Οι Senserase είναι μια ανερχόμενη αθηναϊκή μπάντα στο χώρο του πολύπλοκου, στριφνού, μοντέρνου progressive metal και το περσινό promo album “Inoculation” είναι ένα πολύ καλό δείγμα της δυναμικής της. Εν όψει της εμφάνισής τους ως support act (μαζί με τους New World Disorder και τους Embrace the Paradox) των μεγάλων Caliban το Σάββατο 9 Απριλίου στο Second Skin, το Rockway.gr έκανε μια μικρή (αλλά απολαυστική, πέθανα στο γέλιο) κουβεντούλα γνωριμίας με τη μπάντα και σας τη μεταφέρει.
Καλησπέρα παιδιά. Είστε μια μπάντα που δηλώνει πεδίο ανάπτυξής της το math / prog metal. Σε σχέση με το γεγονός ότι ως σχήμα δημιουργηθήκατε το 2005, θα ήθελα να ρωτήσω αν από την αρχή είχατε αποφασίσει να ακολουθήσετε αυτή τη φόρμα μουσικής.
Το είδος της μουσικής μας από την αρχή ήταν ακραίο metal ή core που φλέρταρε πάντα με την τεχνική και τον πειραματισμό. Αυτό δεν σημαίνει ότι παίζαμε εξ αρχής όπως παίζουμε τώρα, έχει υπάρξει πάρα πολύ μεγάλη εξέλιξη, αλλά η μήτρα αυτού που κάνουμε ήταν εκεί από την αρχή. Απλώς το παιδάκι μέσα μας, μεγαλώνει μαζί μας και αναπόφευκτα έχει πάρει τη σκατόφατσά μας.
Γιατί αργήσατε τόσο να κάνετε την εμφάνισή σας; Τι σας κράτησε πίσω;
Το θέμα με την ηλικία της μπάντας είναι πως μέσα σε αυτά τα χρόνια έχουμε αλλάξει line up 8 φορές, αν και οι περισσότερες φορές από αυτές ήταν πίσω από το μικρόφωνο. Επειδή όμως όσο αλλάζαμε μέλη οι υπόλοιποι μελετάμε, σπουδάζουμε, πειραματιζόμαστε και γενικότερα αναπτυσσόμαστε σαν μουσικοί, αυτό που συνέβαινε είναι ότι μέχρι να σταθεροποιηθεί φαινομενικά το line up, είχαμε προσπεράσει το υλικό μας από άποψη μουσικής αντίληψης και αρχίζαμε από την αρχή, προσθέτοντας τα στοιχεία που έφερνε το κάθε νέο μέλος της μπάντας. Εκτός αυτού, η ροή της μπάντας χάλαγε κάθε τόσο, γιατί η ζωή είναι δύσκολη και ο στρατός γαμιέται. Δεν γνωρίζω αν αυτό μας πήγε πίσω, αλλά το υλικό που γράφουμε τώρα είναι κάτι για το οποίο όλοι μας είμαστε πολύ περήφανοι, οπότε αν χρειαζόταν να κάνουμε λίγο τον Σίσυφο για μερικά χρόνια για να φτάσουμε εδώ, ας είναι .
Ποια είναι η σύνθεσή σας; Ποιες είναι οι επιρροές σας και τι είναι αυτό που σας ώθησε να ασχοληθείτε με την metal πτυχή της μουσικής; Ποια είναι τα συνήθη ακούσματά σας;
Ωχ, τέσσερις ερωτήσεις σε μια. Λοιπόν η σύνθεση μας είναι στάνταρ metal κουϊντέτο. Δυο κιθάρες (Κώστας, Φίλιππος), μπάσο (Στέφανος), τύμπανα (Στέλιος), φωνή (Σπύρος). Από επιρροές μπορούμε να μιλάμε για καμιά βδομάδα για τη μουσική που γουστάρουμε και φυσικά το ό,τι ακούς και μελετάς εν τέλει βγαίνει στη μουσική που γράφεις. Γενικά παίζει ένα εύρος επιρροών από Meshuggah, Carbomb, Ion Dissonance και Gaza μέχρι Steve Lehman και Holdsworth και μέχρι Lygetti και Schoenberg. Να ασχοληθούμε με τη metal πτυχή της μουσικής μας ώθησε το ότι όταν ήμασταν πιτσιρίκια σπάσαμε τα κεφάλια μας στους τοίχους ακούγοντας death και progressive και αυτό δεν αλλάζει, είναι μέρος του DNA σου. Για τα συνήθη ακούσματα μας θα πρέπει να σου δώσουμε 5 λίστες της μιας σελίδας ο καθένας γιατί είμαστε λίγο πολύ υπερμουσικόφιλοι. Οπότε πολύ επιφανειακά εκτός από αυτά που γράψαμε παραπάνω πάρε το τι παίζει στα players μας τον τελευταίο καιρό: Baring Teeth,CarBomb Gorguts, Zakir Hussein, Throas, Gaza, Steve Lehman, Octurn, Botch, Flying Lotus, Kendrick Lamar, Bone Dance.
