Ο Γιώργος Γάκης είναι από τις παλιές καλλιτεχνικές μορφές στο χώρο του κλασσικού hard rock / metal της χώρας μας που δρουν εδώ και 22 περίπου χρόνια, όταν και ξεκίνησε την πορεία του με τους The Troublemakers του και κυκλοφορώντας τα “Keep on Rock ‘n’ Rollin”, “Pain Ιn Μy Αss” και “Forbidden Paradise”, επηρεασμένος από μπάντες όπως οι Whitesnake, Aerosmith, Bon Jovi, Deep Purple, Winger, Scorpions και τα υπόλοιπα θρυλικά ονόματα των φλεγόμενων ’70s -’80s.
Κάτι που δεν αλλάζει φυσικά ούτε και στο “Too Much Ain’t Never Enough”, το οποίο επανακυκλοφορεί με νέο artwork και στο οποίο ο Γάκης με την πολύ καλή Coverdaleικής χροιάς φωνή του (σίγουρα ακούγεται πιο ώριμος από ποτέ, με αέρα άνεσης στην εκφορά του) και με τη βοήθεια μερικών σπουδαίων προσωπικοτήτων του χώρου όπως οι κ.κ. Joe Lynn Turner (Rainbow, Deep Purple), Bobby Rondinelli (Rainbow), James Kottak (Scorpions), Greg Smith (Alice Cooper, Over the Rainbow), Mark Cross (Helloween, Firewind, Outloud) και Γιάννης Σπάθας (κιθαρίστας των θρυλικών Socrates), αποδίδει εξαιρετικό hard rock παλιάς κοπής, με όμορφα μελωδικά solo και πιασάρικους, οικειέστατους ρυθμούς.
Χωρίς να αποτελεί κάτι πρωτότυπο (θα ήταν παράλογο να απαιτεί κάποιος κάτι τέτοιο από τον συγκεκριμένο μουσικό και φυσικά αυτό δεν αποτελεί επ’ ουδενί μομφή, είναι απολύτως σεβαστή η καλλιτεχνική προσήλωση του τραγουδιστή στα ινδάλματά του κι εδώ εκφράζεται η γνώμη στο κατά πόσο τα καταφέρνει στο εν λόγω μουσικό ρεύμα και όχι η επιλογή της εκφραστικής οδούς του), το “Too Much Ain’t Never Enough” περιέχει αξιολογότατη μουσική, ιδανική για soundtrack μιας βραδυνής εξόδου με τη σχετική αλκοολοκατανάλωση και τo πολύ καλό “I Married Trouble”, το, με άρωμα του “Kashmir” των Led Zeppelin, “Fame” (με τον μπασίστα να φανερώνει την εκτελεστική ικανότητά του), το εξαιρετικό Alice Cooperικού χαρακτήρα “Street Of Broken Dreams”, το ομώνυμο και το Wingerικό “Days Of Rock ‘n’ Roll”, η Aerosmith οπτική του “When Opposites Attract”, η όμορφη μπαλάντα “Under My Skin” καθώς και το επηρεασμένο από τη δημοτική μουσική παράδοσή μας “Μη με κοιτάς”, είναι επαρκή αξιόπιστα δείγματα καλοπαιγμένου hard rock που δεν πρόκειται να απογοητεύσουν κανέναν φίλο του είδους. Πάρα πολύ καλό album.
1039 
