Οι σκύλοι βγαίνουν από το κελάρι τους και σύντομα θα γαβγίζουν και σε κοντινή σας γειτονιά. Οι Αθηναίοι Cellar Dogs αφού κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο album τους “Jackhammer” (review) ετοιμάζονται να κάνουν μια περιοδεία ανά τη χώρα, με αρχή την εμφάνιση τους πριν τους Σουηδούς Deville, το Σάββατο 16 Ιανουαρίου στο Death Disco (δελτίο τύπου). Τις ερωτήσεις θα απαντήσει ο τύπος πίσω από τα τύμπανα, ονόματι Evan.
-Καλησπέρα και καλώς ήρθατε στο Rockway! Who let the dogs out?
Γεια σου Δημήτρη! Who who who?
-Πως προέκυψε αυτό το αλήτικο όνομα;
Στην ταινία, Donnie Darko, η Drew Barrymore αναφέρει οτι μία απο τις πιο ωραίες αισθητικά φράσεις είναι το “Cellar Door”. Το κόψαμε και το φέραμε στα μέτρα μας ΑΚΑ Cellar Dogs
-Ντεμπούτο με το γκαζάτο “Jackhammer”. Πόσο αλλάζουν τα πράγματα όταν έχεις μια κυκλοφορία να δείξεις;
Σίγουρα η παρουσία σου είναι πιο ισχυρή και διαρκεί 30 λεπτά παραπάνω. Δεδομένου οτι κάποιος τυχαίνει να σε δει σε κάποιο live, να περάσει καλά και πηγαίνοντας σπίτι του να ψηθει να ακούσει τι μέλλει γενέσθαι, πλέον έχει αυτή τη δυνατότητα. Μας είχε τύχει πολλές φορές να μας ρωτήσουν “που μπορώ να ακούσω το 3ο κομμάτι;” και να μην υπάρχει απάντηση σε αυτό. Πλέον η απάντηση υπάρχει και λέγεται Jackhammer.
-Ήταν δύσκολη διαδικασία η ηχογράφηση του; Θα αλλάζατε κάτι τώρα που το ακούτε καλύτερα;
Η διαδικασία της ηχογράφησης δεν ήταν τόσο δύσκολη, παρά ιδιαίτερη. Περάσαμε πολλές ώρες μέσα και έξω απο το στούντιο προσπαθώντας να οργανώσουμε το μουσικά -εφηβικό- χάος μέσα στα 4 μυαλά μας. Νομίζω ομόφωνα είμαστε αρκετά χαρούμενοι με το αποτέλεσμα. Ένα αποτέλεσμα το οποίο δεν θα το είχαμε χωρίς το Θοδωρή Ζευκιλή που ανέλαβε την ηχογράφηση και την παραγωγή. Όσον αφορά τις αλλαγές, πάντα θα θέλουμε να αλλάξουμε κάτι. Ένα μικρο σόλο, ένα μέτρημα, μία ταχύτητα, έναν ήχο. Πάντα. Αλλα μένοντας στις αλλαγές του πρώτου δίσκου, ο δεύτερος θα έρθει λίγο μετά το δίσκο των Tool. Οπότε κατάλαβες.
-Ο ήχος που πρεσβεύετε έχει αρκετά μεγάλη απήχηση τώρα. Ήταν αυτό το γεγονός ένας παραπάνω λόγος για να ακούγεστε “stoner”;
Νομίζω υπάρχει μία τάση, το ροκ, ανεξάρτητα απο το αν είναι high energy, rock n roll, doom, southern, ή όπως αλλιώς το λέει ο καθένας, να ονομάζεται stoner. Προσωπικά πιστεύω πως ο ήχος μας απέχει αρκετά απο το είδος. Ανά καιρούς έχουμε ακούσει διάφορα. Μίγμα Jimmy Eat World με Snot, Sepultura με Pearl Jam κτλπ. Από τη δικιά μας πλευρά, δεν μπορούμε να κατατάξουμε τους εαυτούς μας σε μουσικό στρατόπεδο. Αν μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε το είδος μας με όλα αυτά τα φανταστικά ονόματα που ακούγονται ανα καιρούς, θα έλεγα οτι παίζουμε Friend-Rock. 4 φίλοι που περνάνε καλά παίζοντας το Ροκ.
