Mr. Highway Band. Ένα όνομα που πολλές φορές θα έχετε δει σε αφίσα στους δρόμους της Αθήνας. Εν όψει, και της εμφάνισης τους στο πλευρό των The Big Nose Attack, την Παρασκευή 22 Ιανουαρίου στο Gagarin 205 (δελτίο τύπου), το Rockway.gr και ο Δημήτρης Μαρσέλος επικοινώνησαν με τον κιθαρίστα τους Θύμιο Σπηλιωτόπουλο και μίλησαν για τη μπάντα, τους δίσκους, τη συνεργασία με το Χρήστο Θηβαίο και άλλα.
-Καλησπέρα! Πότε ξεκίνησε η πορεία στον αυτοκινητόδρομο; Ποιοι είναι οι επιβάτες του οχήματος; Τελικά όντως έχει σημασία μόνο η διαδρομή και όχι ο τελικός προορισμός;
Το ταξίδι μας ξεκίνησε κάπου το 2011, οι επιβάτες του οχήματος είναι o Γρηγόρης Ψαλτάκος (φωνή), o Γιάννης Αφένδρας (Mr. Highway, κιθάρες), εγώ o Θύμιος Σπηλιωτόπουλος (κιθάρες), o Διονύσης Τσιούνης (μπάσο), και o Δημήτρης Τσάρνος (τύμπανα). πιστεύουμε πως ναι, σημασία έχει η διαδρομή. Προφανώς ορίζεις έναν στόχο ως προορισμό, και αυτό βοηθάει για να γίνεσαι όλο και καλύτερος και να μην ξεφεύγεις από την πορεία σου κατά την διάρκεια. Rock n roll παίζουμε, και το rock n roll έχει να σου προσφέρει αμέτρητες εμπειρίες και εικόνες όσο ζεις την διαδρομή. Έπειτα η διαδρομή ορίζει και τον προορισμό σου, οπότε επειδή it’s a long way to the top if you wanna rock n’ roll που έλεγαν και οι AC/DC, φίλε ζήσε πραγματικά την διαδρομή.
-Είναι αλήθεια πως σχηματιστήκατε με σκοπό να διαγωνιστείτε για την θέση ως oppening act του Bon Jovi; Γιατί όμως αποφασίσατε να συνεχίσετε ακόμα και αν ο στόχος δεν επετεύχθη;
Nαι, είναι αλήθεια. Ο Johnny είχε ήδη ηχογραφήσει τα πρώτα κομμάτια με φίλους του μουσικους, αλλά χωρίς να έχει φτιαξει μια μπάντα, και τότε επέλεξαν ένα από τα αυτά για τον διαγωνισμο. Μέσω διαφόρων συγκυριών, σχηματίστηκαν οι Μr Ηighway λοιπόν, για το live που θα γινόταν. Στον διαγωνισμό ήρθαμε πρώτοι στην πεντάδα κατά την ψήφο του κοινού. Δεν παιξαμε εμείς τελικά στο ΟΑΚΑ, αλλά έχει να κάνει με αυτό που είπαμε πριν για τη διαδρομή. Βρεθήκαμε, είδαμε πως ειναι ωραίο, δεθήκαμε σχεδόν από την πρώτη στιγμή, οπότε πραγματικά δεν μας απασχόλησε καθόλου το ότι δεν παίξαμε με τον Βon Jovi. Γουσταραμε που βρεθήκαμε αυτοί που βρεθήκαμε μαζί. Έτσι το Mr. Highway έγινε Band..!!
-Πέρυσι κυκλοφορήσατε το δεύτερο σας album “Story of my life”. Ο τίτλος δείχνει αυτοβιογραφικός. Τι πραγματεύονται οι στίχοι του;
Γενικά τα τραγούδια μας μιλούν για αυτά που βιώνουμε, αλλά με πολλές αντιθέσεις. Μας αρέσει να μιλάμε για πράγματα που νοιώθουμε χωρίς να χρησιμοποιούμε απόλυτες έννοιες.
Για παράδειγμα “She’s a pen that doesn’t write/She’s too strong but she won’t fight/She’s the sun without the light/She’s the moon without the night (story of my life)”.
Το “Revolution” στον πρώτο μας δίσκο ας πούμε, αναφέρεται σε μία επανάσταση αλλά όχι με την ωμή πραγματικότητα αυτής. Θεωρούμε πως η κάθε μας μέρα είναι ένας αγώνας και πρέπει ο καθένας προσωπικά να κάνει μικρές επαναστάσεις. Γι’ αυτό το τραγούδι μιλάει για μία κοπέλα που απλά περπατάει στο δρόμο χαρούμενη και αυτό είναι κάτι διαφορετικό από τη μιζέρια που επικρατεί γύρω της. Έτσι, και στον δεύτερο δίσκο, προσπαθούμε μέσα από τις αντιθέσεις των στίχων να δώσουμε μορφή σε ό,τι μας προβληματίζει και σε ό,τι νοιώθουμε.
