Kάθε καινούριος δίσκος από τους classic rockers Voodoo Circle σημαίνει χαράς ευαγγέλια για τους απανταχού οπαδούς αυτού του στιλ μουσικής, καθώς οι Voodoo Circle (το πνευματικοπαίδι του Alex Beyrodt των Primal Fear & Silent Force) από το 2008 που παίζουνε μπάλα, είναι top στον τομέα τους, γνήσιοι εκπρόσωποι της hard rock μουσικής των 70’s & 80’s με εκπληκτικές παιχτικές και συνθετικές ικανότητες.
Τέταρτος δίσκος λοιπόν το “Whisky Fingers”, με 2 νέες προσθήκες μελών (Francesco Jovino στα drums, ex- UDO και Primal Fear, και Alessandro del Vecchio στα Keyboards), ένας δίσκος διάδοχος του εξαιρετικού και πετυχημένου εμπορικά σε πολλές ευρωπαικές πόλεις “More Than A One Way Home”, με έντεκα πραγματικούς hard rock δυναμίτες στο δυναμικό του που δεν θα αφήσουν κανέναν μα κανέναν ανικανοποίητο.
Το “Trapped In Paradise” ανοίγει το δίσκο και αποτελεί το πρώτο single μέσα από το “Whisky Fingers”. Οpener που σε ισοπεδώνει κυριολεκτικά, μελωδικό, γεμάτο πάθος hard rock αριστούργημα βγαλμένο από τις καλύτερες στιγμές των Whitesnake και των Deep Purple του David Coverdale. Κανείς δεν θα σε αμφισβητήσει, πίστεψέ με, αν του πεις ότι το πέρασες για κομμάτι των Pink Cream 69. Mέσα στην 70’s ατμόσφαιρα ακολουθεί στο ίδιο μοτίβο και ακόμα πιο Coverdale-ικό και early Whitesnake το εκπληκτικό “Heartbreaking Woman” πριν την ακουστική εισαγωγή του “Watch & Wait ( I Got My Eye On You)”. Μπαλαντοειδές με up tempo rock ξεσπάσματα. O φόρος τιμής στους Whitesnake συνεχίζεται, όπως καταλαβαίνετε, και εδώ στα ίδια υψηλά πάντα συνθετικά και παιχτικά επίπεδα.
Η riffoκαταιγίδα επιστρέφει για τα καλά πάνω από τα κεφάλια μας με το καλύτερο κομμάτι του δίσκου κατ’ εμέ “Medicine Man”. Tρομερές εναλλαγές μεταξύ hammond και κιθάρας, ρεφραινάρα, γεμάτη πάθος ερμηνεία, ό,τι καλύτερο έχουν βγάλει οι Whitesnake τα τελευταία 15 χρόνια! Χα! Sad but true.
H ώρα να κόψουμε φλέβες έρχεται με τη ΜΠΑΛΑΝΤΑΡΑ “Τhe Day The Walls Came Down”. Στο repeat και ξανά μανά repeat, μιλάμε για τρομερή κομματάρα, το συναίσθημα ξεχειλίζει από παντού, ανάβουμε τσιγάρο, βάζουμε ποτό, βουλιάζουμε στην πολυθρόνα…. μετά εσείς κάντε ό,τι γουστάρετε αλλά εγώ πρέπει να συνεχίσω το review μου με το “Ηeart Of Stone”. Ο Jon Lord ζει και βασιλεύει στην εισαγωγή, ο Coverdale παίρνει πάλι τη σκυτάλη και την παραδίδει στον Joe Lee Turner και τους Rainbow για ακόμα μια κομματάρα μέσα από “Whisky Fingers”.
Ακολουθούν το πιο dark κομμάτι του δίσκου “Straight Shooter” και το συναισθηματικό έπος 70’s blues rocker “The Rhythm Of My Heart”. Εδώ θα βάλω άνω τελεία και θα το γυρίσω πάλι σε caps lock για να επισημάνω: ΠΟΣΟ ΚΟΜΜΑΤΑΡΑ ΡΕ Π@@ΣΤΗ ΜΟΥ! ΠΟΣΟ ΟΜΩΣ!
Στα ίδια υψηλά επίπεδα ακολουθούν και κλείνουν τον καλύτερο so far δίσκο των Voodoo Circle, τα “Devil Takes Me Down”, “5’O Clock” και “Βeen Said And Done”. Θα σταθώ στο “Been Said And Done”, χωρίς να θέλω να υποτιμήσω τα υπόλοιπα κομμάτια που συνθέτουν το πορτρέτο του αριστουργηματικού “Whisky Fingers”, και θα πω ότι αυτή η μπαντάρα αξίζει το κάθε λεπτό από το υστέρημά σας που θα διαθέσετε για τον καινούριο τους δίσκο, ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΠΟΣ!
Εν κατακλείδι, να μην τα πολυλογούμε, το πολύ το κύριε ελέησον το βαριέται και ο παπάς: Μουσική με ταλέντο και μεράκι, από μουσικούς με κάκαλα ανάμεσα στα πόδια που ακουμπάνε και σκουπίζουν το πάτωμα. Στα πέντε καλύτερα του 2015, αβίαστα όμως.Τα σέβη μου κύριοι.
503 