-Έχετε αρχίσει τη συλλογή νέου υλικού; θα δολυμε σύντομα κάτι καινούργιο;
Το καινούργιο υλικό έχει ξεκινήσει να προβάρεται σιγά σιγά με σκοπό να μπούμε για το δεύτερό μας δίσκο μέσα στο 16. Νομίζω πως υπάρχει εξέλιξη, μουσική και αισθητική, κάτι στο οποίο είμαστε πλήρως ανοιχτοί. Η αλήθεια είναι πως έχουμε αφήσει μερικά κομμάτια που ήδη υπήρχαν επί εποχή Jackhammer, εκτός Jackhammer. Αυτό σημαίνει πως πάντα στα λάιβ μας θα παίξουμε και 2 κομμάτια που δεν υπάρχουν σε κάποιο album η online, άρα εκεί θα βλέπετε σίγουρα κάτι καινούριο.
-Σάββατο 16 Ιανουαρίου παίζετε με τους Σουηδούς Deville και μετά ξεκινάτε μια περοδεία. Υπάρχει άγχος;
Άγχος υπάρχει μόνο ως προς το οργανωτικό κομμάτι, κάτι το οποίο και ο κόσμος το ξεχνά. Για να βγεί μία μπάντα (πόσο μάλλον 3 στο τουρ που θα κάνουμε το Μάρτιο) πρέπει κάποιος να φροντίσει να βρεί διαμονές, μεταφορικά, εξοπλισμούς κτλπ κτλπ. Ευτυχώς έχουμε στο πλευρό μας τους Purple Dino και Fuel Eater, η οργάνωση μοιάζει παιχνιδάκι. Άγχος οσον αφορά τα λάιβ νομίζω έχει ξεπεραστεί πλήρως, πόσο μάλλον όταν ανοίγεις τους Deville, που είναι και φοβεροί τύποι.
-Τι νιώθετε επάνω στη σκηνή; Τα live σας είναι δυνατά και ο κόσμος ενθουσιώδης.
Η σκηνή είναι η αγαπημένη μας φάση, ανεξαιρέτως κόσμου. Βέβαια έχουμε υπάρξει τυχεροί σε αυτό το κομμάτι και σε ό,τι λαιβ έχουμε κάνει μέχρι στιγμής υπήρχε ανταπόκριση απο τον κόσμο. Δεν είμαι σίγουρος αν περνάνε καλά μουσικά ή επειδή έχουν μπροστά τους 4 φίλους με πελώρια χαμόγελα να περνάνε οι ίδιοι καλά. Μακάρι και τα δύο. Εμείς αυτό κάνουμε κι αυτό έχουμε σκοπό να συνεχίσουμε να κάνουμε. High fives πριν το live, αγκαλιές μετά.
-Αν παίξετε μπροστά σε άσχετο κόσμο τι θα κάνατε για να τους ξεσηκώσετε;
Θα δώσουμε ένα τίμιο ροκ σόου.
-Τι ράτσα θα ήσασταν αν ήσασταν σκύλοι;
Φανταστική ερώτηση. Αντί για ράτσα θα σου πώ 4 διάσημους σκύλους. Ο Αντώνης (κιθάρα/φωνή) θα ήταν ο σκύλος απο το εξώφυλλο του Stoopid των Snot, ο Δημήτρης (μπάσο/φωνή) θα ήταν ο Ιντεφίξ, ο Κωνσταντίνος (κιθάρα) θα ήταν ο Λουκάνικος, κι εγώ ο Bryan από το Family Guy.
-Λοιπόν ένα κάλεσμα για τους μουσικόφιλους ανά την Ελλάδα για να σας συναντήσουν από κοντά…
Φίλε του ροκ, ενδεχομένως σύντομα να βρεθούμε για πρώτη φορά στην πόλη σου δίνοντας ένα ειλικρινέστατο σοου, μαζί με άλλες 2 φοβερές μπαντες. Έλα να περάσεις καλά!
-Σας ευχαριστώ πολύ!
Εμείς ευχαριστούμε! Skate or die!