Ο διάδοχος του προ τριετίας “Tempest”, όφειλε να είναι αντάξιος του προκατόχου του. Και το “Chasms” βγάζει ασπροπρόσωπους όσους πίστεψαν στους Lycus.
Funeral doom, ογκώδες, αργό και βαλτώδες, η νέα δουλειά των αμερικάνων, αποτελεί μια (ακόμη) τελετουργία, βάζοντας πολλά λιθαράκια σε μια σκηνή που βρίσκεται σε ένα συνεχές σκαμπανέβασμα.
Απόκοσμο, με μεγάλης διάρκειας κομμάτια (τέσσερα τραγούδια, με το μικρότερο να ξεπερνάει τα 7 λεπτά και το μεγαλύτερο να φτάνει τα 13), ισορροπεί τέλεια μεταξύ πόνου και μίσους, με τα ξεσπάσματα να αποτελούν την απαραίτητη καταιγίδα, πριν την (ψυχική) ηρεμία.
Εξαιρετική κυκλοφορία από τους Lycus, που δεν επιδέχεται αναλύσεις. Αν είσαι fan της πεθαμενατζίδικης σκηνής, τους τσεκάρεις άμεσα και χωρίς πολλά-πολλά.
582