“Μαύρη Νύχτα”…
Αυτό σημαίνει το όνομα της μπάντας των πέντε Σουηδών που νοσταλγούν τις δεκαετίες των 60s και 70s, όπως τόσοι άλλοι συνάδελφοι τους. Τόσοι πολλοί που πραγματικά σκέφτομαι πως σε κάποιες πόλης της αγαπημένης μου Σουηδίας, ακόμα φοράνε καμπάνες και λουλουδένια πουκάμισα, δεν λούζονται για μέρες και οι γυναίκες τους φορούν απλά παντελόνι και μια κορδέλα στα μαλλιά (γυμνόστηθες δηλαδή).
Οι Svartanatt βαδίζουν στα χνάρια της Βορειοευρωπαϊκής retro rock σχολής και με σημείο αναφοράς συγκροτήματα σαν τους Cream, Deep Purple και U.F.O, παίζουν αυτό που αγαπούν από ότι φαίνεται.
Οι μουσικοί φαίνονται μια δεμένη ομάδα και μπορούν να γράψουν χιτάκια (“Times are changing”, “Demon” και άλλα), εννοώ η παραγωγή είναι επιτηδευμένα παλιατζούρα. Γιατί όμως να μην ακούσω κατευθείαν κάποιο δίσκο από εκείνην την εποχή; Η ρετροποίηση σώνει και καλά της μουσικής τους με ενοχλεί προσωπικά, αφού πιστεύω πως αν την άφηναν να αναπνέει με τα σύγχρονα μέσα, η ανάσα της θα ήταν ακόμα πιο ευχάριστη.
Καλό άκουσμα, εν κατακλείδι, αλλά αν δεν έχει τα κάκαλα να ξεπεράσεις τους Graveyard ή τους Gentlemans Pistols και την παρέα αυτή, τότε δεν νομίζω πως το μέλλον σου είναι λαμπρό, πέραν των αφοσιωμένων φίλων του είδους.
550 
