Φαίνεται σαν χθές που τα δύο πρώτα ονόματα της νύχτας είχαν διοργανώσει κάποιο live στον ίδιο χώρο με κάπως χαμηλότερη προσέλευση προ ενός έτους περίπου.
Αρκετά τυπικοί στην ώρα τους, η αποκάλυψη της βραδιάς, οι Waλves, ανεβαίνουν με συνοπτικές διαδικασίες στη σκηνή και ανοίγουν το set τους με το εξωτικά τιτλοφορημένο “Fantoche”. Οι Γιώργος Σπανός (φωνητικά/synthesizer, All Around Heroes /The Smoking Barrels) και Μάνος Κουρκούλης (κιθάρα, All Around Heroes), βέβαια, είναι βετεράνοι και παρόλο που είναι η παρθενική εμφάνιση της μπάντας, δείχνουν χαρακτηριστική άνεση, πράγμα που, εννοείται, ότι δε λείπει από τους δύο συνεργάτες τους. Ο ήχος είναι προοδευτικός και μοντέρνος και σε πολλά σημεία θυμίζει τόσο το προχωρημένο post-hardcore των At the Drive In, όσο και τον άκρως προοδευτικό ήχο των Mars Volta. Πραγματικά είμαι εν αναμονή του επερχόμενου EP.
Κατόπιν μισάωρου σετ ακολουθεί το κουιντέτο των Αθηναίων North Shore Lioness και ο κόσμος δείχνει να ζεσταίνεται με το μεταλλίζοντα σκληροπυρηνικό τους ήχο. Ο μακρυμάλλης frontman της μπάντας, Ορφέας, χοροπηδάει καθ’ όλη τη διάρκεια της εμφάνισης τους, ξεσηκώνοντας την υπόλοιπη μπάντα, ενώ η τα μεταλλικά riff διαδέχονται beatdown και οι σκισμένες τσιρίδες ακολουθούνται από μελωδικές χορωδίες. Κάπως παράτολμη η επιλογή του “Young Cardinals” των επανασυνδεδεμένων Alexisonfire, καθώς έχει γίνει και στο παρελθόν, αλλά απ’ ό,τι φαίνεται πέτυχε το στόχο της. Σίγουρα πιο δεμένοι από την προηγούμενη εμφάνιση τους.
Οι Bandage παίρνουν τη σειρά τους περί τις 11 και οι πιτσιρικάδες πήζουν επικίνδυνα μπροστά στη σκηνή. Από τα πρώτα κιόλας δευτερόλεπτα φαίνεται ότι θα επακολουθήσει χάος, καθώς ο frontman, Δρόσος Παμπούρας, τρώει στα μούτρα το μικρόφωνο πάνω από μία φορά, λόγω του αλλεπάλληλου stage diving και crowdsurfing. Σύμφωνα με δήλωση του ιδίου τα πρώτα κομμάτια του σετ είναι καινούργια και προτιμώνται σε σχέση με αυτά που παίζονταν στην κεντροευρωπαϊκή περιοδεία με τους headliners τον προηγούμενο μήνα. Το σετ της μπάντας είναι τόσο αψεγάδιαστο -αν εξαιρεθούν κάποια λαθάκια από τον κατά τα άλλα σταθερότατο drummer, Νικήτα Καραχάλιο- όσο και η εμφάνιση τους στο tribute των Ramones πριν κάποιο καιρό. Καινούργιος δίσκος; Ουδείς γνωρίζει.
Οι headliners, Wish Upon A Star, καταλαμβάνουν τη σκηνή και το AN είναι πλέον αρκετά πηγμένο. Η μπάντα έχοντας ολοκληρώσει μια 20ήμερη περιοδεία εκτός χώρας με τους Bandage, εκπέμπει άλλον αέρα σε σχέση με προηγούμενα live τους. Σίγουρα και το κοινό ανταποκρίνεται πλήρως σε κάθε κίνηση τους, αλλά η αλήθεια είναι ότι από τα τεχνικά τους ζητήματα ως και την άνεση τους επί σκηνής είναι πλέον σε άλλα επίπεδα. Ο drummer, Γιώργος Αστέρης, φερ’ ειπείν, χτυπάει πιο δυνατά και σταθερά από ποτέ και ο Ορφέας Πλάκας-Πριμικύριος έχει ακόμη μεγαλύτερη άνεση τόσο με τα κιθαριστικά και τη φωνή του όσο και με την επικοινωνία του με το κοινό. Το σετ απαρτίζεται από κομμάτια του νεοαφιχθέντος “Through Thick and Thin”, καθότι το εν λόγω live γίνεται για την κυκλοφορία αυτού, αλλά κι από τις δύο προηγούμενες κυκλοφορίες του γκρουπ. Ενίοτε κάνουν την εμφάνιση τους στη σκηνή μέλη των Bandage, αλλά , γενικά, το crowdsurfing και το stagediving είναι αδιάκοπο πλέον. Ήταν μια αρκετά διασκεδαστική νύχτα.
photos: Βασιλική Παναγοπούλου
556 
