Είσαι καθαρόαιμο; είσαι αυθεντικός; Είσαι True; Είσαι κολλημένος σε βαθμό ιατρικής παρακολούθησης με το Heavy Metal των 80ς; Θεωρείς ότι metal είναι αυτό και μόνο αυτό; Τότε αρχηγέ μου εδώ σε έχω.
Τέταρτος δίσκος για τους Καναδούς Cauldron ο οποίος όσο κολλημένος είναι στα πατροπαράδοτα άλλο τόσο φρεσκαδούρα βγάζει. Λιγότερες ταχύτητες σε σχέση με τους προηγούμενους δίσκους αλλά πιο heavy και πολύ πιο ώριμος. Χαρακτηριστικό του δίσκου οι εκπληκτικές κιθαριστικές μελωδίες και αρμονίες καθώς και τα φωνητικά του Jason που χωρίς να είναι ο νέος Halford η ο νέος Dickinson, έχει μια χαρακτηριστική χροιά που σου κολλάει στο μυαλό χωρίς τσιρίδες, χωρίς υψηλές οκτάβες, σχεδόν χωρίς καθόλου εξάρσεις. Μην ξεχάσω και τα riff του Ian (Αχχχχ αυτά τα riff) που αν μη τι άλλο προκαλούν τον ακροατή με την καυλερή απλότητα τους.
Έπαθα πλάκα με το “Burning at both ends” και το εκπληκτικό ρεφραίν του. Χτυπήθηκα σαν το χταπόδι με τα αλλά Heavy Load riff του “Corridors of dust” και “Outrance”. Με έκαναν να ξεθάψω τη δισκογραφία των Dokken με τον ροκ ύμνο “Come not here” και τέλος έμεινα πραγματικά άφωνος με το εφτάλεπτο instrumental “Delusive serenade” το οποίο δεν περιγράφεται απλά ακούγεται.
Η παραγωγή είναι λίγο ξερή αλλά αυτό μάλλον έγινε επί αυτού ώστε να κερδίζει ο δίσκος σε cultiλα και καλώς έγινε έτσι. Μην ξεχάσω να αναφέρω ότι τα παλικάρια βγαίνουν σε περιοδεία με Warbringer, Exmortus και Enforcer και θεωρώ ότι πιο true απλά πεθαίνεις…
Ανοίξτε μπίρες, βάλτε τον δίσκο και καλές γούστες. Άψογος.
602 
