Η μουσική πραγματικότητα στις μέρες μας έχει αναστραφεί πλήρως σε σχέση με το όχι και τόσο μακρινό παρελθόν της. Αυτό συμβαίνει σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι εποχές που έπρεπε “να δώσεις κώλο” για να έχει πρόσβαση η μουσική οποιοδήποτε συγκροτήματος στο ευρύτερο ακροατήριο, κάτι που αποτελούσε για ολόκληρες δεκαετίες καθεστώς θάβοντας τόνους ταλέντου λόγω συνθηκών, έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί. Νέες μπάντες βγαίνουν στην επιφάνεια καθημερινώς πλέον, τρελαμένα πιτσιρίκια που αντί να καίνε και να σπάνε μαθαίνουν να διοχετεύουν την αβεβαιότητα και την ανασφάλειά τους μέσω ηλεκτρικών οργάνων, τυμπάνων, μπάσων και κραυγών. Οι “παλιοί” δε, οι καραβανάδες του metal στη χώρα μας, δείχνουν μια αξιοθαύμαστη προσαρμοστικότητα στα σημεία των καιρών, είτε επανερχόμενοι από αδράνεια με καταπληκτικές δουλειές, είτε ήδη ενεργοί συνεχίζοντας να αποτελούν κομμάτι αυτού που ονομάζουμε “Ελληνική metal σκηνή”. Ένας από αυτούς είναι και ο Βαγγέλης Κεραμιδάς, κιθαρίστας του προσωπικού οχήματός του, των heavy / power metallers Clairvoyant οι οποίοι πριν λίγους μήνες κυκλοφόρησαν το “The Last Marks of Prophecy” ενώ εμφανίστηκαν στο Rock You to Hell III που πραγματοποιήθηκε στο Κύτταρο και το Rockway.gr είχε τη χαρά να συνομιλήσει μαζί του.
Καλησπέρα Βαγγέλη και συγχαρητήρια για το νέο σας album. Και θα ξεκινήσω, πισωγυρίζοντάς σε περίπου 27 χρόνια πριν. Τι έχεις να θυμάσαι από το 1988 που φόρμαρες τους Clairvoyant και ποιά είναι τα σημεία που εστιάζονται οι διαφορές με το μουσικό παρόν κατά τη γνώμη σου; Τα κίνητρα παραμένουν τα ίδια;
Καλησπέρα Ιορδάνη και σε ευχαριστώ πολύ για το βήμα που μου δίνεις μέσω του Rockway.gr. Πράγματι, είναι πολλά χρόνια πριν που σαν έφηβος ξεκίνησα τους Clairvoyant με όνειρα και φιλοδοξίες. Οι διαφορές του τότε με το τώρα είναι η ωριμότητα και η εξέλιξη των χρόνων. Το πάθος και το μεράκι παραμένει το ίδιο.
Τρία LPs, ένα DVD για τα 20 χρόνια ενεργούς παρουσίας και τέσσερα video clips. Τι θα έλεγες για μια τέτοια πορεία, ανεξάρτητα, ως τρίτος παρατηρητής;
Κάθε κυκλοφορία είναι και ένας σταθμός στη ζωή μου. Μπορεί στα τόσα χρόνια να τα θεωρεί κάποιος –τρίτος – λίγα αυτά που έκανα ή κάποιος άλλος πολλά, είναι σχετική η οπτική. Για εμένα είναι αυτό που έκανα, όταν το θεωρούσα ότι η κάθε δουλειά ήταν έτοιμη και ολοκληρωμένη να κυκλοφορήσει. Δεν ετοιμάζω κάτι, μόνο και μόνο για να το κυκλοφορήσω. Η κάθε δουλειά είναι και ένα κομμάτι του εαυτού μου.