Έχει περάσει ένας χρόνος από το promo “Inoculation”. Πότε να περιμένουμε μια ολοκληρωμένη full length δουλειά σας;
Ο πρώτος δίσκος μας είναι ήδη τελειωμένος συνθετικά και είναι στην πρώτη προπαραγωγή. Έχουμε βάλει σαν στόχο να τον έχουμε έτοιμο μέχρι το τέλος 2016.
Ακούγοντας τα κομμάτια του promo, διαπίστωσα ότι η παραγωγή που επιτύχατε είναι πολύ ικανοποιητική, για το πρωτόλειο του εγχειρήματος. Θα συνεχίσετε με την ίδια λογική στο μέλλον ή θα επέλθουν αλλαγές;
Πολλά ευχαριστώ στον τερατώδη Αντρέα Καραγιάννη (aka Dysmorphia Studios), που δούλεψε μαζί μας για το promo μας. Η λογική μας είναι να έχουμε ένα ήχο που αποτυπώνει την ενέργεια και την ωμότητα αυτής της μουσικής παιγμένης live μακριά από το υπερκλινικό στυλ metal παραγωγής μου ακούγεται πολύ τα τελευταία χρόνια.
Στιχουργικά, σε ποιά ύδατα κινείστε; Προς τι η όλη οργή που αποπνέεται στα τραγούδια σας;
Οι στίχοι είναι κυρίως σε υπαρξιακό και κοινωνικοπολιτικό επίπεδο, αλλά πολύ συχνά δοσμένο μέσα από συμβολισμούς παρμένους από αναλυτική ψυχολογία, ιατρική μυστικισμό, αποκρυφισμό και αλλά τέτοια ωραία παιχνίδια για όλη την οικογένεια. Για την οργή που αποπνέουν απλά χρειάζεται μια βόλτα στο κέντρο της Αθήνας βράδυ και μετά ξύπνα το πρωί και βάλε ειδήσεις. Δεν χρειάζεται να πούμε κάτι άλλο.
Πώς βλέπεις την Ελληνική σκηνή; Υπάρχει ρεύμα στο είδος που διαπραγματεύεστε; Παγκοσμίως; Θεωρείτε ότι έχει μέλλον αυτή η μουσική;
Η ελληνική σκηνή αυτή τη στιγμή είναι από τους πιο δυνατούς και ακραίους χώρους στο metal που παίζουν στην Ευρώπη, ίσως όχι τόσο έντονα στο δικό μας υποείδος, αλλά ούτως ή άλλως είναι ένα πιο μικρό κομμάτι της ακραίας μουσικής, ακόμη κι αν κοιτάξεις και την αναλογία σε παγκόσμιο επίπεδο. Τώρα για το αν έχει μέλλον, πρέπει να ορίσουμε τι εννοούμε “έχει μέλλον”. Σαν τέχνη ή σαν μέσο βιοπορισμού; Σαν τέχνη σίγουρα όσο υπάρχουν άνθρωποι που ταυτίζονται συναισθηματικά με το ό,τι εκφράζει αυτό το είδος, θα έχει μέλλον και θα εξελίσσεται γιατί έτσι είναι η τέχνη. Σαν βιοπορισμός τώρα.,. Συνιστώ το ντοκιμαντέρ του Michael Dafferner, τραγουδιστή των Carbomb, “Why you do this”. Αξίζει.
Στις 9 Απριλίου θα εμφανιστείτε μαζί με τους New World Disorder και τους Embrace the Paradox στο Second Skin ως support act των Caliban. Πως προέκυψε η συμμετοχή σας; Πόσο δύσκολο είναι να αναπαράγετε την τεχνικότατης φύσεως μουσική σας;
Η συμμετοχή μας προέκυψε επειδή είμαστε στη φάση που το μαμουθάκι μας έχει αρχίσει να κουνιέται, μας δόθηκε η ευκαιρία να κάνουμε αυτό το live και την πήραμε. Η τεχνικότητα της μουσικής δεν είναι παρά ένα μέσο να εκφραστούν οι μουσικές μας ιδέες οπότε σαν μουσικός έχεις το χρέος να μπορείς να αποδώσεις τις ιδέες σου όπως τους αξίζει να αποδοθούν. Αν έχουμε κάνει τη δουλειά μας στη σπηλιά του ο καθένας είναι εύκολο. Αν όχι, ξύλο από τους υπόλοιπους, μόνο.
Η κατακλείδα της κουβέντας σας ανήκει. Στείλε το μήνυμα σας στους αναγνώστες του Rockway.gr.
Προς όλους τους αναγνώστες του Rockway.gr να πίνετε δυο λίτρα νερό τη μέρα, να μην περνάτε πολύ ώρα στο facebook, να διαλογίζεστε και να κάνετε αυτό που σας καυλώνει πιο πολύ από οτιδήποτε παρά την κάθε δυσκολία. Α ναι, και γενική αντικαπιταλιστική απεργία διαρκείας!
297 
