Δύο χρόνια μετά το εξαιρετικό “Pelagial” των The Ocean και μόλις ένα από το διπλό “The Last Dawn/ Rays of Darkness” των Mono, τα δυο σχήματα ενώνουν τις δυνάμεις τους σε μια κυκλοφορία που φέρει μόλις δυο κομμάτια, αλλά έχει διάρκεια 24 λεπτών.
Για να είμαι ειλικρινής, δεν είμαι και πολύ φαν των split, αλλά στην προκειμένη δε μπορώ να προσάψω κάτι. Από τη μια οι The Ocean δίνουν μια γεύση για το πώς εξελίσσεται για ακόμη μια φορά ο ήχος τους, ενώ οι Mono μένουν σταθεροί στο ήδη υπέροχο post ηχητικό τους πλέγμα.
Οι πρώτοι, με το “The Quiet Observer”, καθηλώνουν με μια από τις πιο μελωδικές συνθέσεις της καριέρας τους, ενώ οι δεύτεροι, με το “Death In Reverse”, σαγηνεύουν τον ακροατή και τον ταξιδεύουν μονάχα όπως εκείνοι ξέρουν.
Υπάρχει λόγος εμπορικής ύπαρξης του “Transcendental”; Ουσιαστικά όχι, μιας και θα μπορούσε να αντικατασταθεί με κάτι πιο ολοκληρωμένο… Από την άλλη όμως, η εν λόγω συνεργασία βγάζει εν τέλει απίστευτο νόημα και τα τραγούδια που την απαρτίζουν δεν είναι απλές ξεπέτες προκειμένου να πουλήσει το logo του εκάστοτε σχήματος, οπότε από καλλιτεχνικής άποψης, το EP αξίζει κάθε στιγμή από τα 24 λεπτά του!
663 
