Οι Cage, για όσους δεν τους γνωρίζουν, γεννήθηκαν το 1992 στην Αμερική στο San Diego εν μέσω της λαίλαπας του Grunge που τότε σάρωνε τα πάντα στο πέρασμά του.
Ευτυχώς όμως υπήρχαν πιστοί στρατιώτες που παρ’ όλες τις δυσκολίες κατάφεραν να κρατήσουν τη φλόγα του Heavy Metal αναμμένη σε καιρούς που ήθελε πολλά βαρύδια για να αντέξεις και να συνεχίσεις.
Ανάμεσα σε αυτούς και οι Cage οι οποίοι επιδίδονται σε αγνό και τσαμπουκαλεμένο US power metal πρώτης κατηγορίας. Οι φίλοι της συγκεκριμένης σκηνής τους έχουν σίγουρα πολύ ψηλά με καινούργιους οπαδούς να μπαίνουν στο “κλουβί” μετά από κάθε κυκλοφορία. Παρεμπιπτόντως, δεν έχουν κυκλοφορήσει ούτε ένα μέτριο δίσκο και αυτό λέει πολλά για τη ποιότητα της μπάντας.
Εν έτη 2015 το συγκρότημα κυκλοφορεί το έβδομο και πιο ώριμο album του με τον τίτλο “Ancient Evil”. Ένας concept δίσκος βασισμένος σε μια νουβέλα τρόμου του τραγουδιστή Sean Peck. Δεν είναι η πρώτη απόπειρα των Cage να γράψουν έναν concept δίσκο, αφού είχε προηγηθεί το άκρως επιτυχημένο “Hell Destroyer” του 2007. To cd αγγίζει τα 75 λεπτά και αυτό ίσως κουράσει κάποιους αλλά από την άλλη, filler δεν έχει, οπότε δεν μπορούν να κατηγορηθούν.
Όπως και στο “Hell Destroyer” έτσι και εδώ η μπάντα καταφέρνει να πιάσει την ουσία που καθιστά εναν concept δίσκο επιτυχημένο. Το “Ancient Evil” καταφέρνει και περιλαμβάνει πιασάρικα, σκοτεινά, τσαμπουκαλίδικα και τίγκα metal κομμάτια καταφέρνωντας παράλληλα να γοητεύει τον ακροατή με το περιεχόμενο του concept διατηρώντας το ενδιαφέρον του για την εξέλιξη της ιστορίας. Η ιστορία ξετυλίγεται μέσα από μια χούφτα τραγουδιστές με τον γνώριμο σε όλους μας Blaze να συμμετεχει σε 5 κομμάτια σε μορφή αφήγησης, ενσαρκώνοντας το κύριο χαρακτήρα του concept κάνοντας πολύ καλή δουλειά.
Μουσικά ο δίσκος αποτελεί την κορυφαία έως τώρα στιγμή τους. Επιθετικό US power metal με τους κιθαρίστες Dave Garcia και Casey Trask να οδηγούν τα κομμάτια με τα εξαιρετικά riff και solo τους (Ancient Evil, Blinded by rage, The appetite κ.α). Επιθετικοί αλλά συνάμα και σκοτεινοί σε πολλα σημεία σε φτιάχνουν από το πρώτο λεπτό. Αν και concept, το “Ancient Evil” είναι πιο προσιτό στα αυτιά του μέσου ακροατή απο τα δύο προήγουμενα album και αυτό για δύο λόγους. Πρώτον τα εκπληκτικά ρεφρέν που παρασέρνουν τον ακροατή αλλά και οι μελωδίες όπου έχει δοθεί ιδιαίτερο βάρος. Ακούστε το “The expedition” και θα κλαίτε μάζί με τη μάνα του Πελέ στο ρεφρέν.
Η αλά “Painkiller” προσέγγιση είναι εμφανής σε κάθε κομμάτι αλλά αυτό μόνο κακό δεν είναι αφου ο ήχος του συγκεκριμένου δίσκου λατρευέται και σήμερα απο απανταχού τους μεταλλάδες. Σε αυτό βοηθάει και η ε–κ–π–λ–η-κ–τ–ι–κ–ή απόδοση πίσω από το μικρόφωνο του τιτανομέγιστου Sean Peck. Είναι χωρίς αμφιβολία ένας από τους καλύτερους στον τομέα του. Οι ψηλές του συχνότητες είναι από τις καλύτερες που έχω ακούσει έχοντας παράλληλα ένα επιθετικό ύφος που ταιριάζει απόλυτα τη μουσική, αλλά σε αυτό το άλμπουμ ιδιαίτερα βρίσκω ότι κάνει μια ονειρεμένη δουλειά δίνοντας ρεσιτάλ και στα creepier τμήματα των κομματιών.
Μην ξεχάσω να αναφερθώ και στην παραγωγή που είναι η καλύτερη που είχαν ποτέ, μιάς και αυτός ήταν ένας τομέας που στις προήγουμενες κυκλοφορίες παρουσιάζονταν αρκετά θεματάκια, με τη μουντάδα του ήχου να μην άφηνε πάντα να ξεδίπλωθεί η πραγματική αξία των συνθέσεων.
Όπως αποδεικνύεται, η εν λόγω δουλειά λειτουργεί τόσο ως αυτόνομο album αλλά και ως ένα μουσικό soundtrack για μια συναρπαστική ιστορία. Διαλέξτε το τρόπο που θέλετε να το απολαύσετε. Ένας δίσκος από μεταλλάδες για μεταλλάδες. Στα καλύτερα της χρονιάς.
657 
