Αυτήν την στιγμή είναι από τα δημοφιλέστερα σχήματα στη χώρα τους, έχοντας λάβει πολλές διακρίσεις.
Ο λόγος για τους Αυστραλούς Dead Letter Circus, οι οποίοι μετά από δυο album, τα οποία δέσποζαν σε υψηλές θέσεις στα charts όταν κυκλοφόρησαν, κάτι λογικό γιατί οι πιτσιρικάδες αυτοί υπακούουν πλήρως στις mainstream επιταγές του σύγχρονου pop / “ας το πούμε και rock, slow the eggs” όπως αυτό απαντάται στις Η.Π.Α, έβγαλαν στην αγορά το νέο τους album “Aesthesis”. Τουτέστιν, ακίνδυνο, ευνουχισμένο σύγχρονο rock για ανέμελους νεανίες, πολύ κοντά στους συντοπίτες τους The Butterfly Effect, τους Breaking Benjamin και τα συναφή αυτών σχήματα.
Κάτω από έναν τέλειο ήχο, τα τραγούδια των Dead Letter Circus ρέουν αβίαστα μεν, χωρίς πολλά σημεία που θα μπορούσαν να μου αποσπάσουν την προσοχή δε. Γλυκούλικες κιθάρες που δανείζονται στοιχεία από post χώρους, ρυθμοί σχετικώς εν groove και φωνητικά από τον Kim Benzie, απολύτως pop χροιάς, αν και πολύ καλά για το είδος που υπηρετούν. Κομμάτια όπως το “Show Me” ή το “Yana” τολμώ να πω ότι μου άρεσαν, θυμίζοντάς μου ’80s pop απόπειρες (ένα είδος που ακόμη απασχολούσε αμιγώς μουσικούς ακόμη σε αντίθεση με τις ’90s και πέρα eras, κατά την οποία η υπόθεση pop αφορά κυρίως μαθηματικούς ή hardware geeks).
Η αίσθηση που μου άφησε το “Aesthesis” είναι εντελώς άνευρη, σαν να ακούω boybands όπως οι Back Street Boys, αν εκπροσωπούσαν το rock. Ίσως για τους νεώτερους ακροατές να έχει να δώσει, αλλά προσωπικά νοιώθω πολύ γέρος για τέτοιο υλικό. Δεν με χάλασε όσο θα περίμενα, αλλά δεν νομίζω να το βάλω να παίξει ποτέ στις προσωπικές μου στιγμές. Τσεκάρεις και θέτεις εσύ το πρόσημο.
486 
