Δε νομίζω ότι χρειάζεται εισαγωγή σε ένα από τα πιο επιδραστικά ονόματα του σκληρού ήχου και προσωπικό όχημα του αειθαλή και πολυπράγμονα Tommy Victor.
Έχουμε αναφερθεί στο εγγύτερο παρελθόν στην μπάντα με την απολαυστικότατη συλλογή διασκευών που είχε τίτλο “Songs from the Black Hole”, όπου τα τραγούδια κινούνταν από τον Καναδό Neil Young ως το thrash/crossover.
Εδώ και 30 χρόνια οι Νεοϋορκέζοι είναι πρωτοπόροι στον metal ήχο αγγίζοντας συχνά και τα ρυθμικά πεδία του industrial, όπως οι συνοδοιπόροι τους White Zombie. Όπως είναι επόμενο και λογικό τα τραγούδια του παρόντος μεταπηδούν με χαρακτηριστική άνεση από το thrash/hardcore των πρώτων δίσκων της μπάντας, με κομμάτια, όπως το “Sense of Ease” και τον πολιορκητικό κριό, “Authority”, σε πιο groovy κομμάτια, όπως το ομότιτλο του δίσκου κομμάτι, που φέρνει στο νου την περίοδο του επεξεργασμένου πειραματισμού του “Rude Awakening” και τους απογόνους Fear Factory, καθώς τα riff κόβουν σαν ξυράφια πάνω από βιομηχανικό programming.
Και ο Victor δε ντρέπεται να βουτήξει βαθύτερα γράφοντας άκρως κολλητικά refrain και τραγούδια όπως το ημιακουστικό, εντούτοις δυσοίωνο “Do Nothing”. Πραγματικά σε ορισμένα σημεία είχα την εντύπωση ότι άκουγα τη φωνή του Burton C. Bell και τους γοτθικούς λαρυγγισμούς του, παρόλο που δεν έχει κάνει guest. Και ο Victor δεν ξεχνάει τις hardcore καταβολές του απ’ ό,τι φαίνεται στο ταχύτατο punk του “In Spite of Hindrances”, που όσο και σχιζοφρενές και αν ακούγεται, ακολουθείται από το πιασάρικο, χορευτικό “Ice Runs Runs Through My Veins”, του οποίου το μπάσο χτυπά κατάστηθα. Για τις δε κιθάρες του Victor τα λόγια είναι απλά περιττά.
Γενικά, ό,τι και να πω είναι λίγο και ακόμη και αν ο σκληρός ήχος έχασε πολλά μέσα στο προηγούμενο έτος, κέρδισε ένα metal δίσκο για το νέο δίσεκτο έτος. Μπορώ να πω με ασφάλεια ότι ο παρών είναι ανώτερος από, τον ήδη αρκετά καλό, “Carved in Stone” του 2012. Ένας από τους δίσκους της χρονιάς μόλις χώθηκε με τσαμπουκά.
759 
