Δεν έκανα ποτέ την παραμικρή προσπάθεια να κρύψω την εκτίμηση που θρέφω για τους Ιταλούς folk / power metallers Elvenking και τη μουσική τους. Απλή, άμεση, δεν σου πρήζει τα καλαμπαλίκια με φλυαρίες και βιρτουοζίλες, αισιόδοξη και χωριάτικα κεφάτη.
Αυτό το μονοπάτι ακολουθείται με επιτυχία (αδιαφορώ εντελώς για την εμπορική) από το 2001 και κρατάει ακόμη με τελευταίο στουντιακό σταθμό το πανέμορφο “The Pagan Manifesto” του 2014. Κι ως είθισται, ως καλοί μουσικοί που είναι οι άνθρωποι και έχοντας μια πορεία ήδη οκτώ album, είπαν να κρατήσουν αποτυπωμένη μια ζωντανή εμφάνισή τους κυκλοφορώντας πριν λίγο καιρό το διπλό DVD “The Night Of Nights – Live” και τους παρουσιάζει σε ένα event το οποίο έλαβε χώρα κάπου στα περίχωρα της Βενετίας.
Η αναφορά μου γίνεται για το ακουστικό μέρος αυτής της εμφάνισης, δηλαδή στο CD που συνοδεύει το πακέτο και το οποίο περιέχει μια χορταστικότατη συλλογή 25 τραγουδιών εκτελεσμένων σε live συνθήκες, με σχετικά καλό ήχο (κάτι που όπως επληροφορήθην από ένα πουλάκι – λίγο ευτραφές είναι η αλήθεια – δεν συνέβη στην εμφάνισή τους εν Ελλάδι πριν ένα μήνα περίπου όταν άνοιξαν για τους Hammerfall) και με ένα κοινό διατεθειμένο να συμμετέχει στην party ατμόσφαιρα που δημιούργησαν εκείνη τη βραδιά οι Elvenking.
To “The Night Of Nights – Live” κάλλιστα μπορεί να θεωρηθεί best of (αν και προσωπικώς μου λείπουν ένα – δυο σπουδαία τραγούδια όπως το “Forget me Not” ή το “We, Animals”), καλύπτει όλη τη δισκογραφία των Ιταλών σχετικώς ισοκατανεμημένα (στο πάτωμα η γνάθος κατά το άκουσμα του intro από το παρθενικό ομώνυμο demo “The Oak Woods Bestowed” του 2000) και παρουσιάζει μια ακμαιότατη μπάντα, στην κορυφή της δημιουργικότητάς της και σε τρομερή φόρμα πάνω στο σανίδι.
Σφιχτοδεμένοι (η σύνθεση παραμένει η ίδια εδώ και αρκετό καιρό και η ομοιογένεια είναι εμφανής), οι Aydan και Rafahel (κιθάρες) άνετοι σκορπούν τα power metal riffs τους με αέρα πρωταθλητή, οι Jakob (μπάσο) και Symohn (drums) συνοδεύουν αλάνθαστα τους έγχορδους, ο βιολιστής Lethien, με το βασικό ρόλο του βιολιού του, ενισχύει την pagan πανηγυρτζίδικη χροιά της μουσικής τους και ο Damna, μπορεί να παρασχολείται με την φράντζα του όπως μας ενημέρωσε ο αγαπητός co-editor Γιάννης Φράγκος (το πουλάκι που λέγαμε;) στην ανταπόκριση του live που ανέφερα παραπάνω, αλλά τα αυτιά μου λένε ότι έχει μια χαρισματική φωνή, επ’ ακριβώς η καταλληλότερη για τη φύση της μουσικής των Elvenking, αποφεύγοντας το μεγαλύτερο ελάττωμα της σημερινής power metal σκηνής, την αλόγιστη υψιφωνία, ενώ είναι και ευχάριστα επικοινωνιακός με το κοινό που δείχνει να το γλεντάει όσο και οι εκτελεστές.
Δεν έχω να πω κάτι άλλο, το διπλό CD το απόλαυσα δεόντως, όπως και σε κάθε στιγμή τους. Από τις μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού μπάντες που σπάνια διέκρινα μετριότητα ή αναξιοπρέπεια. Εις αναμονής του νέου τους album, για άλλη μια φορά νοιώθω υποχρεωμένος να τους βγάλω το καπέλο. Θα φανεί λίγο η γύμνια στο κεφάλι, αλλά ακριβώς αυτή είναι που με οδηγεί να προβώ στην “αποκαπέλωση” (πςςςς, άμα είσαι λογοτέχνης όμως ε;).
614 
