Η Φινλανδία δε φημίζεται για τη stoner σκηνή της και οι Centipede ουσιαστικά επιβεβαιώνουν το γιατί.
Το ντεμπούτο “Sarnath” επιστεγάζει δισκογραφικά την ύπαρξη των Centipede, που μέχρι πριν είχαν στη διάθεσή τους μονάχα δυο EP κι ένα επτάιντσο, δίνοντας στο κοινό ένα album που ενώ δε διαθέτει κακά χαρακτηριστικά, επί της ουσίας δεν έχει κάτι να πει. Περνάει και δεν ακουμπάει, ακολουθώντας generic νόρμες τύπου “τα παίζω όλα και συμφέρω”, καταλήγοντας με ένα μάτσο ωραία κομμάτια που στην πέφτουν στην λούπα “αυτό κάπου το έχω ξανακούσει”.
Η συνταγή δεν είναι εν γένει κακή, με τη sludge-ίλα να παραμονεύει σε λογής συνθέσεις και τη γενικότερη stoner αισθητική, όπως και τη doom-ίζουσα ατμόσφαιρα, να προσδίδει πόντους. Αρκεί όμως αυτό σε ένα ιδίωμα που έχει ήδη κορεστεί;
Αν είσαι βαμμένος οπαδός του είδους και δεν ασχολείσαι μονάχα με φασαίους, δε θα ενθουσιαστείς σίγουρα, αλλά θα βρεις μερικές καλές στιγμές.
548 
