Κυριακή βραδάκι και ήρθε η ώρα να δούμε ένα event πολλά υποσχόμενο λόγω των ονομάτων που το απαρτίζουν. Μεγάλη ανυπομονησία για να ακούσουμε όχι μόνο την καινούργια δουλεία των headliner, αλλά και των υπολοίπων.
Τη δύσκολη αποστολή του opening act είχαν οι grind/ deathcorάδες One Of These Days. Με το πρώτο full-length στα σκαριά, μας έπαιξαν ακατάπαυστα για περίπου τριάντα λεπτά συνθέσεις από την πρώτη τους δουλεία. Ο ήχος ήταν προσαρμοσμένος για τα απαιτητικά φωνητικά του John. Μια από τις ωραίες στιγμές της συναυλίας ήταν η διασκευή στο “Unanswered” από Suicide Silence, ένας φόρος τιμής για τον αδικοχαμένο Mitch Lucker με την συμμετοχή του Γιάννη Νάκου να το κάνει ακόμα πιο ιδιαίτερο. Βλέποντάς τους για πρώτη φορά τους εκτίμησα αρκετά αλλά ακόμα περισσότερο για την ωραία ατμόσφαιρα που δημιούργησαν με το ωραίο πάντρεμα που έκαναν του grind με το deathcore.
Σειρά πήραν οι brutal deathsters Incineration, μια μπάντα που παρότι έχω ήδη δει κάμποσες φορές, ακόμη με αφήνουν άφωνο κι έκπληκτο με την δυναμικότητά τους. Έχοντας στην πλάτη τους δύο ολοκληρωμένες δουλείες και πολλές εμπειρίες από διάφορες συναυλίες και φεστιβάλ, αποφάσισαν να ανεβάσουν τα ντεσιμπέλ αρκετά με το “Fresh corpse Fellatio” να ξεσηκώνει το κοινό και δειλά δειλά να σχηματίζεται ένα mosh pit. Η θεριστική μηχανή τους δεν έσβησε εκεί με το “Atrocious Reek of Clitoral Decay” και το χριστιανικό κομμάτι “Blasphemous theologies”, το οποίο αφιερώθηκε σε μας λόγω των ημερών, να ακολουθούν. Χωρίς κανένα πρόβλημα στον ήχο τους, έκλεισαν με τα “Hymn To The Divine Necrophagy” και “Fear of Napalm” κάνοντας το μαγαζί άνω κάτω.
Η ανυπομονησία μας για την παρουσίαση των καινούργιων τραγουδιών των Muder Made God ήταν μεγάλη. Μετά από ένα δεκάλεπτο διάλειμμα μέχρι να ετοιμαστεί ο χώρος, το σχήμα ανεβαίνει στη σκηνή και ξεκινάει με το “Α Morbid Institution”, ανοίγοντάς μας την όρεξη με τα ταχύτατα ριφάκια και τους ατελείωτους groovy ρυθμούς. Με το “The irony of faith” και το “Enslaved” να παίρνουν σειρά, έκαναν το mosh pit, που ήδη είχε γίνει εμπόλεμη ζώνη, ακόμα πιο επικίνδυνο με τον κόσμο να ανεβάζει παλμούς με το “Hollow Skulls” και φυσικά το “Throne of Derision”. Έτσι όπως ξεκίνησαν δυναμικά, έτσι αποφάσισαν να κλείσουν το set list τους παίζοντας το “Involuntary Servitude”.
Μεσολαβεί μια ολιγόλεπτη αναμονή για να πάρουμε μια ανάσα από τα ασταμάτητα σφυροκοπήματα των προηγούμενων συγκροτημάτων.
Στην σκηνή εμφανίζεται ο εκκεντρικός (με την καλή έννοια) Γίαννης Νάκος (vocalist) με την περίεργή του εμφάνιση a la “πάω για μπάνιο στην θάλασσα με το κόκκινο πουκάμισο και με το λευκό μπουρνούζι (!)” πηγαίνοντας πάνω κάτω και να κάνει χαβαλέ μέχρι να είναι όλα στην εντέλεια για να ξεκινήσουν το πρόγραμμα τους.
Πλέον το μαγαζί είναι γεμάτο με φουσκωτές μπανάνες και θαλάσσια στρώματα με τους Mortal Torment να ξεκινούν το χάος με το “Amphetamine Murder”. Άψογοι σε όλες τις γραμμές στο στήσιμο τους, στα παιξίματα τους και φυσικά στην σκηνική τους παρουσία. Σειρά πήραν τα καινούργια τραγούδια “Tender/Dismember”, “Epileptic Defecation” και “Cleaver Redemption”. Επίσης δεν παρέλειψαν τα “Decomposition In Vomit”, “Exhumed Tormentor” και “The Elbow Throne”, ίσως από τα πιο αγαπημένα τραγούδια του κοινού, μεταμορφώνοντας το mosh pit σε μάχη μεταξύ αθάνατων serial killer, κλείνοντας αυτό το αβυσσαλέο event με το“Sculpting The Dead”.
Ακούσαμε ανέκδοτο πριν το κλείσιμο, τραγουδήσαμε τα χρόνια πολλά σε έναν εορτάζοντα, μας ευχαρίστησαν κι εμείς με τη σειρά μας τους ευχαριστήσαμε για αυτήν την υπέροχη συναυλία. Εύλογα, ο κόσμος ανταποκρίθηκε σε αυτήν τη γιορτή με την τιμή του εισιτηρίου να κάνει την συναυλία αυτή ακόμα πιο προσιτή.
482 
