Να ξεκινήσω λέγοντας ότι το παρών κείμενο είναι γραμμένο από φαν κι όχι κριτικό μουσικής, για να αποφευχθούν τυχόν παρεξηγήσεις αλλά και για να συγχωρεθούν τεχνικοί όροι που η υποφαινόμενη δεν πολυκατέχει.
Κυριακή λοιπόν βραδάκι στο τελείωμα του weekend βρεθήκαμε για άλλη μια φορά στο γνωστό κι αγαπημένο Fuzz. Το timetable ήθελε τους πρώτους επί σκηνής στις 21:25 οπότε γύρω στις 21:00 ήμασταν εκεί σε ένα άδειο αρχικά χώρο. Το φοβήθηκα λιγάκι δε σας το κρύβω, αλλά ως εγωιστής φαν είπα καλύτερα μωρέ αδερφέ θα το απολαύσουμε για πάρτη μας.
On time επί σκηνής οι Mongrelettes, το κυρίως γυναικοκρατούμενο γκρουπ που μας κούνησε σε ρυθμούς garage ροκενρολιάς με τα πολύ δυναμικά φωνητικά της Μαρίκας, που προσωπικά είπα “μπράβο κοπελιά, μωρέ δε στο είχα…” εκπληκτικά σεταρισμένες με τα ριγέ ασπρόμαυρα μπλουζάκια τους, με έκαναν να καρφώσω μάτια κι αυτιά καθόλη τη διάρκεια του σετ.
Και χωρίς καν να το καταλάβω πέρασε και η ώρα και το κοινό γέμισε το χώρο του Fuzz και τσούκου τσούκου ανέβηκε κόσμος και στο παταράκι. Οι Mongrelettes έχω να πω πως δεν άφησαν τον κόσμο καθόλου αδιάφορο, μιας και μεγάλο χειροκρότημα εισέπραξαν και αυτοί που άργησαν μετάνιωσαν για την απουσία τους.
Οι αλλαγές έγιναν μέχρι να πεις κύμινο, πριν καν προλάβει να γίνει το refill της μπίρας, επί σκηνής οι βετεράνοι Sound Explosion. Ένα κύμα έκρηξης διαπέρασε το κοινό που χτυπιόταν κι εκτόξευε τα ποτά του στον αέρα. Έμεινα με ανοιχτό το στόμα… Η ενέργεια, το πάθος, η μουσική, το συναίσθημα μετά από 10 χρόνια απουσίας ήταν και πάλι εκεί σαν να μην πέρασε λεπτό.
Αρχή έγινε με το “Inspector Clouseau in Outer Limits/State of my Mind”. Έπειτα το vibe απλά ακολουθούσε τις ηλεκτρικές μελωδίες που εκτόξευε η μπάντα. Τους Sound Explosion άργησα γενικά να τους μάθω (ντροπή μου μεγάλη), αλλά η πρώτη live εντύπωση ήταν η καλύτερη και παρότι θα μπορούσε κάποιος κάλλιστα να τους περάσει για κάποιο ξένο group, οι Sound Explosion είναι μια μεγάλη κι ελληνικότατη μπάντα!
Εν ολίγοις (και κλείνοντας το φτωχό μου ρεπορτάζ) θα πω ξανά: support your local bands, buy their merch, listen to their music, go to their f***ing concerts for God’s sake.
Κείμενο/photos: Cristina Alossi
756 
