Jakob, Their Methlab, Mock the Mankind (16/04/2016) Texas Rock Club

April 18, 2016 Μαρία Κάππα LIVE REPORTS Comments Off

Ήμασταν προϊδεασμένοι για το ότι θα παρακολουθούσαμε μια συναυλία απ’ αυτές που χαίρεσαι να πηγαίνεις μόνο και μόνο από τα ονόματα του line-up.

Οι Νεοζηλανδοί Jakob, μπορεί να μην έχουν ευρύ κοινό στη χώρα μας, όπως απεδείχθη από το μέγεθος του χώρου, είναι όμως πολύ αγαπητοί σ’ αυτούς που τους γνωρίζουν, διόλου τυχαία, καθώς κατέχουν πλέον μια ξεχωριστή θέση στο παγκόσμιο ποστ ροκ στερέωμα. Τα δύο ελληνικά συγκροτήματα που ανοίγουν τη βραδιά, οι Mock the Mankind και οι Their Methlab, είναι αμφότερα πολλά υποσχόμενα κι ελπιδοφόρα σχήματα.

Στις 9 ακριβώς ξεκίνησαν να παίζουν οι Mock the Mankind, σ’ ένα Texas Club με ελάχιστο ακόμα κόσμο, που ολοένα όμως αυξανόταν. Οι MtM είναι ένα αθηναϊκό τρίο που παίζει instrumental ατμοσφαιρικό doom, με το άλμπουμ Ruination στο ενεργητικό τους, που κυκλοφόρησε περίπου ένα εξάμηνο πριν.

Βαριά ατμόσφαιρα, σκοτεινές, υπνωτιστικές συνθέσεις που κρατάνε το ενδιαφέρον και δεν σε αφήνουν να βαρεθείς. Δικαίως, τις εντυπώσεις έκλεψε η Τένια στην κιθάρα, για τη μαεστρία και το πάθος της. Έπαιξαν όλο τον δίσκο, με εμβόλιμο ένα καινούριο κομμάτι, καθώς και το “Planet Caravan”, ως ιντερλούδιο μεταξύ των “Dirge of Absence” και “Planites”, ενώ καθ’ όλη τη διάρκεια, σε οθόνη στο φόντο, έπαιζαν δυστοπικές σκηνές από video game με πρωταγωνιστή ένα μικρό αγόρι.

Το set τους διήρκησε 45 λεπτά και αποτέλεσε ένα απολαυστικό ξεκίνημα, αφήνοντάς μας με την αίσθηση πως πρόκειται για μια μπάντα με αξιώσεις.

Δεύτεροι στη σειρά εμφάνισης οι Their Methlab, ποστ ροκ τρίο που σχηματίστηκε και πρωτοδραστηριοποιήθηκε στα Γιάννενα, έχοντας βγάλει ένα ομώνυμο EP το 2013. Το set τους κράτησε επίσης 45 λεπτά και περιελάμβανε πέντε κομμάτια, ανάμεσα στα οποία ήταν τα “Prediction? Pain!”, “Golden Bond of Ambition” (και τα δύο από το ΕΡ) και το “Murtuk”.

Μακροσκελείς συνθέσεις, με ψυχεδελικά και stoner στοιχεία, δεμένο παίξιμο, ντραμς με νεύρο: οι ΤΜ αποδεικνύουν ότι είναι αξιοπρεπέστατοι εκφραστές του είδους. Τα κομμάτια συνόδευε και πάλι η οθόνη, παίζοντας αυτή τη φορά ποτ πουρί από βιντεάκια, τα οποία ομολογώ ότι προσωπικά με ενόχλησαν από κάποιο σημείο και μετά, καθώς ήταν αρκετά έντονα και αποσπούσαν την προσοχή.

Θα αναμένουμε με αγωνία να ακούσουμε μια ολοκληρωμένη κυκλοφορία από τα παιδιά, οι προσδοκίες μας είναι υψηλές.

Στις 23.10 ήρθε η ώρα των Jakob, οι οποίοι επισκέπτονται την Ελλάδα για πρώτη φορά, στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής τους περιοδείας. Οι Jakob είναι δυνατό χαρτί και τρανοί εκπρόσωποι της χώρας τους στην παγκόσμια ποστ ροκ σκηνή. Έχουν τέσσερα full length άλμπουμ στο ενεργητικό τους, κρατώντας σταθερά υψηλό επίπεδο και ποιότητα στις δουλειές τους.

Έπαιξαν κομμάτια από όλους τους δίσκους, με το Solace να έχει την τιμητική του (“Pneumonic”, “Malachite”, “Lonesome” και “Oran Mor”). Από το πολυαναμενόμενο τελευταίο άλμπουμ Sines έπαιξαν τα “Magna Carta”, “Harmonia” και “Resolve”, τα “Jimmy Hoffa” και “Controle” από το δεύτερο άλμπουμ και το “Ageena” από το πρώτο.

Οι Jakob αποτελούν τον ορισμό της ήρεμης δύναμης. Μας χάρισαν το απόλυτο ονειρικό ταξίδι, με ηχητικές εξάρσεις να σκάνε σαν πυροτεχνήματα. Απόλυτα δεμένοι σαν σύνολο, ουσιαστικοί και περιεκτικοι, με ήχο μεστό, χωρίς φανφάρες, χτυπάνε κατευθείαν τον στόχο, που είναι φυσικά το συναίσθημα. Ο Boyle στην κιθάρα, ήπια παρουσία, να λικνίζεται παρασυρμένος, ο Beckett στο μπάσο γεμάτος ενέργεια και ο Johnston, δεινός ντράμερ, να μας ψαρώνει με την τέχνη του αλλά και τη Μαορίσια γοητεία του.

Υπήρξε ένα πρόβλημα που ταλαιπώρησε τον Johnston αρκετά και το οποίο εντάθηκε από τη μέση του set και μετά, προκαλώντας δυσκολία κι εκνευρισμό. Το drum kit ήταν τοποθετημένο σε ξύλινο βάθρο, το οποίο σειόταν από το έντονο παίξιμο, με αποτέλεσμα ένα ένα τα κομμάτια του να ξεγλιστρούν και να πρέπει κάθε λίγο να τα τραβάει πάλι κοντά του. Σε κάποιο σημείο ήταν τόσο “άτακτο” το κιτ που ανέβηκε στη σκηνή κάποιος από το κοινό για να τα βαστάει, κερδίζοντας τη βαθιά εκτίμηση του Beckett που του υποσχέθηκε κέρασμα.

Μία ώρα και δέκα λεπτά έπαιξαν οι αγαπητοί μας Jakob, με το κοινό να χειροκροτεί με θέρμη και να κραυγάζει για συνέχεια, όμως η βραδιά έληξε κάπως άδοξα, αφού άναψαν τα φώτα απότομα και έκοψαν κάθε προσμονή για encore. Αν και το πρόγραμμά τους περιελάμβανε το “The Collar Sets Well” για το τέλος, για κάποιον απροσδιόριστο λόγο, τελικά δεν το ακούσαμε ποτέ.

Παρά την παγωμάρα του φινάλε, φύγαμε από το Texas Club απολύτως ικανοποιημένοι. Ήταν ένα χορταστικό live με αξιόλογες μουσικές από την αρχή μέχρι το τέλος του, με το κοινό να δείχνει την εκτίμηση και τον ενθουσιασμό του για όλες τις μπάντες καθ’ όλη τη διάρκεια. Είθε οι Jakob να μας τιμήσουν με την παρουσία τους ξανά στο εγγύς μέλλον.