Είναι καλό να προσομοιάζεις με κάτι τόσο πολύ, ώστε να κινδυνεύεις να χαρακτηριστείς tracer ή imitator;
Η ερώτηση από μόνη της ανοίγει μεγάλη και ατέρμονη κουβέντα περί επιρροών, μιμητών, “παρθενογενέσεων στη μουσική” κλπ που αρμόζει περισσότερο σε χαλαρούς ανοιξιάτικους κι ανέμελους καφέδες. Η ουσία που μάλλον μας διαφεύγει είναι ότι οι μπάντες αποτελούν κομμάτι – εκφραστές ενός μουσικού ύφους κι αυτή θα είναι η απάντησή μας, σε όσους βιαστούν να χαρακτηρίσουν τους Scar of the Sun ως τους “έλληνες” Paradise Lost.
Οι Scar of the Sun μπορεί να σχηματίστηκαν το 2005 στο Λονδίνο, αλλά η κυκλοφορία του πρώτου τους album “A Series of Unfortunate Concurrencies ” άργησε λίγο να έρθει (2011) κι έκανε πολλούς από τους φίλους της Doom – Gothic Metal σκηνής να ψάξουν τις ρίζες τους σε κάποιο σκοτεινό σκανδιναβικό χωρίο, ή στις γειτονιές του Bradford και του Halifax της Αγγλίας. Όμως ήταν Έλληνες και πήραν τα εύσημα από μεγάλες προσωπικότητες της Underground Metal σκηνής της Ευρώπης και φυσικά την αναγνώριση πραγματοποιώντας επιτυχημένες ευρωπαϊκές περιοδείες.
Η συνέχεια, με καθυστέρηση 5 ετών, είναι το καταιγιστικό “In Flood” το οποίο αποτελεί την επιτομή μιας δουλειάς 11 ετών από τη δημιουργία τους. Προσφέρει στον ακροατή ένα εξαιρετικό dark ηχητικό αποτέλεσμα, μιας αξιομνημόνευτης -διεθνών standards- παραγωγής, έχοντας συμβάλλει τα μέγιστα ο Rhys Fulber (Paradise Lost, Fear Factory, Machine Head), με το mix και το mastering να πραγματοποιούνται στα “210 Studios” στο Βερολίνο από το Σταμάτη Κολιούση (υπήρξε ιδρυτικό μέλος του group) και το Βαγγέλη Λαμπράκη.
Μας συστήνονται με το “Among Waters And Giants”, εισάγοντας την πιο aggressive και heavy πλευρά της μπάντας, με πανέξυπνες κι εμπνευσμένες γέφυρες, ατμοσφαιρικά κι απανωτά “χρωματικά” περάσματα, με τα “An Ill-Fated Wonder” και “ Versus The World” να απογειώνουν το άλμπουμ, στο ίδιο μοτίβο. Το πιο ατμοσφαιρικό “Sand” που ακολουθεί αποτελεί την επιστροφή σε πιο γνώριμα Gothic μονοπάτια, ενώ το ομότιτλο “In Flood”, ξεχωρίζει αβίαστα και σίγουρα δύο συνεχόμενες ακροάσεις του δεν αρκούν για να το χορτάσεις, συνδυάζοντας όλα τα στοιχεία των SotS (ατμοσφαρικότητα, μελωδικότητα, σκληράδα, εξαιρετικά δουλεμένα φωνητικά κι ενδιαφέροντα lyrics).
Όσο για τη διασκευή στο “Walking In My Shoes” των Depeche Mode, θεωρώ πως αποτελεί τον ορισμό της διασκευής, προσαρμοσμένη στο ύφος της μπάντας, και σε καμία περίπτωση την επανεκτέλεση ενός αναγνωρισμένου κομματιού, ώστε ο καλλιτέχνης να κλέψει λίγη από τη λάμψη του αρχικού δημιουργού του (άλλη μεγάλη κουβέντα οι διασκευές…).
Δεν περίμενα τίποτα λιγότερο, μετά από τόσα χρόνια αναμονής, από τους περφεξιονιστές Scar of the Sun, δηλαδή ένα άλμπουμ που σίγουρα θα αποκτήσει ειδικό βάρος στη Gothic σκηνή.
ΥΓ: Μετά τη δεύτερη ακρόαση, μου ήρθε αυθόρμητα να ακούσω το “Symbol of Life” των Paradise Lost και πραγματικά το “In Flood” έρχεται να κουμπώσει ως συνέχεια ή φυσική εξέλιξη του.
573 
