PAINTED WIVES: “Obsessed With the End”

Οι επανεκδόσεις έχουν δυο σκοπούς…

Είτε επανασυστήνουν ένα δίσκο στο κοινό, βάζοντας bonus υλικό, είτε δίνουν την ευκαιρία σε παραγκωνισμένες δουλειές να ακουστούν από ένα ενδεχομένως ευρύτερο ακροατήριο.

Κακά τα ψέματα, είναι πολλοί οι δίσκοι που μας προσπερνούν καθημερινά και μερικοί από αυτούς αξίζουν την προσοχή μας. Κάτι τέτοιο λογικά σκέφτηκε και η Century Media, όταν αποφάσισε να βγάλει εκ νέου στην αγορά το αυτοχρηματοδοτούμενο ντεμπούτο των Painted Wives, το οποίο μετράει μόλις δυο χρόνια ζωής. Και η αλήθεια είναι πως έπραξε πολύ σωστά, μιας και το εν λόγω album διαθέτει ένα σύνολο τραγουδιών που θα ήταν κρίμα να μην τιμήσουν όσοι αρέσκονται σε πολυποίκιλες μουσικές εκφάνσεις, που σε (πολύ) γενικά πλαίσια κατατάσσονται στο doom-prog.

Το “Obsessed With the End” γεφυρώνει διάφορες μουσικές σκηνές, συνδυάζοντας τους Radiohead με τους Gojira, τους Deadsoul Tribe με τους Alice In Chains και τους Krux με τους Mastodon. Το αποτέλεσμα είναι διαολεμένα καλό και χρίζει προβληματισμού που το group δε βρήκε δισκογραφική στέγη το 2014, αν και σαν εξέλιξη, το να βρεθείς στην αγκαλιά της Century Media δεν είναι και λίγο.

Η κάθε σύνθεση είναι αρκετά διαφορετική από την άλλη, διαθέτοντας έναν κοινό παρανομαστή ως προς τον ήχο, προσφέροντας ένα πολύ ενδιαφέρον αποτέλεσμα το οποίο πατάει σε επιρροές παντός τύπου. Κι όχι το doom-prog που προανέφερα, δεν είναι λάθος.

Σε ένα μουσικό σύμπαν που επανακυκλοφορούν λογής αχρείαστα δισκάκια, ευτυχώς που υπάρχουν κι εξαιρέσεις σαν κι αυτήν των Painted Wives.

634
About Στέφανος Στεφανόπουλος 1413 Articles
Γεννήθηκε την ίδια ακριβώς ημέρα με τα CD και μάλλον για αυτό ασχολείται τόσο πολύ με τη μουσική. Όταν δεν γράφει για αυτή, αγοράζει CD, και όταν δεν αγοράζει, θα τον βρείτε είτε να παριστάνει τον dj σε διάφορα μαγαζιά της Αθήνας, είτε να προσπαθεί να κατεβάσει κάποια ιδέα για διαφήμιση. Στο Rockway.gr εντάχθηκε το 2010 και κάπως, κάπου, κάποτε, βρέθηκε να κρατάει και τα κλειδιά του. Δεν συμπαθεί τους ψευτοκουλτουριάρηδες, τους ξερόλες και τη μουστάρδα. Δηλώνει εγωιστής, κυνικός και fan του Philip Dick.