο ημίτρελος νους μου στις playlists, ένα αναπάντεχα ευχάριστο διάλειμμα. Αν το πετύχεις και σε ανάλογες διαθέσεις, θα το κατασυμπαθήσεις.
Για debut κυκλοφορία είναι πολύ καλή δουλειά και ευελπιστώ, διορθώνοντας τις (υπαρκτές) αδυναμίες (λίιιγη προπονησούλα ρε παιδιά, δεν είναι κάτι τόσο τρομερό) οι Atoutaleme να επιστρέψουν με υλικό που θα καθιερώσει το αδιαμφισβήτητο ταλέντο τους.
Προτείνεται σε όλα τα απελευθερωμένα ώτα, ασυζητητί.
645 
