Τί συμβαίνει όταν συμπράτει ένας θρύλος της ροκ μουσικής με τρεις εξαιρετικά ικανούς μουσικούς; Μία υπερμπάντα; Αυτή θα ήταν η εύκολη απάντηση…
Απλά, στο προσωπικό σχήμα του ο Glenn Hughes αποφάσισε να συμπεριλάβει τρεις βιρτουόζους και όχι απλά καλούς οργανοπαίκτες… και παίζει τη μουσική που τον ανέδειξε –τη ροκ- αφήνοντας κατά μέρος την επίδραση που κατά τις τελευταίες κυκλοφορίες του ήταν εμφανής: το funk rock με ολίγη soul στα φωνητικά. Σίγουρα βοηθάνε σε αυτό και ο Joe Bonamassa ένας Αμερικάνος blues rock κιθαρίστας –τραγουδιστής και εξαίρετος συνθέτης, ο Derek Sherinian (Dream Theater, Planet X) και έκτοτε εξαιρετικός session πληκτράς και ο “με όνομα βαρύ σαν ιστορία” Jason Bonham άγγλος ντράμερ, γιος του αείμνηστου “τυμπανοβασανιστή” John Bonham (Led Zeppelin) με καριέρα κυρίως σε A.O.R -Hard rock μπάντες (Airrace, Virginia Wolf, Bonham), κουβαλώντας ο καθείς τη δική του μουσική παιδεία και επιρροές. Το αποτέλεσμα; σίγουρα θα ενθουσιάσει τους φανατικούς της ροκ περιόδου του Glenn Hughes που εκτός από το στακάτο και βαρύ παίξιμο στο μπάσο, με τα φωνητικά του θα τιμήσει και θα θυμίσει ότι, όχι άδικα, του απονεμήθηκε ο τίτλος “voice of rock” … 12 εξαιρετικές συνθέσεις από τις οποίες ξεχωρίζουν: το “One Last Soul“, ένα ευθύ χαρντροκάδικο κομμάτι με τα εξαίσια φωνητικά του Hughes, το “Down Again” θα θυμίσει στους φανς τη δουλειά του Hughes από το παρελθόν το Return of Crystal Karma (2000), το “Song of Yesterday” που συμπράτουν φωνητικά οι Hughes, Bonamassa σε μία εξαιρετική σύνθεση που σε ταξιδεύει. Η επανεκτέλεση του “Medusa” από την εποχή των Trapeze ακούγεται εξαιρετική όσο ποτέ,θα τολμούσα να πω καλύτερη κι από την πρωτότυπη… Το “Sista Jane” βαρύτατο κι ασήκωτο με πινελιές AC/DC με εναλλασόμενα και πάλι φωνητικά. Το cd κλείνει με ένα απίστευτο jam το “Too Late for the Sun”, όπου μουσική και φωνητικά φτιάχνουν έναν πολύχρωμο μουσικό καμβά. Τίποτε όμως δε θα είχε συμβεί, εάν δεν συνέπρατε ο μοναδικός και μη εξαιρετέος παραγωγός Kevin Shirley (Journey, Iron Maiden, Rush, Led Zeppelin, Joe Bonamassa, Marya Roxx, Dream Theater και Mr. Big) του οποίου η συμβολή σε παραγωγή και μίξη είναι καθοριστική και εμφανής… Black Country και Chickenfoot είναι δύο supergroups που μπορούν να αποδείξουν ότι ουδέν μονιμότερο του προσωρινού και ότι η σύμπραξη μουσικών θρύλων δεν σημαίνει αυτόματα και αρπαχτή….
1004 