“All the books are paintings whose painters are blind/When you read you see the colors when you think it’s always black/And the poems and the songs are the weapons of the young/When you listen they praise win when you think they shed your blood (actress)”
-Πόσο δύσκολο είναι πλέον να κυκλοφορείς ένα album, αν σκεφτεί κανείς πως η οικονομική κατάσταση όλων μας είναι δύσκολη; Πόσα πράγματα πρέπει κανείς να θυσιάσει για την τέχνη;
Λοιπόν, περνάμε μία πολύ δύσκολη περίοδο και το βιώνουμε όλοι αυτό. Τουλάχιστον οι περισσότεροι. Αλλά αν το σκεφτούμε καλύτερα δεν ήταν και ποτέ τόσο εύκολο να κυκλοφορήσεις ένα δίσκο στην Ελλάδα στο χώρο μας, για πολλούς λόγους. Ίσως για τις μπάντες της εποχής μας να είναι πολύ πιο εύκολο κιόλας, γιατί βλέπεις πάρα πολύ καλές ολοκληρωμένες δουλειές και από μπάντες που δεν έχουν κάνει και τόσα χιλιόμετρα. Αυτό που χρειάζεται είναι μία καλή οργάνωση στα οικονομικά της μπάντας. Να λειτουργεί η μπάντα σαν ξεχωριστό πρόσωπο. Να έχει το ταμείο της. προφανώς για να γίνει αυτό, αυτό που χρειάζεσαι είναι live, πάρα πολλά live και δημιουργικότητα γενικά. Δύσκολο είναι από την άποψη πως δε θα βρεις εύκολα κάποιον εξωτερικό παράγοντα να σε βοηθήσει, αλλά αν είσαι δημιουργικός και κοιτάς πραγματικά αυτό που θες να κάνεις δεν είναι ακατόρθωτο. Αυτά που πρέπει να θυσιάσεις σίγουρα είναι η ξεκούραση σου πολλές φορές. Γιατί θα χρειαστεί να κάνεις κι άλλα πράγματα για να βγάλεις λεφτά ταυτόχρονα, οπότε πολλές φορές θα γίνεται σκληρό. Αλλά πραγματικά πιστεύω πως πλέον γενικά, είναι πιο εύκολα τα πράγματα σε σχέση με πριν 20 χρόνια και πίσω. Και αυτό το βλέπεις όταν πια ανησυχούμε για το πόσο καλά θα ακούμε στο live, και όχι αν θα ακούμε γενικά, σε κάποιες περιπτώσεις τουλάχιστον. Θέλω να πω πως σίγουρα έχουν εξελιχθεί τα πράγματα.
-Υπάρχουν σχέδια για νέο album σύντομα;
Ναι, υπάρχουν άμεσα σχέδια. Βρισκόμαστε ήδη στο στούντιο με το καινούριο υλικό. Έχουμε τελειώσει την προπαραγωγή και πλέον θα ξεκινήσουμε τις ηχογραφήσεις. Είναι ένα υλικό που το έχουμε πιστέψει πραγματικά πολύ! Είναι o ήχος που θέλουμε να βγάλουμε σαν μπάντα και σαν ύφος!
-Ποιοι ήταν οι καλλιτέχνες που αποτέλεσαν την έμπνευση για τους Mr. Highway Band;
Είναι πολλοί και διάφοροι οι καλλιτέχνες που αποτέλεσαν έμπνευση για εμάς. Αυτό που καταφέραμε να κάνουμε είναι πως ο καθένας μας ξεχωριστά έχει τα δικά του ακούσματα και αυτό προσπαθήσαμε να μην το αναιρέσουμε. Σίγουρα όλοι έχουμε την ίδια βάση, το ροκ των ’60 και ’70. Από εκεί και πέρα όμως, ο καθένας έχει τα δικά του ερεθίσματα σε όλο το φάσμα της ροκ. Άλλος πιο hard rock, άλλος πιο ’90s, άλλος πιο κλασικό, πιο blues, πιο jazz, και ο καθένας βάζει μέσα στα κομμάτια μας την αισθητική του. Γενικότερα όμως, καλλιτέχνες όπως ο Neil Young, ο Dylan, οι Zeppelin, οι Stones, έχουν παίξει μεγάλο ρόλο στην εμπνευση μας.
