VARG: “Das Ende Aller Lugen”

Οι “λύκοι” από τη Βαυαρία, την είδαν επαναστάτες και στο νέο τους πόνημα ξεσηκώνονται ενάντια στα πολιτικά ψεύδη (“Das Ende Aller Lugen”= “The End of All Lies”). 

Όσες δουλειές είχα ακούσει στο παρελθόν από την μπάντα τούτη πάντως, αδιάφορες μου πέρασαν. Πολύ κακό κι έπαρση για το τίποτα, με την ουσία να διαφεύγει και να χάνεται κάπου μεταξύ της φωνακλάδικης αισθητικής που τους θέλει κάτι ανάμεσα σε Rammstein και death metal group. Μπορεί να μου φταίει βέβαια και η γερμανική γλώσσα στα τραγούδια, που δεν κολλάει πολύ με το επικό στοιχείο που θέλουν να δώσουν οι Varg στις συνθέσεις τους.

Το “Das Ende Aller Lugen” δεν το λες κακό, αλλά σίγουρα δε θα λείψει από κανενός τη δισκοθήκη, εκτός κι αν δηλώνεις ένθερμος fan του μπασταρδεμένου melodic death, με ηρωική στιχουργική χροιά και “ντου από παντού” μουσικό attitude.

Η μαγκιά των Varg στην προκειμένη βρίσκεται στο ότι το album κυκλοφορεί και σε αγγλόφωνη version, κάτι που κάνει πιο προσιτό το δίσκο κι εν τέλει λαμβάνει extra credit, μιας και μια τέτοια κίνηση δείχνει πως το σχήμα θέλει να προσεγγίσει ευρύτερο κοινό.

Κομμάτια όπως “Revolution”, “Achtung” και “Dunkelheit” δεν περνούν στο βρόντο πάντως, ενώ το σύνολο ενδείκνυται για ενδελεχές κοπάνημα της κεφαλής εις στον αέρα. Από εκεί και πέρα όμως, υπάρχουν αντίστοιχες κυκλοφορίες που συντελούν στο ίδιο αποτέλεσμα, φέροντας πιο ουσιαστικές συνθέσεις.

Για το γράφοντα, οι Varg παραμένουν “σιγά τα ωά”, αν και οφείλω να παραδεχτώ πως το “Das Ende Aller Lugen” είναι σαφώς η λιγότερο αδιάφορη δουλεία τους, οπότε υπάρχει πρόοδος.

543
About Στέφανος Στεφανόπουλος 1412 Articles
Γεννήθηκε την ίδια ακριβώς ημέρα με τα CD και μάλλον για αυτό ασχολείται τόσο πολύ με τη μουσική. Όταν δεν γράφει για αυτή, αγοράζει CD, και όταν δεν αγοράζει, θα τον βρείτε είτε να παριστάνει τον dj σε διάφορα μαγαζιά της Αθήνας, είτε να προσπαθεί να κατεβάσει κάποια ιδέα για διαφήμιση. Στο Rockway.gr εντάχθηκε το 2010 και κάπως, κάπου, κάποτε, βρέθηκε να κρατάει και τα κλειδιά του. Δεν συμπαθεί τους ψευτοκουλτουριάρηδες, τους ξερόλες και τη μουστάρδα. Δηλώνει εγωιστής, κυνικός και fan του Philip Dick.