Είναι περίεργοι αυτοί οι πολωνοί. Είναι από τους λαούς που επιδίδονται κυρίως σε progressive ρυθμούς και παρόλα αυτά λίγα σχήματα γίνονται ευρύτερα γνωστά.
Για παράδειγμα, οι Believe κυκλοφορούν το τέταρτο album τους και προσωπικά μόλις τώρα τους γνώρισα. Όπως οι περισσότεροι συμπατριώτες τους, αγαπούν τους Pink Floyd και αυτό φαίνεται στις συνθέσεις τους. Λατρεία σίγουρα πρέπει να έχουν και για τους Porcupine Tree και Pain of Salvation. Όλα καλά λοιπόν ως εδώ και μπορώ να πω πως έμεινα καθόλα ικανοποιημένος από το “World Is Round”. Όμορφες μελωδίες, λιτά και απέριττα περάσματα, εμπνευσμένες ιδέες απλοποιημένα δοσμένες και για να μην πολυλογώ, μια πολύ όμορφη δουλειά, άξια προσοχής. Ίσως τα φωνητικά να ήθελαν περισσότερη προσοχή σε κάποια σημεία, σε ότι αφορά την παραγωγή. Τα ήθελα πιο “ζεστά” και άμεσα, σαν τη μουσική, αλλά αυτή είναι λεπτομέρεια. Μην περιμένετε heavy ξεσπάσματα, ούτε καθηλωτικές ανατροπές. Μονάχα τραγούδια που υπηρετούν επάξια την τέχνη που επέλεξε να ακολουθήσει το συγκρότημα, τα οποία πραγματικά σε ταξιδεύουν. “No Time Inside”, “Cut Me Paste Me”, “So Well”, “Bored”, “New Hands” και “Poor King of Sun/ Return” είναι τα κομμάτια που θα σας ωθήσουν να πατήσετε ξανά το “play”. Θεωρώ πως είναι καιρός οι Believe να μπουν σε περισσότερα σπίτια και να βρουν την επιτυχία που αξίζουν. Διότι είναι πολύ κρίμα να παραμείνουν για πολύ καιρό ακόμα στην αφάνεια.
550 
