Distortion Tamers, The Dismissers, Spiral Drift (05/02/2016) ΙΛΙΟΝ Plus

Διαπιστώνω με τρόμο ότι έχω να δω την εκλεκτή συνεργάτιδα  Καλλιόπη για κάμποσο καιρό και μάλλον το παρόν live ήταν μια καλή ευκαιρία για catch up.

Ας είναι, η υπομονή είναι μεγάλη αρετή.

Το κουιντέτο των Spiral Drift ανοίγει τη βραδιά με ένα ορχηστρικό garage αισθητικής κομμάτι, μέχρι που ο frontman Kristian ανεβαίνει στη σκηνή κάνοντας μία σύντομη αναφορά στο φλέγον ζήτημα του μεταναστευτικού με την υπόσχεση ότι θα επανέλθει αργότερα κατά τη διάρκεια του σετ. Η βραχνή φωνή του θυμίζει κάπως αυτήν του καταπονημένου Mark Lanegan και ακόμη και του εκλιπόντα Joe Cocker. Η μουσική που τον πλαισιώνει είναι σταθερό blues/rock που αμυδρά θυμίζει τους Screaming Trees εντούτοις  και το σύντομο σετ απαρτίζεται από κάμποσες διασκευές. Θα ήταν προτιμότερο, εντούτοις, ο Kris να κάνει λιγότερες διακοπές για stand up ή για οποιαδήποτε επισήμανση.

Ακολουθεί το επίσης κουιντέτο των The Dismissers το οποίο είναι μία, κατά τι χαμηλότερων τόνων, καλοδουλεμένη κόπια των Καλιφορνέζων punk ηρώων Social Distortion. Τα τραγούδια είναι σύντομο και απλοποιημένο r’n’r, η μπάντα είναι καλοκουρδισμένη και ο βραχνός τενόρος τραγουδιστής Νίκος κάνει μία πολύ καλή προσομοίωση των βαθιών φωνητικών του Mike Ness. Κλείνουν το διασκεδαστικό σετ τους με μια πραγματικά έκρυθμη  διασκευή στο “Redemption Song” του Marley.

Τέλος, περί τις 23:45, το κουστουμαρισμένο τρίο των Distortion Tamers ανεβαίνει στη σκηνή και ο frontman του δίνει το εναρκτήριο λάκτισμα με ένα “άντε γεια μας ρε μάγκες”. Η φωνή του δεν απέχει πολύ απ αυτήν τον προηγηθέντων σε επίπεδο βραχνάδας και για κάποιο μυστήριο λόγο μου έρχεται στο μυαλό τα ονόματα Bobby Gilespie ή Mick Jagger, με αρκετά bluesy χροιά  εντούτοις.

Η ενορχήστρωση είναι ένα άκρως επιτυχημένο πάντρεμα blues, garage και punk rock με τάσεις προς τους προαναφερθέντες Social Distortion, τους Ramones, τους Stooges κι ακόμη και τους Damned. Η γραφική φυσιογνωμία του μπάσιστα εκπέμπει μια αίσθηση ήρεμης δύναμης. Τα κομμάτια ,που ακολουθούν το ένα το άλλο, αφιερώνονται σε εκκλιπόντες φίλους, κάνουν  τον κόσμο στο μαγαζί να κουνηθεί και σταδιακά να πλησιάσει στη σκηνή κατά παραγγελία του frontman. Η μπάντα δείχνει ότι είναι βετεράνοι και έχουν την αντίστοιχη απήχηση.

photos: Καλλιόπη Τσουρουπίδου

546