Πότε ξεκίνησαν οι διαδικασίες του “The Last Marks of Prophecy” και ποιές ήταν οι κυριότερες δυσκολίες που αντιμετωπίσες για την ηχογράφηση του;
Το 2011 με 2012 είχαμε κατασταλάξει στο σκελετό των συνθέσεων. Μετά ακολούθησαν ηχογραφήσεις κλπ μέχρι το τελικό αποτέλεσμα της κυκλοφορίας. Ξεκίνησα να κάνω την παραγωγή στο εξωτερικό χωρίς όμως το επιθυμητό αποτέλεσμα. Τελικά συνεργαστήκαμε άψογα, με επαγγελματίες του είδους, τον Γιώργο Τσωμόκο και τον Μάκη Τσελέντη. Είμαι απόλυτα ικανοποιημένος από αυτή την συνεργασία και προτρέπω και τα άλλα συγκροτήματα, να κοιτάζουμε πρώτα τι έχουμε δίπλα μας πριν κοιτάξουμε για κάποιο “όνομα” στο εξωτερικό που πολλές φορές μπορεί να είναι και “δήθεν”.
Ακούγοντας το “The Last Marks of Prophecy”, δεν συνάντησα ουσιαστική διαφοροποίηση στο ύφος σας σε σχέση με τα δυο πρώτα albums. Μου καρφώθηκαν τρείς όροι: Υngwie Malmsteen / Stratovarius / US power metal. Στ’ αυτιά μου είναι αρκετοί ως επιχειρήματα τεκμηρίωσης. Εσύ ο ίδιος πως θα σας αυτοχαρακτήριζες;
Η ταυτότητα και το ύφος του συγκροτήματος δεν αλλάζει, απλώς εξελίσσεται. Αν είναι να το χαρακτηρίσω, θα πω ότι είναι μια μίξη ευρωπαΐκού και αμερικανικού power metal.
Πόσο φιλόδοξος νοιώθεις για το υλικό που δημιούργησες; Σκοπεύετε σε μια καριέρα και στο εξωτερικό;
Ήδη οι κυκλοφορίες των Clairvoyant, από το πρώτο κιόλας album, είχαν ανέκαθεν διανομή στο εξωτερικό. Η φιλοδοξία μου και η ικανοποίηση μου, είναι να ακούγεται η μουσική μου παντού. Τώρα, για μια καριέρα που περιλαμβάνει και περιοδεία εξωτερικό κάθε μέρα και αλλού, πρέπει να συμβαδίζει και με την καθημερινότητα μας. Οι περισσότεροι εργαζόμαστε για να ζήσουμε και δεν μπορούμε να αφήσουμε τις δουλειές μας για να ακολουθούμε το όνειρο μας και μόνο… Είχαμε κάποιες προτάσεις οι οποίες λόγω συγκυριών δεν πραγματοποιήθηκαν. Αν είναι κάτι εφικτό είμαστε ανοιχτοί. Με την προϋπόθεση όμως, ότι θα είναι κάτι δυνατό, που θα απευθύνεται σε κοινό ισάξιο ή και μεγαλύτερο της Ελλάδας. Όχι να γίνει σε μέρη που υπάρχει μικρό metal κοινό, μόνο και μόνο για να πούμε ότι κάναμε “tour” και να έχουμε παίξει μπροστά σε 5 άτομα.
Μεγαλώνοντας και δημιουργώντας μέσα στη χρονική αυτή πορεία, ποιές ήταν οι συνθετικές επιρροές σου; Έχουν αλλάξει τώρα;
Οι επιρροές μου είναι όλοι οι “μεγάλοι”, όλα τα θρυλικά ονόματα, κιθαρίστες, τραγουδιστές που έκαναν μεγάλο το Heavy Metal. Eίτε λέγονται Malmsteen ή Helloween ή Dream Theater όλοι αυτοί γενικά που έφεραν αυτή τη μουσική σε υψηλότερο επίπεδο.
