Κι εδώ έχουμε άλλη μία περίπτωση Σουηδών που θέλουν να ακούγονται σαν r’n’r ημίθεους συντοπίτες τους Hellacopters.
Αφαιρώντας , εντούτοις, τον καταλύτη, που ακούει στον όνομα Nicke Anderson και αφαιρώντας τον παράγοντα garage και ίσως αφαιρώντας και λίγη έμπνευση.
Από την άλλη, βέβαια, οι JCS έχουν ένα αυτί ορθάνοιχτο και προς το metal της χώρας τους, τιμώντας και την πρώην μπάντα του Anderson, Entombed της περιόδου “To Ride…”, με τους οποίους μοιράζονται και τον παραγωγό Tomas Skοgsberg.
Η αλήθεια είναι ότι τα τραγούδια των Σουηδών φλερτάρουν με την ταχύτητα και το διάβολο με προκλητικό τρόπο. Τα τραγούδια είναι σκληροί r’n’r ύμνοι που βάζουν τους Stooges να συγκρούονται με το metal προηγούμενων δεκαετιών και για να είμαι ειλικρινής το αποτέλεσμα δεν είναι κακό. Αλλά πέραν του ότι η λογική είναι retro, για ποιο λόγο να μπει κανείς στη διαδικασία να αναμασήσει την retro αισθητική συγκροτημάτων όπως οι Hellacopters και οι Gluecifer, των οποίων η βάρδια και η μόδα έχει λήξει προ πολλού και έχουν καταστεί και οι ίδιοι retro. Κι αυτό συνεχίζεται επί 11 τραγούδια φωνακλάδικου, βαρυφορτωμένου r’n’r, όπως το γουστάρουν οι μουσάτοι θαμώνες των bar.
Αν αυτό σε καλύπτει φίλε αναγνώστη, ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα, μέρες που είναι.
595 
