Το Μάρτιο που πέρασε οι Anathema έδωσαν μια εξαιρετική συναυλία στο καθεδρικό ναό στο Λίβερπουλ, η οποία κυκλοφορεί πλέον και σε audio μορφή, όπως και σε DVD.
Ουσιαστική παρουσίαση για τη μπάντα είναι παντελώς αχρείαστη, μιας και έχει καταναλωθεί άπειρη ιντερνετική μελάνη για το εν λόγω σχήμα, ειδικά από τότε που άλλαξε μουσική ρότα…
Το “A Sort of Homecoming” πάντως είναι από εκείνες τις κυκλοφορίες που διστάζεις να παρουσιάσεις, μιας και ουσιαστικά απευθύνεται κυρίως στους fan. Και εκείνοι έχουν κάθε λόγο να το αποκτήσουν, μιας και πρόκειται για μια unplugged τελετουργία η οποία τιμά τις δουλειές του group από το 2001 και μετά, με έμφαση στην περίοδο 2010-2014.
Βιολί, τσέλο και λοιπά όργανα συνοδεύουν τις συνθέσεις, δίχως όμως το αποτέλεσμα να γίνεται ορχηστρικό με την κορεσμένη έννοια του όρου.
Οκ, ακούγεται ξενέρωτο και ίσως είναι εκ πρώτης όψεως, αλλά είτε μουσικά, είτε οπτικοακουστικά, έχει κάποιες πολύ καλές στιγμές, οι οποίες φυσικά δεν απευθύνονται σε όσους λάτρεψαν, για παράδειγμα, το “The Silent Enigma”.
Εύλογα λοιπόν, βάρος έχει δοθεί στην πιο πρόσφατη εποχή της μπάντας και δη στο τελευταίο της πόνημα.
Σε ό,τι αφορά το setlist πιο αναλυτικά, έχουμε και λέμε: πέντε κομμάτια από το περσινό “Distant Satellites” (“The Lost Song: Part 2”, “Anathema”, “Ariel”, “Distant Satellites”, “Take Shelter”), τέσσερα από το “Weather Systems” του 2012 (“Untouchable: Part 1”, “Untouchable: Part 2”, “The Beginning and the End”, “Internal Landscapes”), δύο από το “We’re Here Because We’re Here” του 2010 (“Thin Air”, “Dreaming Light”), δύο από το “A Natural Disaster” του 2003 (“Electricity”, “A Natural Disaster”), ένα από το “A Fine Day to Exit” του 2001 (“Temporary Peace”), συν φυσικά το “Fragile Dreams” από το “Alternative 4” του 1998, που κλείνει και τη συναυλία.
Οι εκτελέσεις, καθότι unplugged, είναι κάπως ξεχειλωμένες από πλευράς διάρκειας, αλλά εν τέλει δεν επηρεάζει τον ακροατή, κι αυτό δεν είναι και λίγο.
Ένσταση η έλλειψη τραγουδιών από το “Judgement”, ενώ όλο και κάτι από το “Eternity” θα ταίριαζε.
Όπως προείπα, για τους fan αποτελεί μια πολύ καλή κυκλοφορία, αλλά προτείνεται και σε όσους ασχολούνται επιδερμικά πλέον με τη μπάντα, σε περίπτωση που θέλουν να δουν τα μουσικά μονοπάτια που έχει πάρει πια το σχήμα.
556 
