WILD ROSE: “4”

Η ιστορία των Wild Rose ξεκινά σαν ιδέα πίσω στο 2004 από τον εμπνευστή και αρχηγό Andy Rock και παίρνει σάρκα και οστά το 2006, ενώ λίγο αργότερα το 2007, έρχεται το πρώτο τους promo cd single, με τίτλο “It’ s all about love”.

Από εκείνη τη στιγμή ακολουθούν τρία άλμπουμ που κάνουν αίσθηση στο AOR κοινό, support εμφανίσεις στους Talisman και αξιομνημόνευτα live σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη από όπου και προέρχονται.

Μια ανάλογη εμπορική καταξίωση σε χώρες με αντίστοιχη μουσική σκηνή, όπως για παράδειγμα η Σουηδία, ταξιδεύει το όνομα του γκρουπ κι έξω από τη χώρα. Όταν φέτος φτάνει η στιγμή για το νέο τους άλμπουμ με τον προφανή τίτλο “4”, η Lion’s Pride αναλαμβάνει την παγκόσμια κυκλοφορία τους, ενώ η Avalon/Marquee Inc. την αντίστοιχη Ιαπωνική και η γνωστή πια Steel Gallery Records την κυκλοφορία του στη χώρα μας.

Με απόλυτη προσήλωση στις βασικές αξίες και συντεταγμένες του Melodic Rock και AOR, όπως αυτές χαρτογραφήθηκαν από αντίστοιχα γνωστά και άγνωστα σχήματα στο τέλος των 80’s και στις αρχές των 90’s, οι Wild Rose αποκαλύπτουν από τις πρώτες στιγμές του άλμπουμ μια αφοπλιστική ικανότητα και γνώση στις ευκολομνημόνευτες συνθέσεις που παράλληλα μεταφέρουν όλα τα ανάλογα ηχητικά εφόδια του χώρου. Πεντακάθαρα, μελωδικά φωνητικά, παραδοσιακά κινητικά πλήκτρα με μεγάλες δόσεις νοσταλγίας μιας εποχής που το ιδίωμα γνώρισε την έκρηξή του, εξαιρετική κιθαριστική δουλειά με έμφαση στη μελωδία και τον ανάλογο ήχο. Τα θέματα είναι εύκολο να τα φανταστεί κανείς όπως άλλωστε και την ανάλογη απουσία μουσικών εκπλήξεων, γεγονός όμως που χαρακτηρίζει σχεδόν όλα τα ονόματα του χώρου στον παγκόσμιο χάρτη. Το συνθετικό επίπεδο όμως έχει τέτοια πληρότητα και συνέπεια και δεν αφήνει τρύπες στη ροή του δίσκου, ξαφνιάζοντας τελικά πολλούς ακροατές που συνήθως περιμένουν από άλλες παραδοσιακές μουσικές σκηνές του πλανήτη τέτοιες απαιτητικές κυκλοφορίες.

Οι φίλοι των Drive She Said, FM, Bad English, Signal, Giant, Fastway της περιόδου με τον Lea Heart κι άλλων τέτοιων “radio friendly hair heroes ” μιας άλλης εποχής έχουν μια σίγουρη ευκαιρία ενός αξιοσέβαστου deja vu. Όμως κι όσοι σήμερα ψάχνουν στους Newman ή τους H.E.A.T τους επόμενους, σύγχρονους AOR ήρωες, έχουν με την απαιτητή, θεραπευτική αφέλεια των Wild Rose μια εξίσου αξιόπιστη ευκαιρία δίπλα τους.

664
About Γιώργος Γεωργίου 540 Articles
Συνηθίζουν να λένε, «δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι»… Αν μπορούσε λοιπόν να ιδρύσει το δικό του “Cabaret Voltaire”, στους τοίχους του θα είχε κορνίζες με φωτογραφίες του Τάκη Τλούπα και πίνακες των David Bomberg και Edward Hopper. Πάνω στο πατάρι θα είχε τις δύσκολες περιπτώσεις, αυτούς που αν τελικά μάλωναν μεταξύ τους, θα έπρεπε να γίνει σε απομόνωση. Σε ειδικό “triryche design” τραπεζάκι ο Tate με τον De Garmo, και ακριβώς απέναντι σε ευρύχωρο καναπέ ο Fish με τον Steve Hogarth. Μοναχικό τραπέζι με κηροπήγιο και θέα από μικρό παράθυρο στην ομίχλη της πίσω αυλής ο Simon Jones. Φθαρμένο ημίψηλο σκαμπό και μίνι μπαρ δίπλα του για τον Nick Cave. Σκαλιστή πολυθρόνα για τον Ronnie James Dio, και κάθισμα VIP από το Villa Park για τον μουστάκια άρχοντα των ριφ. Φουτουριστικό κουπέ για τρεις σεβάσμιους κυρίους από τον Καναδά, μην τον ρωτήσεις ποιους. Κάτω σε περίοπτη θέση στο μπαρ, τον μορφονιό Joakim Larsson, για να τραβά τις ωραίες γυναίκες, και δίπλα του τον Jim Matheos να τον συμμαζεύει με την ψυχραιμία του όταν χρειάζεται. Σε ένα μικρό τραπέζι στην πιο σκοτεινή γωνιά, η περίεργη παρέα του David Sylvian, του Neil Hannon και του Paddy McAloon. Όταν κάθονται στο μπαρ και οι νεότεροι Einar Solberg, Daniel Tompkins και Daniel Estrin, η χημεία είναι πια ιδανική. Καθόλου άσχημα κι απόψε…