To να φτιάχνεις μουσική δεν είναι ποτέ εύκολο. Το να την κάνεις όπως εσύ το θες ακόμη δυσκολότερο. Οι Madleaf, 8 χρόνια μετά το εξαιρετικό και πολυσυζητημένο “Sinners”, καταφέρνουν και κυκλοφορούν το δεύτερο ολοκληρωμένο τους album “House of Lust”. To Rockway.gr αναθέτει λοιπόν, στον Δημήτρη Μαρσέλο να συνομιλήσει για αυτά και άλλα με τον κιθαρίστα της μπάντας, Νick Hawaiian.
-Καλημέρα! 8 χρόνια μετά το “Sinners” έχει αλλάξει η σχέση των Madleaf με τη μουσική;
H μουσική ήταν αυτό που μας ένωνε πάντα, παρά τις αλλαγές στη σύνθεση που έχουν γίνει μέσα στα τελευταία 6 χρόνια.
-“House of” lust ονομάζεται η δεύτερη σας δουλειά. Πόσο καιρό σας πήρε να ολοκληρώσετε την παραγωγή της; Θα θέλατε να μας πείτε δυο λόγια για τους συντελεστές;
Η παραγωγή του “Ηοuse of Lust” χρειάστηκε 2 χρόνια για να ολοκληρωθεί λόγω διαφόρων τεχνικών προβλημάτων που παρουσιάζονταν. H ηχογράφηση πραγματοποιήθηκε στα Devasoundz Studios, ενώ την παραγωγή επιμελήθηκε ο Psy Con Nyne. Σε αυτή την ηχογράφηση συμμετείχε ο Nikos Marinos (vocals), Alexi Keito(drums), Anthony Fxf(bass) και Jimmy Haursen(guitar).
-Πιστεύεις πως οι αλλαγές στη σύνθεση σας διαφοροποίησε ηχητικά;
Από τη πρώτη κυκλοφορία του “Sinners” και μετά υπήρχαν αρκετές αλλαγές στο σχήμα, γεγονός το οποίο επηρέασε ως ένα βαθμό το ύφος της μουσικής μας. Η προσθήκη της δεύτερης κιθάρας έδωσε μια εντελώς διαφορετική χροιά και δυναμική στο “House of Lust” σε σχέση με το “Sinners”, που είναι πιο ακατέργαστο από πλευράς ενορχήστρωσης και παραγωγής.
-Στη χώρα μας έχει δημιουργηθεί μια τεράστια σκηνή, με επιρροές στα αμερικάνικα 90s. Υπάρχει αρκετό κοινό για να στηρίξει όλες αυτές;
Τα τελευταία 10 χρόνια δημιουργήθηκε ένα δυνατό ετερόκλητο κοινό και πιο ανοιχτό σε ακούσματα κι αυτό παρατηρείται συχνά σε διάφορες συναυλίες με μπάντες διαφορετικού στυλ.
-Παρασύρεστε από τα μουσικά τεκταινόμενα ή απλά ακολουθείτε τα ένστικτα σας;
Έχουν δημιουργηθεί σκηνές στις οποίες παρασύρονται μπάντες και παίζουν κάτι επιτηδευμένο χωρίς να είναι απόλυτα κακό αυτό. Oι Madleaf, τόσο στο “Sinners”, όσο και στο “House of Lust” έχουν στοιχεία στη μουσική τους που παραπέμπουν σε κάποιο στυλ χωρίς να θυμίζει κάτι ατόφια ή να παρασύρεται με το ρεύμα της μόδας. Σε αυτό πιστεύω έχει συμβάλλει η διαφορετικότητα στα ακούσματα μας και η διάθεση για πολύ αυτοσχεδιασμό.
-Επηρεάζεστε ουσιαστικά αν δεν υπάρχει αρκετός κόσμος στα live σας;
Δεν είναι κάτι που μας ενοχλεί, αντίθετα περνάμε εξίσου πολύ όμορφα όταν παίζουμε μπροστά σε λίγα άτομα.
-Ο ήχος σας παραπέμπει στα νιάτα όλων ημών στα 30s-40s. Τι το ξεχωριστό έχει εκείνη η περίοδος και άφησε τέτοιο στίγμα; Συγκινεί ακόμα τους ακροατές;
Ήταν η τελευταία περίοδος που άφησε κάτι καινούργιο και ρηξικέλευθο. Επηρέασε σημαντικά την εξέλιξη της μουσικής στις επόμενες 2 δεκαετίες. Ο κόσμος νιώθει τη νοσταλγία των 90’s και παρατηρείται τελευταία μία αναβίωση σε πολλά είδη μουσικής.
-Πριν λίγες μέρες παρουσιάσατε ζωντανά το νέο σας υλικό. Πως αντέδρασε το κοινό στο άκουσμα των νέων κομματιών;
Ήταν μια πολύ ωραία βραδιά, νομίζω ότι ο κόσμος ανταποκρίθηκε θετικά στο καινούργιο υλικό, παρ’ όλη τη μακρόχρονη μας δισκογραφική απουσία.
-Σχεδιάζετε κάποια περιοδεία για την προώθηση του; Εκτός από τα live, που αλλού μπορεί κανείς να τα προμηθευτεί;
Ήδη έχουν προγραμματιστεί μερικές συναυλίες μέσα στις οποίες συμπεριλαμβάνεται και στο New Long Festival, που γίνεται κάθε χρόνο στη Νέα Μάκρη. Αυτή τη στιγμή ο δίσκος κατεβάζεται δωρεάν από το bandcamp και στο μέλλον σχεδιάζουμε να το κυκλοφορήσουμε σε φυσική μορφή.
-Για να κλείσουμε θα ήθελα να αφιερώσετε κάποιους από τους νέους σας στίχους σε κάποιον που μας κάνει δύσκολη τη ζωή.
“Burning it down/Bleeding my soul deep within/I don’t want to die, they are digging inside my skin/Enter my mind , throw and trap me in/Now feeling safe, a California dream”
Από το κομμάτι “Βurn”
251 