Προσωπικά τι σε έμπασε στο metal και ειδικότερα ποιοί ήταν οι μουσικοί που σε ενέπνευσαν να ασχοληθείς με την κιθάρα; Έχεις σπουδάσει μουσική;
Από τα παιδικά μου χρόνια, όταν πρωτοάκουσα Scorpions . Ενθουσιάστηκα και άρχισα να το ψάχνω. Μετά ακολούθησαν ο Malmsteen, ο Satriani, ο Paul Gilbert, όλη αυτή η σχολή των shreders, που με έκαναν να λατρέψω την κιθάρα. Τις βασικές γνώσεις τις πήρα στο ωδείο, αλλά την μουσική όταν την αγαπάς, δεν σταματάς πότε να την σπουδάζεις.
Ποιές οι σχέσεις σας με την νέα σας εταιρεία, την Indigo Phoenix; Είστε ικανοποιημένοι από την προώθηση σας;
Επειδή η τελευταία μου δουλειά ήταν έτοιμη ένα χρόνο πριν, είχα τον χρόνο και την υπομονή να διαπραγματευτώ με εταιρείες και να επιλέξω την πιο κατάλληλη για εμένα. Μέχρι στιγμής είμαι απόλυτα ικανοποιημένος και με την προώθηση και την διανομή από την εταιρεία.
Πως αντιλαμβάνεσαι τη μουσική πραγματικότητα στη χώρα μας και παγκόσμια;
Μπορώ να πω και θετικά και αρνητικά. Θετικά γιατί πλέον η επικοινωνία είναι εύκολη και έτσι μπορούν να δημιουργηθούν μεγάλες συνεργασίες. Αρνητικά γιατί με αυτή την ευκολία δεν προλαβαίνουμε να παρακολουθήσουμε πλέον ότι συμβαίνει μουσικά και δεν υπάρχει έτσι συνέχεια για τα συγκροτήματα. Η ευκολία ακόμη του σήμερα, είναι ότι μπορείς να βρεις ό,τι θες (free downloading) αλλά με αυτό “σκοτώνεις” τις δουλειές των συγκροτημάτων.
Πόσο δύσκολο πιστεύεις ότι είναι για μια νέα μπάντα να εδραιώσει το όνομά της στην εποχή μας; Ο αγώνας να καθιερώσεις τη δουλειά και το όνομά σου παραμένει το ίδιο δύσκολο τελικά ανεξαρτήτως εποχών;
Πιστεύω ότι είναι αρκετά δύσκολο σήμερα, γιατί κάθε μέρα εμφανίζεται και κάτι καινούργιο. Μια μπάντα πρέπει να έχει ταυτότητα και συνεχή παρουσία (δισκογραφικά, live, video clip κλπ) και το τελικό αποτέλεσμα το δείχνει ο χρόνος, και όχι οι “πληρωμένες διαφημίσεις” που προσπαθούν να επιβάλλουν κάποιοι.
Στις 14 Νοεμβρίου, λάβατε μέρος στο “Rock You To Hell III” στο Κύτταρο club, ένα event στο οποίο μοιραστήκατε το σανίδι μαζί με τους ιάπωνες Lodness και τους βρετανούς Τokyo Blade μεταξύ άλλων. Πως πήγε;
Η συμμετοχή μου στο “Rock You To Hell III” ήταν μεγάλη εμπειρία για εμένα. Και φυσικά είναι μεγάλη τιμή για οποιονδήποτε μουσικό να supportάρει τέτοια σχήματα, ιερά τέρατα της μουσικής μας.
Έχετε κάποια άμεσα πλάνα να ανακοινώσετε; Video clips, tours;
Απλά θα ήθελα να αναφέρω ότι η έκδοση σε CD περιέχει 2 bonus τραγούδια και μέσα στις γιορτές θα κυκλοφορήσει και το 2ο video clip από το νέο “The last Marks of Prophecy”. Επίσης οργανώνουμε και ένα live αλλά δεν έχουμε καταλήξει στην ημερομηνία οπότε θα ανακοινώσουμε λεπτομέρειες σύντομα.
Δεν έχω κάτι άλλο να ρωτήσω, οι τελευταίες λέξεις προς τους αναγνώστες του Rockway.gr, σου ανήκουν.
Υποστηρίξτε το Heavy Metal υποστηρίζοντας τις μπάντες.
841 
