VISIONS OF ATLANTIS: “Old Routes- New Waters” EP

Οι συνεχείς αλλαγές στο line up των Visions of Atlantis απέδειξαν πως δεν έκαναν καλό στο σχήμα.

Μοναδικό ιδρυτικό μέλος αποτελεί ο Thomas Caser πίσω από τα drums, ενώ το “Ethera” του 2013, εύλογα, πέρασε στα ψιλά και στο αβαβά.

Το θετικό είναι πως επανήλθαν στη σύνθεση οι Werner Fiedler (guitars) και Chris Kamper (keyboards), ενώ οι Siegfried Samer και Clémentine Delauney ανέλαβαν τα αντρικά και γυναικεία φωνητικά, αντίστοιχα, που σημαίνει ότι η μπάντα έχει ακόμη μια ευκαιρία να επαναπροσδιοριστεί και λογικά θα προσπαθήσει να κάνει κάτι διαφορετικό αυτήν τη φορά. Αμ δε… Στάσιμοι θέλουν να μείνουν. 

Το “Old Routes- New Waters” είναι ένα EP με 5 επανεκτελέσεις κομματιών από τα τρία πρώτα full length της μπάντας (δηλαδή από αυτά που δε συμμετείχε η Maxi Nil). Έτσι λοιπόν, τα “Lovebearing Storm” (από το “Eternal Endless Infinity”), “Lost”, “Winternight”, “Last Shut of your Eyes” (από το “Cast Away”) και “Seven Seas” (από το “Trinity”) επανασυστήνονται με το νέο line-up και ναι, είναι όσο αχρείαστο φαντάζεσαι.

Καταλαβαίνω την ανάγκη του group να γυρίσει στον ήχο που πρωτοξεκίνησε, αλλά η αλήθεια είναι πως το όλο εγχείρημα δεν έχει κάποια ιδιαίτερη ουσία, ενώ η όλη ιστορία με τους Visions of Atlantis έχει αρχίζει και κουράζει. Μηδενική εξέλιξη και συνεχές αναμάσημα female fronted συνταγών και ιδεών που συναντήσαμε στα ‘00s σε πολύ καλύτερη μορφή.

Όσο για τα νέα μέλη, η Delauney υπερτερεί κατά πολύ του Samer κι αυτό δε βοηθάει καθόλου το “Old Routes- New Waters”. Αργά και σταθερά, οι Visions of Atlantis, βυθίζονται μέσα σε μια απέραντη female fronted θάλασσα, γεμάτη από σκάφη πιο ασφαλή από το δικό τους, το οποίο μπάζει.

513
About Στέφανος Στεφανόπουλος 1412 Articles
Γεννήθηκε την ίδια ακριβώς ημέρα με τα CD και μάλλον για αυτό ασχολείται τόσο πολύ με τη μουσική. Όταν δεν γράφει για αυτή, αγοράζει CD, και όταν δεν αγοράζει, θα τον βρείτε είτε να παριστάνει τον dj σε διάφορα μαγαζιά της Αθήνας, είτε να προσπαθεί να κατεβάσει κάποια ιδέα για διαφήμιση. Στο Rockway.gr εντάχθηκε το 2010 και κάπως, κάπου, κάποτε, βρέθηκε να κρατάει και τα κλειδιά του. Δεν συμπαθεί τους ψευτοκουλτουριάρηδες, τους ξερόλες και τη μουστάρδα. Δηλώνει εγωιστής, κυνικός και fan του Philip Dick.