-Είστε πολύ ενεργοί συναυλιακά και μάλιστα έχετε και το δικό σας φεστιβάλ Music Highway Festival, που γενικά στηρίζει την blues/americana σκηνή στη χώρα μας. Μπορείτε να μας πείτε κάτι για την φεινή 5η διεξαγωγή του;
Ναι, η αλήθεια είναι πως “δεν καθόμαστε ποτέ στα αυγά μας”. Προσπαθούμε πάντα κάτι να δημιουργούμε. Το Music Highway Festival το ξεκινήσαμε για να παίζουμε με φιλικές μπάντες. Γνωρίζουμε με τον καιρό τόσες μπάντες, βλέπουμε ότι η σκηνή μας έχει πάρα πολύ υλικό, πραγματικά πολύ ωραίες μπάντες και καλούς μουσικούς, οπότε θελήσαμε να δημιουργήσουμε ένα φεστιβάλ το οποίο θα αναδείξει περισσότερο την σκηνή των Ελληνικών Αγγλόφωνων σχημάτων. Έχουμε φυσικά δίπλα μας και τους ανθρώπους απ’το Κύτταρο, που πίστεψαν εξ’ αρχής σε όλο αυτό και μας έχουν βοηθήσει σε πολύ μεγάλο βαθμό. Το 5ο έχει κλείσει από line up, αφίσα και Δελτία Τύπου τα οποία και θα ανακοινωθούν σύντομα. Γι’ αυτό το λόγο, δεν μπορώ να πω ακόμα περισσότερες λεπτομέρειες, όμως, πιστεύουμε πως θα είναι μία πολύ όμορφη βραδιά, με πολύ καλές μπάντες, όπως και η Headline Band, που απαρτίζεται από πολύ σημαντικούς ανθρώπους και καλλιτέχνες στο χώρο σε μια βραδιά με αμερικάνα – ροκ ύφος!
-Συνεργασία με το Χρήστο Θηβαίο. Πως προέκυψε; Υπήρξαν γκρίνιες από φίλους σας για τη συνεργασία με έναν όχι underground καλλιτέχνη που μάλιστα τραγουδάει στην ελληνική; Μετά τις άστοχες δηλώσεις του εν λόγω καλλιτέχνη, πως αισθανθήκατε;
Για τη συνεργασία με το Χρήστο, πάντα μου αρέσει να λέω ότι ξεκίνησε σε ένα σπίτι στο Γύθειο και μία κατσαρόλα μακαρόνια! Εμείς βρισκόμασταν σε περιοδεία τότε στην Πελοπόννησο στο Γύθειο και μέναμε μαζί με καμιά δεκαριά φίλους που μας ακολουθούσαν, σε ένα σπίτι. Ο Χρήστος, που ήταν τότε προσωπικός φίλος του τραγουδιστή μας, μας κάλεσε και μας είπε ότι είχε ένα κενό για κάποιες μέρες κι αποφάσισε να έρθει μαζί μας, σαν εκδρομή. Περάσαμε πραγματικά αξέχαστες στιγμές όλοι μαζί και χαρακτηριστικά του είχε κάνει πολλή εντύπωση που ήμασταν με φίλους που μας ακολουθούσαν στα live, που μαγειρεύαμε και τρώγαμε όλοι μαζί (μόνο μακαρόνια) και γενικά υπήρχε ένα πολύ ωραίο, παρεΐστικο κλίμα. Μας έλεγε ότι αυτό ακριβώς του είχε λείψει, το να βρίσκεται δηλαδή σε μία μπάντα. Με αφορμή αυτά ήρθε και η πρότασή του που μας έκανε όλους πολύ χαρούμενους! Επειδή οι άνθρωποι που μας πλαισιώνουν ξέρουν τι είμαστε, δεν είχαμε γκρίνια στο ότι θα συνεργαζόμασταν με έναν καλλιτέχνη τόσο διαφορετικό και μάλιστα που τραγουδάει με ελληνικό στίχο. Μας αρέσει να πειραματιζόμαστε και αν ένα αποτέλεσμα είναι αισθητικά καλό για τα δικά μας γούστα, δε μας νοιάζει να είναι διαφορετικό. Εξ’ άλλου ο Χρήστος είναι ένας τεράστιος καλλιτέχνης, δημιουργός και άνθρωπος. Μας έδωσε πολλά και ως μουσικός, αλλά και ως φίλος. Κάναμε πάρα πάρα πολλά χιλιόμετρα μαζί, πάρα πολλά live και ζήσαμε απίστευτες στιγμές. Αυτό μας έδεσε κι εμάς σαν μπάντα. Τώρα, όσον αφορά τις τελευταίες δηλώσεις του Χρήστου, δεν έχω να πω πολλά, γιατί θα πρέπει να εξηγήσω το χαρακτήρα του και το πως εννοεί αυτό που θέλει να πει μερικές φορές. Έχει, όπως και ο καθένας μας, το δικαίωμα να πει ότι θέλει. Όμως, είναι δημόσιο πρόσωπο και επίσης ο καθένας μπορεί να τον κρίνει όπως θέλει. Τώρα εκφέρω καθαρά τη δική μου άποψη για τα πράγματα. Ναι, δε συμφωνούμε στα περισσότερα από αυτά που είπε και προσωπικά, κυρίως με τον τρόπο που τα είπε. Άλλα αυτό έχει να κάνει με αυτό που προείπα, δηλαδή με τον τρόπο που ο Χρήστος εννοεί τα πράγματα ορισμένες φορές. Αλλά είναι πραγματικά ένας πολύ μεγάλος καλλιτέχνης και μας το έχει αποδείξει από καθημερινά πράγματα που συνέβαιναν στο δρόμο. Είναι ένας πολύ δοτικός και γλυκός άνθρωπος και καλό είναι να μην χάνουμε τη γενική εικόνα και ξαφνικά να ξεσπάμε όλα μας τα προβλήματα οπουδήποτε αλλού, εκτός από αυτούς που μας έφεραν όντως σε αυτή την κατάσταση. Ένας καλλιτέχνης παραμένει άνθρωπος με το χαρακτήρα, τους γκρεμούς και τις ανησυχίες του. Δε γίνεται να είναι άψογος πάντα και σε ότι κάνει.
-Στις 22 Ιανουαρίου θα βρίσκετε σε μια μεγάλη σκηνή, αυτή του Gagarin, μαζί με τους αγαπημένους μου 7odds και τους ακούραστους Big Nose Attack. Θα υπάρχει κάποια έκπληξη από μέρους σας, αν σκεφτεί κανείς πως σας αρέσουν ιδιαιτέρως οι διασκευές;
Δε θα ήταν έκπληξη αν το έλεγα! Χαχα! Γουστάρουμε τρελά που θα παίξουμε για τα παιδιά! Έχουμε κάνει πολλά ξεφτιλίκια μαζί! Όπως λένε και τα παιδιά, αν υπάρχει μια μπάντα που έχουμε μοιραστεί πολλά χιλιόμετρα μαζί στριμωγμένοι σε ένα βαν και κάθε junk food βενζινάδικου αυτή είναι σίγουρα οι «Μύτες» , οπότε η χημεία μας είναι δεδομένη εκτός και επι της σκηνής. Για εμάς είναι μία από τις πιο ξεχωριστές μπάντες, και αξίζουν την αγάπη του κόσμου. Χαιρόμαστε πάρα πολύ για την ανοδική τους πορεία, είναι μια μπάντα αυτοδημιούργητη που περνάνε όλα από τα χέρια τους και τους θαυμάζαμε εξ αρχής. Χαιρόμαστε πάρα πολύ που θα συμβάλλουμε στην παρουσίαση του δίσκου τους, και τους ευχόμαστε να μείνουν πάντα έτσι δυναμικοί και δημιουργικοί!
-Μετά από αυτό θα γίνει κάποια εξόρμηση εκτός Αττικής. Να ενημερώσουν τους ανα τη χώρα αναγνώστες μας;
Γενικά θα ελαττώσουμε τα live για κάποιο χρονικό διάστημα , ώστε να επικεντρωθούμε στο δίσκο. Τη μέρα μετά το Gagarin παίζουμε στην Πάτρα(23/01). Έπειτα από αυτό και παράλληλα με τις ετοιμασίες του Music Highway Festival που θα γίνει το Μάρτιο, θα μπούμε studio!
-Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας! Θα ήθελα να αφιερώσετε κάποιους στίχους σας στο όνομα των μεγάλων καλλιτεχνών που χάσαμε τους τελευταίους μήνες.
Θα αφιέρωνα ένα μέρος από το “Revolution”. “We are running all the time we are running all the time/Cause there ain’t no place to die/And we are running all the time we are running all the time/Cause there ain’t no place to hide”
Ήταν όλοι από τους πιο χαρισματικούς, ακούραστα δημιουργικούς και σίγουρα ιδιαίτερους καλλιτέχνες! Άνθρωποι που μας έχουν αφήσει τεράστια κληρονομιά και που έζησαν τη ζωή τους όπως ακριβώς ήθελαν, χωρίς να τους ενδιαφέρει αν θα κρυφτούν ή ακόμα κι αν θα πεθάνουν.
Σε ευχαριστούμε πολύ Δημήτρη, όπως και το Rockway, και θα τα πούμε την Παρασκευή (22/01) on stage!
715 
